به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، صحنه کربلا و قیام بزرگ عاشورا، درس مقاومت را برای شیعیان به یادگار گذاشته است، ایثار و مقاومت‌هایی که مردمان دیار ایران آن را در دوران انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس با پوست و استخوان خود درک کرده‌اند.
عاشورا با گذشت یکهزار و 400 سال هنوز هم زنده است و درس آزادگی و ایثار و شهادت را در این واژه می‌توان جست‌وجو کرد.
امروز شاید بسیاری از جوانان روایت‌هایی درباره واقعه عاشورا شنیده باشند اما عمق اتفاقات و فداکاری‌ها و ظلم‌های رخ داده در صحرای کربلا را درک نکنند.
شاید با گذراندن تعدادی واحد درسی در مدارس و دانشگاه‌ها نتوان آنگونه که باید پیام و هدف از قیام عاشورا را به جوانانی که همواره تشنه دین هستند، بازگو کرد.
عاشورا واژه‌ای است که هر کس آن را به گونه‌ای معنا می‌کند، اما این واژه در دل شیعیان با نام حسین (ع) عجین شده است، در این روز سر حسین (ع) بر نیزه‌ها رفت تا دین اسلام برای همیشه زنده بماند.
شاید تعزیه یکی از روش‌های انتقال واقعه عاشورا باشد که در بین نسل‌های گذشته نیز رواج داشته است، تعزیه‌خوانی که در آن افرادی در نقش‌های مختلف درآمده و واقعه‌ای را به صحنه درمی‌آورند در ادبیات ایران نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
از قدیم‌‌الایام تعزیه‌خوانی توسط برخی از افرادی که به امام حسین (ع) ارادت داشته‌اند در مناطق مختلفی از کشور اجرا شده است که البته این مراسم امروز در برخی از مناطق و استانها کم‌رنگ شده و یا شاید استقبالی از آن صورت نمی‌گیرد.
تعزیه بخشی از مراسم‌های مردم در ایام محرم بود که برنامه‌ریزی‌های مختلفی نیز برای اجرای آن در طول دهه نخست محرم شده است به گونه‌ای که امروز نیز در برخی از نقاط شاهد اجرای این نمایش هستیم.
در تعزیه‌خوانی افرادی نقش‌های مختلف روز عاشورا را بر عهده داشته و نقشآفرینی می‌کنند، مردم با تماشای این تعزیه‌ها از واقعه کربلا آگاه شده و اشک بر چهره‌هایشان جاری می‌شود.
*تعزیه در روستای قره‌بوطه
چند روز مانده به محرم مردم روستای «قره‌بوطه» چادرها و خیمه‌گاه‌هایی را در میدان روستا برافراشته و آن را برای اجرای تعزیه آماده می‌کنند.
شمر این تعزیه که همه تلاش خود را برای اجرای مراسم تعزیه دارد از دیدگاه کودکان روستا مردی ترسناک است که باید از وی بترسند، مردی که همیشه شمشیر به دست درصدد ترساندن فرزندان امام حسین (ع) بوده است، در حالی که شمر این روستا فقط در لباس آن ملعون بوده و با دلی صاف و ساده می‌خواهد برای عاشقان اهل بیت (ع) مراسمی اجرا کند.
زمانی که ماه محرم فرا می‌رسد تعزیه‌خوانان هر روز عصر وقایع ویژه آن روز را اجرا می‌کنند و بیشتر اهالی روستا از جمله پیرمردها و پیرزن‌ها به تماشای این تعزیه می‌نشینند.
استقبال کودکان از مراسم تعزیه‌خوانی در روستای «قره‌بوطه» بسیار جالب توجه است، کودکانی که از شمشیر و تیر و کمان‌های سپاه ابن زیاد می‌ترسند اما دوست دارند، از مصیبت‌های روا شده بر حضرت رقیه (س) و حضرت علی‌اصغر (ع) آگاه شوند.
اما با گذشت زمان، متاسفانه مراسم تعزیه در این روستا نیز همچون بسیاری از نقاط به تدریج کم‌رنگ شده و به سمت فراموشی می‌رود.
امیدواریم که مراسم تعزیه امام حسین (ع) دوباره رونق گذشته خود را پیدا کند.
--------------------------
گزارش از فاطمه حیدری
--------------------------
انتهای پیام/73006/ع40/ف4004
