به گزارش خبرگزاری فارس از شیروان هر قوم و ملتی دارای آداب و رسوم خاص خود است که سینه به سینه از دوره‌ای به دوره‌ی بعدی انتقال می‌دهند.
بازی‌های محلی و سنتی از جمله آداب فرهنگی و ملی هر ملتی است که برای حفظ و انتقال آن به نسل جدید باید قدر این میراث گران‌بها را بدانیم و در پاسداری از آن بکوشیم.
بعضی از بازی‌های سنتی یک نوع ورزش و تقویت جسمانی است و برخی نیز موجب تقویت فکری و ذهنی می‌شود. پس چقدر بهتر است که با گسترش و رواج آن در جامعه بکوشیم.
بدین منظور جوانان و افراد میان‌سال و مسن و همچنین زنان هر روز با تجمع در ایام نوروز در میادین روستاها و شهرها نظاره‌گر بازی‌های محلی هستند.
بیشتر این بازی‌های محلی علاوه بر تفریحات سالم و مفرّح بودن آن‌ها باعث آمادگی و ورزیدگی بدن نیز است.
محمداسماعیل مقیمی پژوهشگر معاصر مهم‌ترین بازی‌های محلی و سنتی مردم شیروان را در ایام نوروز دستمال دستمال، کچه کچه، دونقوز دنقوز، ملاّ ملاّ، زوو، لَپَّر، مَزَلاق، دوز، اُوپشتک، رقص چوب، کلاس کلاس، پارا، نون نون، گل گل، گرگم به هوا، قُلاق چِکمِه، اُستا زنجیر باف، اله چومبه، کبدی کبدی، چلی، تاب بازی، اوصولولی، تسمه تسمه، قره گردم، هفت سنگ ذکر کرد.
مؤلف کتاب جغرافیای تاریخی شیروان از دیگر بازی‌های محل شیروان را هولنده، زنجیره، پیشه پیشه، رها رها، گُزباقلنده عنوان کرد.
به گزارش فارس، از شهرستان 157 هزار نفری شیروان به عنوان شهرستان دارالمصلین یاد می‌کنند که در مسیر جاده آسیایی زائران امام هشتم (ع) قرار گرفته است.
انتهای پیام/63002/ح20/گ1003
