به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، شاید زمانی که سردار جلیل از امرای ارتش در اواخر دوران قاجار، خانه‌ای را برای فرزندش امیر نصرت می‌ساخت فکر نمی‌کرد که این خانه روزی تبدیل به موزه‌ای شود که یادآور معماری مسکونی اقلیم شمال در آن دوران باشد.
بی‌شک بازدید از این خانه زیبا با بامی شیروانی و سفال‌پوش و تجسم روزهای پررفت و آمد خالی از لطف نباشد.
با فوت امیر نصرت در جوانی، این بنا به نام وی «امیریه» نام گرفت و سردار، بنا را به فرزند وی، منوچهر خان بخشید.
سبک معماری این ساختمان از تکایای دوره قاجار برگرفته شده و مصالح ساختمانی به کار رفته در آن چوب و آجر است. در حیاط اصلی خانه حوضی چند ضلعی در وسط و باغچه‌هایی برای تزیین در اطراف وجود دارد که شما را پر می‌کند از یاد گذشته.
عمارت شامل دو بخش اندرونی و بیرونی است که بنای اصلی در بخش اندرونی در دو طبقه و یک زیر زمین احداث شده و هر طبقه دارای یک شاه‌نشین و اتاق‌های دوطرفه است. از زیباترین اتاق‌های عمارت کلبادی، شاه‌نشین طبقه دوم است که جای جای آن یادآمد شیوه‌های هنرهای تزیینی دوره قاجاری است.
حمام وزیری
دیگر بخش دیدنی این خانه حمام وزیری است؛ خانه کلبادی علاوه بر یک حمام در درون خود، حمام دیگری نیز در ضلع شمالی دارد که در گذشته دارای دو ورودی از طریق کوچه آب انبار نو و خیابان 18 دی فعلی بوده ولی هم‌اکنون هر دو مسیر بسته شده و دسترسی به آن تنها از حیاط شمالی خانه امکان‌پذیر است. این حمام به دلیل مجاورت با خانه وزیری معروف به حمام وزیری است، حمامی با سربینه راهروی انتقال هوا، گرمخانه و خزینه‌های آب گرم و سرد که گویا در گذشته مختص طبقه مرفه شهر بوده است.
ویژگی‌های اجزای معماری خانه کلبادی، همچون اتاق‌ها، شاه‌نشین، گرمابه، حیاط و هنر به کار رفته بر روی پنجره‌ها و ارسی‌ها و آراستن آن‌ها با شیشه‌های رنگی در نوع خود بی‌نظیر است.
مشخصات موزه
منوچهرخان کلبادی که بعدها از ملاکین منطقه و زمانی نیز نماینده مردم ساری در مجلس شورای ملی بود در سال 1362 دار فانی را وداع گفت و این بنا در سال 1370 در اختیار سازمان میراث فرهنگی قرار گرفت. پس از خریداری، این بنا توسط سازمان میراث فرهنگی 5 سال مرمت شد و در سال 1388 به مناسبت سی‌امین سالگرد انقلاب اسلامی، موزه هنرهای سنتی و صنایع دستی مازندران در این عمارت تاریخی افتتاح شد.
این موزه شامل بخش‌های متنوعی چون گالری صنایع چوبی، گالری صنایع نساجی، گالری سفالگری و بخش باستان‌شناسی است. در طبقه اول در اولین اتاق آثار چوبی را خواهید دید آثاری همچون در، پنجره‌های ارسی، پنجره‌های مشبک، تابلو و همچنین مصنوعات هنری و کاربردی نظیر قاشق، قندان‌های تزیین شده با مجسمه حیوانات و ... .
در اتاقی دیگر لباس و دست بافت‌ها را خواهید دید و در آخرین اتاق دیدن آثار سفالین چشم‌هایتان را عجیب غرق در آرامش می‌کند. طبقه دوم به آثاری از جنس مفرغ، آهن و برنز که در نتیجه کاوش‌های باستان‌شناسان به دست آمده‌اند، اختصاص دارد.
تأمین بخشی از نیازهای نبود موزه در ساری
به گفته سامان سورتیجی، مسئول موزه‌های مازندران، این موزه تنها با محوریت نمایش تولیدات سفالین از دوره‌های مختلف تاریخی شکل گرفته بود اما از سال 1390 با انتخاب اشیای برجسته که بیشتر آن‌ها در نتیجه گسترش کاوش‌های باستان‌شناختی و فعالیت‌های علمی در مازندران به دست آمد، به موزه‌ای با تنوع با اموال منقول از دوره پیش از تاریخ با دست‌ساخته‌های شش هزار ساله تا اواخر دوره قاجار و نیز به مکانی برای نمایش آثار متنوع مردم‌شناسی و صنایع‌دستی بدل شد.
وی افزود: با تغییراتی که از سال گذشته در موزه ایجاد شد، خلأ چندین ساله فقدان موزه در ساری نیز تا راه‌اندازی و افتتاح موزه‌ای بزرگ، استاندارد و در شأن مردم فرهنگ‌دوست ساری تا حدی برطرف شده است.
موزه باستان‌شناسی و صنایع‌دستی ساری، واقع در محله آب انبار نو در چهار راه برق، خیابان انقلاب، میدان ساعت همه روزه از ساعت 9 تا 15 آماده ارائه خدمات برای عموم است.
انتهای‌پیام/2296/م30/د1000
