به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، شبها را تا دیروقت بیدار ماندیم و از ساعاتی پس از طلوع تا واپسین دقایق روز، گز میکردیم خیابانهای شلوغ را در پی ثبت لحظههای بیست و ششمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان، اما وقتی مسئولی بی‌سیم به دست با کنایه گفت تنها خبرنگاران پایتخت معتبرند، در سوگ ساعتهایی که در تکاپوی ثبت ناب‌ترین لحظات جشنواره در بیمهری و نادیده گرفته‌شدن مسئولان سوخته بود، تنها توانستیم سکوت کنیم.
دلمان گرفت برای چشمهای خسته خبرنگاری که با خنده میگفت در این جشنواره نمره عینکم انگار یک شماره بالاتر رفته است.
چرا از یاد بردهاند روزهایی که قلمها سطر بستند، پروانهها باید از کوچ بازگردند، قلمها واسطه آشتی پروانهها با زادگاهشان شدند، قلمها به تصویر کشیدند ثانیه به ثانیه هجران پروانهها را، وقتی هیچ دوربینی را توان گفتن نبود.
اما اکنون که جشن آشتی پروانهها برپاست، اهالی قلم در حاشیه و بیمهریاند و هر که دوربین و میکروفنی در دست دارد میانه میدان و همه نگاهها تنها بر دوربینها زوم شده است، آری قلم پروانهها را به لانه آورد و حالا کیف دوربینها کوک شده است.
دلمان گرفت از دیدن دستان خسته خبرنگاری که سردرگم به دنبال پریز برقی برای شارژ لب تابش میگشت تا مبادا لحظهای در ارسال اخبارش وقفه به وجود آید و حمل بر کوتاهی در رسالتش شود و برخی از خبرنگاران پایتخت در لابی هتل مینشستند و از مراودت با هنرمندان لذت میبردند.
به فکر فرو رفتم و از خود پرسیدم تاریخ در زندگی بشر مهمتر است یا جغرافی، بشر از کدام درس باید سربلند بیرون آیند، به کودکانمان بگوییم تاریخشان را حفظ کنند یا جغرافیشان را تقویت، نمیدانم اگر تاریخ درس سادهای است پس چگونه به یاد نمیآورند، لحظههایی که برای بازگشت پروانهها به منزل حقیقی‌شان چه تلاشهایی که نشد، آنجا بود که دلمان برای تاریخمان سوخت، برای قولهایی که منقرض شدند و برای قلمهایی که حالا در سایه خشن دوربینها رنگ باختهاند.
دلمان گرفت وقتی پلکهایی که برای بسته شدن لحظه شماری می‌کردند، دستانی که برای استراحت بال می‌زند را تنها دختر بچه کوچکی درک کرد که گفت: دوست ندارم خبرنگار شوم.
شاید حق با شماست مسئول عزیز، وقتی نگاهها به دنبال میکروفنها و دوربینها باشد، به طور حتم توجه و احترام همان‌جاست، آری آنجا است که خبرنگاران در شهر خود هم غریب میشوند.
--------------------------
یادداشت از مریم سرلک
--------------------------
انتهای پیام/آ20/ض1002
