محمدخلیل برزگر در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در شیراز اظهار داشت: بسیاری از خاطرات تلخ و شیرین شهـریار از کودکی تا امروز با مطالعه در هذیان دل، حیدر بابا، مومیایی و افسانه شب مشاهده می‌شود.
وی ادامه داد: شهریار روشن‌بین است و از ابتدای زندگی به وسیله رویا هـدایت می‌شده است و علاقه به آب و خاک وطن را شهریار در غـزل عید خون و قصاید مهمان شهـریور، آذربایـجان، شـیون شهـریور و بالاخره مثـنوی تخـت جـمشـید به زبان شعـر بـیان کرده است.
استاد ادبیات دانشگاه شیراز خاطرنشان کرد: البته با مطالعه این آثـار به مـیزان وطن‌دوستی و ایمان عمیقی که شهـریار به آب و خاک ایران و آرزوی تـرقی و تـعالی آن دارد، می‌توان پی‌برد.
وی تصریح کرد: شهریار نامش سید محمدحسین بهجت‌تبریزی است و در ابتدای شاعری به نام بهجت تخلص می‌کرد و بعد دوباره با فال حافظ تخلص خواست که دو بـیت شاهد از دیوان حافظ آمد و خواجه تخلص او را (شهـریار) تعیین کرد.
این پژوهشگر ادبیات فارسی گفت: تاریخ تولد استاد شهریار 1285 خورشیدی و نام پدرش حاجی میرآقا خشگـنابی است که از سادات خشگـناب (روستای نزدیک قره چـمن) و از وکـلای دادگـستـری تـبـریز بوده است.
وی تصریح کرد: او مردی فاضل، خوش‌گفتار و از خوش‌نویسان دوره خود بوده و در سال 1313 مرحوم و در قم مدفون شده است.
برزگر افزود: شهـریار تحصیلات خود را در مدرسه متحده، فیوضات و متوسطه را در تـبـریز و دارالفنون تهران خوانده است و تا کلاس آخر مـدرسه طب تحصیل کرده و در چـند مریض‌خانه نیز مدارج اکسترنی و انترنی را گـذرانده است اما در سال آخر به عـلل ناراحتی خیال و پـیش‌آمدهای دیگر از ادامه تحصیل محروم شده است.
وی اضافه کرد: با وجود مجاهدت‌هایی که بعد توسط دوستانش به منظور تعقیب و تکمیل این یک سال تحصیل شد، اما شهـریار رغبتی نشان نداد و ناچار شد که وارد خـدمت دولتی شود و چـنـد سالی در اداره ثـبت اسناد نیشابور و مشهـد خـدمت کرد و در سال 1315 به بانک کـشاورزی تهـران وارد شد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: شهـرت شهـریار بی‌سابقه است، تمام کشورهای فارسی زبان و ترک زبان، بلکه هـر جا که ترجـمه یک قـطعـه از اشعار او رفته باشد، هـنر او را می‌ستایـند، منظومه حـیـدربابا نـه تـنـهـا تا کوره‌ده‌های آذربایجان، بلکه به ترکـیه و قـفـقاز نیز رفـته و در ترکیه و جمهوری آذربایجان چند بار چاپ شده است و ممکن نیست ترک‌زبانی منظومه حیدربابا را بشنود و منقلب نـشود.
این پژوهشگر تاریخ ادبیات ادامه داد: سید محمدحسین شهـریار در 27 شهـریـور 1367 خورشیـدی در بـیـمارستان مهـر تهـران بدرود حیات گـفت و بـنا به وصیـتـش در زادگـاه خود در مقـبرةالشعـرا سرخاب تـبـریـز با حضور و احـترام کم‌نظیر دوستدارانش به خاک سپـرده شد.
به گزارش فارس، هر ساله و به مناسبت سالروز درگذشت استاد شهریار، 27 شهریورماه به نام روز شعر و ادب پارسی نام‌گذاری شده است.
انتهای پیام/ز10/ض1002
