به گزارش خبرگزاری فارس از جنوب استان تهران، به بهانه سالروز شهادت رئیس مذهب تشیع به بیان مطالبی در مورد شاگردی از مکتب امام صادق (ع) می‌پردازیم که در ادامه راه مولای خود امام ششم و برای اقتدار اسلام عزیز به شهادت رسید.
طلبه شهید سید مصطفی محمودی در سال 1336 در گلپایگان متولد شد، پدر ایشان حضرت آیت‌الله محمودی گلپایگانی امام جمعه و نماینده ولی‌فقیه در شهرستان ورامین و مادر بزرگوارشان مرحومه حاجیه خانم صدیقه سادات صوابکار بانویی پاکدامن، شجاع و مجاهد پرور بود، در دامان این مادر بزرگوار چنین فرزندان خدوم و مجاهدی پرورش می‌یابند.
سید مصطفی در میان فرزندان امام جمعه ورامین گلی معطر بود که خداوند خریدار خونش شد.
وی در دوران نوجوانی در مجالس اهل بیت با نغمه زیبایش مدیحه سرایی می‌کرد. او در سال 1356 دیپلم ریاضی خود را دریافت کرد و به خدمت سربازی اعزام شد. به فرمان امام راحل (ره) جزو اولین گروه‌های فراری از پادگان بود و پس از پیروزی انقلاب به پادگان مراجعت کرد.
شهید سید مصطفی در دوران مبارزه با رژیم در برپایی تظاهرات، پخش نوارها، اعلامیه‌های حضرت امام (ره) فعال بود.
وی پس از پیروزی انقلاب در جهت استقرار امنیت در کمیته انقلاب اسلامی فعالیت می‌کرد، جهت کمک به کشاورزان در درو کردن گندم حضور می‌یافت، مبلغان را جهت ارشاد و هدایت مردم به روستاهای ورامین می‌برد. این شهید به همراه تعدادی از دوستان به‌ویژه سید هادی احمدی به کمک زلزله‌زدگان قائن در استان خراسان رفت.
شهید سید مصطفی محمودی به دلیل علاقمندی به علوم حوزوی به قم عزیمت کرد و مشغول تحصیل علوم دینی شد. ولی با شروع جنگ تحمیلی وی از طریق بسیج قم به جبهه اعزام شد.
شهید سید مصطفی با حضور در گروه جنگ‌های نامنظم شهید چمران به دفاع از انقلاب و کشور پرداخت بالاخره وی با هم‌رزمانش در 19 اسفند 59 در جبهه مالکیه، سوسنگرد به شهادت رسید.
وی 20 روز قبل از شهادتش مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفته ولی پس از معالجه دوباره عازم جبهه شد و بالاخره به لقای پروردگارش شتافت.
پیکر این شهید عزیز پس از تشییع باشکوه در شهر مقدس قم پس از طواف در حرم کریمه اهل بیت حضرت معصومه (س) و بعد از اقامه نماز بر پیکرش توسط پدر صبورش در گلزار شهدای شیخان قم به خاک سپرده شد.
قسمتی از وصیت‌نامه شهید سید مصطفی محمودی
پس از کوشش فراوانی که برای رفتن به جبهه داشتم و به هردری می‌زدم آن در بسته شده بود، بالاخره دری از درهای رحمت الهی گشوده شد و این بنده روسیاه و گناهکار به آن در روی آورد و موفق شدم در کنار دیگر برادران با ایمان و مومن به امام و انقلاب جایی برای خودم باز کنم.
این اسلامی که امامی چون حسین عزیز دارد و جان برکفانی چون عباس دلاور و علی‌اکبر دارد و دل سوختگانی و درد دارانی چون خمینی بزرگ دارد و من هم سهمی داشته باشم.
و برشماست ای ملت رزمنده که پیام‌آور خون شهیدان باشید. شهیدانی که از بهترین افراد و مومن‌ترین کسانی بودند که به این انقلاب عشق می‌ورزیدند که پر و بالشان در کنار معشوق سوخت و خونشان بر زمین ریخت و تمام نشستگان تاریخ را به قیام خواند.
و چنین نقش بست بر زمین که ای دریای بیکران انسان‌ها بپاخیزید و با یک دست قرآن و با دست دیگر سلاح برگیرید و از حق و رسالت انسانی و شرف خود دفاع کنید و حق خود را از ابرقدرت‌ها بستانید.
و اما شما ای مسئولان مملکتی، شمایی که این پست و مقام را شهیدان به شما دادند و پشت میزی نشسته‌اید که با خون شهدا و از جان گذشتگی آنها به شما رسیده است، بدانید و آگاه باشید که باید از این خون خوب پاسداری کنید.
انتهای پیام/ب10/چ3000
