حجت‌الاسلام سیدجلال حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در آبیک اظهار کرد: در نخستین ساعات روز جمعه هفدهم شهریور سال 57 رادیو از تصمیم دولت مبنی بر برقراری حکومت نظامی در تهران و 11 شهر دیگر ایران خبر داد و با لحن تهدیدآمیز در چند نوبت این اعلامیه قرائت شده و از مردم خواسته شد تا در خیابان‌ها اجتماع نکنند، چراکه در روز شانزدهم شهریور همان سال مردم راهپیمایی عظیمی را علیه رژِیم شاهنشاهی انجام داده بودند که رژیم را به وحشت انداخته بود.
وی افزود: مردم تهران در روز هفدهم شهریور سال 57 به خیابان‌ها ریختند و در برابر گلوله‌های دژخیمان ایستادند و فریاد "الله اکبر، خمینی رهبر" و "مرگ بر شاه" سر دادند که مزدوران شاه زنان و مردان مسلمان و دلیر را به گلوله بستند.
این مسئول اضافه کرد: در تظاهرات 17 شهریور تعداد زیادی از زنان و دختران جوان نیز در میان شهیدان حضور داشتند و چادرهای سیاهشان به خون سرخ پیکرشان آغشته بود.
رئیس اداره تبلیغات اسلامی آبیک ادامه داد: روز 17 شهریور روز افتخار اسلام و مسلمین و نقطه عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی است.
حسینی در ادامه گفت‌وگو مهم‌ترین کشته 17 شهریور سال 57 را شاه و رژیم سلطنتی ذکر و خاطر نشان کرد: کشتار دسته‌جمعی مردم امکان موفقیت هر گونه اصلاحات در درون نظام سیاسی پهلوی را از بین برد و در واقع نقطه پایان سیاست فضای باز سیاسی بود.
وی بیان کرد: کشتار جمع کثیری از مردم در 17 شهریور به دست مزدوران رژیم پهلوی، گروه‌ها و افرادی را که از قانون اساسی و سلطنت دفاع می‌کردند، به حاشیه برد و مخالفان رادیکال سلطنت پهلوی را تقویت کرد، اما کشتار راهی برای بقای شاه و سلطنت برجا نگذاشت.
رئیس اداره تبلیغات اسلامی آبیک اذعان کرد: قیام مردمی در 17 شهریور سبب شد تا اکثر افرادی که بر مبارزه زیر چارچوب قانون اساسی تأکید می‌کردند، از این شیوه دست بر داشته و به صف مخالفان رژیم و اصل سلطنت پیوستند.
حسینی ادامه داد: شاه با کشتار دسته جمعی مردم در 17 شهریور سال 57 مخالفان میانه‌رو خود را به دشمن تبدیل کرد.
انتهای پیام/ش20
