به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، محسن مصلحی در همایش مدیریت توسعه و حمایت از سرمایهگذاری در حوزه میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری در اتاق بازرگانی اصفهان با بیان اینکه سرمایهگذران همواره در چرخدندههای بروکراسیهای اداری اذیت میشوند، اظهار کرد: در سرمایهگذاری در حوزه گردشگری وقت را بیهوده هدر میدهیم، و این در شرایطی است که همه گردشگری را به عنوان صنعت سبز و پاک میشناسند، در حالی که کشورهای دیگر با جاذبههای کمتر بسیار جلوتر از ما عمل میکنند.
وی افزود: بسیار مشاهده شده که برای احداث معادن و سایر کارخانهها به راحتی مجوز صادر میشود، در حالی که به سرمایهگذار گردشگری که میرسیم، باید تمام شرایط را خود فراهم کند.
سرپرست میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان اضافه کرد: با صدور مجوز معدن قسمت زیادی از یک کوهستان را تراش میدهند و چهره آن را که میتواند به عنوان یک مقصد گردشگری باشد، نازیبا میکنند، در حالی که در کشورهای دیگر کار استخراج معدن از قسمتهای زیرین صورت میگیرد و بعد با مواد بیارزش داخل را پر میکنند، تا شکل ظاهری حفظ شود.
وی با اشاره به اینکه صنعت گردشگری با شتاب زیادی در ردیف صنایع برتر جهان جای دارد، ادامه داد: این صنعت پس از صنایع سوخت و مواد شیمیایی و صنعت ساختمان در ردیف سوم صنایع پر درآمد جهان قرار گرفته است و اشتغالزایی فراوانی را به دنبال دارد.
مصلحی بیان داشت: در کشورهایی که هماکنون استفاده فراوانی از گردشگری میکنند، این صنعت به عنوان صنعتی سبز و بدون آلودگی در صدر صنایع آنها قرار دارد، چرا که با شرایط فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و محیط زیست کشورها همخوانی دارد و سود اقتصادی فراوانی را به دنبال دارد.
وی با اشاره به فرصتها و تهدیدهای گردشگری در استان اصفهان، گفت: وجود 20 هزار جاذبه گردشگری و تاریخی در این استان فرصتی است که برای کمتر شهری در جهان وجود دارد و از آن میتوان به عنوان یک فرصت یاد کرد، اما مسن بودن این جاذبهها که عمر آنها از 400 سال به بالاتر است و نگهداریهای دشوار، زمانبر و پر هزینه به عنوان یک تهدید محسوب میشود.
سرپرست میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان با اشاره به طرحهای توسعه در اصفهان اظهار کرد: باید ببینیم برنامههای استراتژیک در این استان ما را به کدام سمت هدایت میکند و تا چه اندازه باید به توسعه صنعت، کشاورزی و تولید علمی بیندیشیم، که البته تمامی اینها برای اصفهان ایدهآل است، اما نکته قابل توجه اینکه بیش از همه باید به استعدادهای ذاتی اصفهان پرداخته شود.
وی تصریح کرد: هنر جزو استعداد ذاتی اصفهان محسوب میشود و منابع آن میراث فرهنگی و جاذبههای گردشگری و صنایع دستی هستند، اما جای بسی تعجب است که برای توسعه بر بخشها و صنایع دیگر در استان اصفهان پافشاری میشود.
مصلحی یادآور شد: نسلهای آینده از ما این سئوال را خواهند پرسید، که به اندازهای که به فکر ذوبآهن و فولاد و پتروشیمی در اصفهان بودید، آیا محور توسعه پایداری را برای ما به یادگار و میراث گذاشتید، و جای سئوال دارد که چرا این قدر راحت از کنار داشتهها و منابعمان میگذریم.
وی با تاکید بر اینکه جهتگیری توسعه را در اصفهان غلط انتخاب کردهایم، گفت: ما به تعامل و همسویی در حوزههای علمی و اجرایی برای توسعه گردشگری نرسیدهایم و زبان مشترکی برای همسویی نداریم.
سرپرست میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان تاکید کرد: آنچه مسلم است، اینکه اصفهان نیازمند توسعه پایداری است که به مانایی داشتهها و منابع آن کمک کند.
وی در ارتباط با راهکارهای توسعه گردشگری اظهار کرد: باید سنگاندازیها در حوزه گردشگری برای سرمایهگذار و مجری برطرف شود و در حوزه اقتصادی در عرصه گردشگری نیز دولت باید نقش خود را تعیین کند که سیاستگذار است یا مجری.
مصلحی اقامت، ترانسفر، وجود جاذبههای گردشگری، پذیرایی مناسب در مقصد و راهنمایی مطلوب را پنج نیاز اصلی گردشگران دانست و افزود: در حال حاضر گردشگری به صورت 50 – 50 در دست دولت و بخش خصوصی است و این در حالی است که دولت نباید در رأس کار گردشگری باشد و کار خدماتی انجام دهد.
وی اضافه کرد: در حوزه بازاریابی گردشگری ضعیف عمل کردهایم که این موضوع به نوعی به آژانسداران باز میگردد و در زیرساختهای لازم نیز که به عنوان نقاط قوتی در این حوزه است، فرصتهای زیادی را از دست دادهایم.
سرپرست میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان ادامه داد: در حوزه اقتصادی نیز فرصتهای خوبی داریم، اما تهدیدهایی مثل تحریم پیمودن مسیر توسعه در این صنعت را برای ما دشوار کرده است.
مصلحی با اشاره به زیرساختهای حمل و نقل عمومی در اصفهان اظهار کرد: میتوان در اصفهان هم مترو داشت و نیز میراث فرهنگی را حفظ کرد، به شرط آنکه از راه علمی و اصولی وارد شد و بهترین مسیر را انتخاب کرد تا بتوان در آینده جوابگوی نسلهایی که از ما میراث فرهنگی طلب میکنند، باشیم.
وی تاکید کرد: نباید همه چیز را فدای توسعه کرد و مانایی را باید ارجح بر توسعه دانست.
انتهای پیام/ح10/ط4000