به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، حامد گازرانی در همایش مدیریت توسعه و حمایت از سرمایه‌گذاری در حوزه میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری در اصفهان در مورد طرح توسعه گردشگری محور زاینده‌رود که از چلگرد تا تالاب گاوخونی و به طول 360 کیلومتر را شامل می‌شود، اظهار کرد: این محور همواره زنده بوده، اگر چه امروز آبی در بستر آن جاری نیست و خشک شده اما کسانی که با ساختارهای زمین‌شناسی آشنایی دارند، به خوبی می‌دانند که آب در این رودخانه جاری می‌شود.
وی با اشاره به اینکه در حوزه گردشگری با وجود ظرفیت‌های زیاد جایگاه ضعیفی را داریم، افزود: در طرح توسعه گردشگری ایران از اصفهان به عنوان دروازه پارس و از چهارمحال و بختیاری به عنوان پایتخت باستانی ایران یاد می‌کنند.
مدیر طرح توسعه گردشگری محور زاینده‌رود یادآور شد: در مسیری که زاینده‌رود از کوهرنگ سرچشمه می‌گیرد تا زمانی که به تالاب گاوخونی می‌ریزد، در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگ و اقتصاد آهنگ‌های مختلفی وجود دارد، به گونه‌ای که بیش از 300 گویش و لهجه در این حاشیه زاینده‌رود وجود دارد.
وی ادامه داد: آداب غذایی متعددی نیز در حاشیه این رود وجود دارد و قانون تقسیم آبی که در 400 سال پیش برای آن نوشته شده، به گونه‌ای است که آب را به تمام مزارع اطراف رود می‌رساند.
گازرانی با اشاره به اینکه زاینده‌رود در کشور ایران قرار دارد، اما باید مشخص می‌شد که این رودخانه از نظر ماهیتی، اجرایی، عملکردی، سیاسی و مدیریتی به کدام استانها تعلق دارد، تصریح کرد: در نهایت استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری به عنوان مجریان این رودخانه مشخص شدند.
وی با اشاره به اینکه در حوزه آبریز زاینده‌رود بیش از 33 چشمه زنده و دائمی وجود دارد که تعدادی از آنها به رودخانه می‌ریزد، گفت: هم‌چنین در طول این 360 کیلومتر محور زاینده‌رود اختلاف ارتفاع تا یک هزار و 500 متر و تفاوت درجه حرارت از غرب به شرق را شاهد هستیم که همه اینها می‌تواند به عنوان جاذبه و مقصد گردشگری به شمار آید.
مدیر طرح توسعه گردشگری محور زاینده‌رود با بیان اینکه هزاران فرمول اقتصادی در محور این رودخانه نهفته است، گفت: برای تدوین طرح توسعه گردشگری زاینده‌رود چهار نمونه مطالعاتی از رودخانه‌های دنیا را بررسی کردیم که رودخانه کاماس سنگال و رودخانه کارس در آناتولی ترکیه از آن جمله‌اند.
وی بیان داشت: در حاشیه زاینده‌رود هشت شهرستان و 54 شهر را تعریف کردیم که ایجاد پارک‌های رودخانه‌ای، هتل‌های روستایی، برگزاری مسابقات ورزشی چون اسکی، اسب‌سواری، گلف و شنا، وجود گلخانه‌های فراوان و فضاهای متعدد برای کشاورزی و طراحی موزه از جمله اقداماتی است که می‌تواند سبب جذب گردشگر به این حوزه شود.
انتهای پیام/و20/ط4000
