سعید رحمت سمیعی امروز در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار فارس در رشت با بیان اینکه بهای برگ سبز چای برای رئیس سندیکای چای نامشخص است، اظهار کرد: در دو سال گذشته با احیای سازمان چای و انجام رسالت تنظیم بازار و پیوند زدن واردات به نفع تولید کننده، امید می‌رفت که دوران شکوفایی چای فرا رسیده باشد اما با تمام تلاش رئیس سازمان چای و ارائه راهکارهای عملیاتی هنوز نتیجه مثبتی حاصل نشده است.
وی با بیان اینکه عده‌ای مانع از فعالیت رئیس سازمان چای هستند و مانع‌تراشی می‌کنند، تصریح کرد: نمی‌دانیم این مانع‌تراشی از طرف چه کسی است اما دود این کار به چشم کارخانه‌دار چای و باغدار می‌رود.
این مسئول ادامه داد: کشاورزی که قرار بود 10 تا 12 میلیارد تومان بابت احیای باغ‌های خود کمک دریافت کند ریالی نگرفت و هشت میلیارد تومان طلبکار شد و تولید نیز کاهش پیدا کرد و به ظاهر کیفیت بالا رفت اما قیمت هم کاهش یافت.
وی با اشاره به اینکه کارخانه‌دار قرار بود با دریافت حواله واردات بخش عمده هزینه تولید را تامین کند، ابراز کرد: از مجموع حواله‌ها دو سال گذشته و تنها یک سوم آن با قیمت نازل به فروش رسیده است که در این راستا پیام کوتاهی از طرف سندیکا مبنی بر بدتر شدن وضعیت به مدیران کارخانه‌ها رسید و دعوت کرد که چاره‌اندیشی شود.
رحمت سمیعی، با تاکید بر اینکه پس از حضور در جلسه مذکور متوجه شدیم این نوع مشوش کردن کارخانه تنها یک بازی از طرف تشکیلات سندیکای چای بوده است، بیان کرد: وقتی رئیس سندیکا مواد اولیه کارخانه‌های چای زیرمجموعه خود را نمی‌داند و ادعای ارائه راهکار حل مشکلات چای را می‌دهد جای تاسف دارد.
وی اضافه کرد: پیشنهاد سندیکا مبنی بر نادیده گرفتن 70 هزار تن حواله واردات سال‌های گذشته و دریافت حواله سال 91 برای یک رانت اختصاصی که هیچ‌گونه نفعی برای صاحبان صنایع ندارد، مورد مخالفت شدید انجمن صنفی کارخانه‌های چای شمال قرار گرفت ضمن اینکه به دلایل مختلف خریداری هم وجود ندارد.
رئیس انجمن صنفی کارخانه‌های چای شمال افزود: به مدیران کارخانه‌های چای پیشنهاد شده تا زمانی که بهای مواد اولیه خود را نمی‌دانند تولید نکنند و وقتی ندانند مابه‌التفاوت ضرر و زیان ناشی از فروش ارزان و تولید گران از کجا تامین می‌شود تولید نکنند.
وی، اعلام بهای برگ سبز خریداری شده توسط کارخانه‌های چای و تقبل ضرور و زیان ناشی از این وضعیت را مهم‌ترین خواسته انجمن مذکور از مسئولان مربوطه عنوان کرد.
رحمت سمیعی، نامگذاری سال تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی را تنها یک شعار ندانست و متذکر شد: این نامگذاری در واقع دستور مقام معظم رهبری است و ما اجرای آن را لازم و حق مسلم خود می‌دانیم.
وی، یادآور شد: ما به امید تولید 100 هزار تن چای خشک 190 کارخانه چای را احداث کردیم و باغ‌های تخریب و تولید به 30 هزار تن رسید و کارخانه‌های تعطیل و نیمه تعطیل و با ظرفیت 30 درصدی ادامه حیات می‌دهند که اگر دیر اقدام کنیم بقیه باغ‌های نیمه جان چای از بین می‌روند و کارخانه‌های چای به لانه موش‌ها تبدیل می‌شوند.
این مسئول خاطرنشان کرد: کارخانه‌های چای تا زمانی به تولید خود ادامه می‌دهند که منافع اقتصادی در آن مستقر باشد و کشاورزان حداقل معیشت زندگی خود را تامین کنند و اگر این دو معنا و مفهومی ندارد باید بر مزار کاشف‌السطنه برویم و ضمن عذرخواهی از او، فاتحه چای را بخوانیم.
انتهای پیام/و10/پ3003
