بهروز ملبوسباف امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار کرد: طرح حیات اجتماعی صنعت در اصفهان معاصر در سال 1389 در سه قسمت به صدا و سیمای اصفهان پیشنهاد شد تا حیات اجتماعی معاصر اصفهان را از منظر صنعت مورد بررسی قرار دهد.
وی با بیان این مطلب افزود: در نخستین قسمت شکل‌گیری شمایل شهری نوین اصفهان که هم‌گام با پدیدار شدن 9 کارخانه بزرگ نساجی در حاشیه زاینده‌رود و خیابان چهارباغ بالا است از سال 1304 تا 1329 مورد بررسی قرار می‌گیرد.
کارگردان مستند «حیات اجتماعی صنعت نساجی» با اشاره به اینکه با ورود کارخانه‌ها به اصفهان شهر از شهری نیمه ویران در اواخر قاجار به شهری صنعتی تغییر چهره می‌دهد، تصریح کرد: با این روند در دوره پهلوی اول لایه‌های اجتماعی جدیدی شکل می‌گیرد که سرمایه‌داران مولد بخش خصوصی و کارگران را شامل می‌شود.
وی به تحولات پر شتاب در دهه 20 اشاره و تاکید کرد: در این سال‌ها با شکل‌گیری اتحادیه‌های کارگری و بسط تفکرات عدالت‌خواهانه در جامعه احزاب کوچک و بزرگی پا می‌گیرند از جمله حزب توده که در دوره‌ای کوتاه نفوذی موثر در بین کارگران پیدا می‌کند و با آغاز اعتصابات و حضور کارگران در خیابان‌ها شهر برای نخستین بار در حیات معاصر صحنه حضور و نمایش قدرت مردم عادی شده و کارگران که حالا با داشتن اتحادیه‌ها قدرت اول شهر هستند برای یک دوره ده ساله روزگار را رقم می‌زنند.
ملبوسباف ادامه داد: در این دوره قوانین کار و تامین اجتماعی شکل گرفته و در نهایت آزادی نسبی حضور در عرصه اجتماعی با کودتای مرداد 32 و سقوط دولت مصدق پایان پیدا می‌کند.
وی با اشاره به اینکه در دهه‌های 30 و 40 کارخانه‌های نساجی هم‌چنان با اشتغالی نزدیک به 25 هزار نفر صنعت نخست شهر بودند، اضافه کرد: با دولتی شدن اقتصاد و سرریز شدن دلارهای نفتی و عدم نوسازی صنایع صنعت نساجی اصفهان رو به افول گذاشته شد، اما با آغاز ساخت ذوب‌آهن اصفهان در سال 1345 مرحله دوم حیات اجتماعی صنعت در اصفهان معاصر آغاز می‌شود و با این فیلم تجربه صنعتی شدن یک شهر کهن و سنتی در جامعه ایرانی معاصر مستند می‌گردد.
این مستندساز اصفهانی با توجه به توضیحات داده شده، اظهار کرد: مراحل تصویربرداری مستند «حیات اجتماعی صنعت نساجی اصفهان» که با نام اصفهان در بوق کارخانه‌ها در دست تدوین است، در دو مرحله در زمستان سال گذشته و اردیبهشت‌ماه سال جاری در اصفهان انجام شده است.
وی با اشاره به اینکه کار جمع‌آوری اطلاعات در این زمینه و تهیه اسناد، مدارک و مجلات 9 ماه به طول انجامیده، تصریح کرد: به دلیل اینکه از این تعداد کارخانه در حال حاضر تنها کارخانه ریسباف به صورت تعطیل و غیر قابل ورود موجود است و کارخانه بافناز یا همان شهناز سابق هم تنها سردرش باقی مانده و امکان تصویربرداری و یا بازسازی این فضا برای تهیه مستند وجود نداشته است.
وی که هدف اساسی را بررسی حیات و وضعیت اجتماعی و اتفاقاتی که در این دوره از تاریخ برای صنعت اصفهان افتاده دانست نه ثبت فضاها و معماری کارخانه‌ها، گفت: سعی شده در این مستند از افراد شاخص و بازماندگان کارخانه‌داران و کارگرهای بازنشسته استفاده شود، که از آن جمله می‌توان به شمس صدری نویسنده کتاب «در راه وظیفه» (وقایع جنبش کارگری دهه بیست) و هم‌چنین مصطفی کازرونی فرزند حاج محمدجعفر کازرونی اشاره کرد.
ملبوسباف ضمن ابراز خوشحالی از آماده شدن این فیلم در سال تولید ملی افزود: ساخت و نمایش این‌گونه فیلم‌ها را مصداق بارز فرهنگ‌سازی برای رشد و توسعه صنعتی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی می‌دانم.
وی که کار تهیه‌کنندگی، نویسندگی و کارگردانی مستند «حیات اجتماعی صنعت نساجی» را برعهده دارد، تصریح کرد: مشاور پروژه را منوچهر مشیری، پژوهش و تدوین را زهرا نیازی و کار تصویربرداری برعهده محمد غازی بوده و صدابرداری آن را نیز سروش عزیزی انجام داده است.
انتهای پیام/خ10/ط4000
