به گزارش خبرگزاری فارس از قم، در این روزها که شهرمان پر شده از عکس و بروشور و بنر تبلیغاتی، هر گوشه سری می‌چرخانی یک مغازه آرایشگری، لباس‌فروشی یا بزازی را می‌بینی که ستاد انتخاباتی یکی از کاندیداها شده است ، سئوال‌های بزرگ در ذهن مردم بیشتر جا باز کرده و پیدا کردن مرجعی برای پاسخ شاید آنقدرها هم کار آسانی نباشد. به‌راستی تبلیغات انتخاباتی قرار است چه اطلاعات و معلوماتی به من بدهند؟ آیا شیوه‌های کنونی تبلیغاتی که اکثرا کپی از کشورهای غربی است، کمکی به بهترین انتخاب خواهد کرد؟
هر زمان که بخواهی مسیری را پیاده طی کنی با هجوم بروشورها و عکس‌های تبلیغاتی مواجه می‌شوی که نگاهی به آنها در بر دارنده هیچ پیام خاصی برای تو نیست و گاهی نیز فقط دنبال یک سطل آشغال می‌گردی تا چهره شهر را بیش از اینکه هست نازیبا نکنی.
ایستگاه‌های اتوبوس نیز میهمان تصاویر نامزدهای انتخابات شده‌اند و زحمت کارگران زحمت‌کش شهرداری جند برابر شده است.
کارت ویزیت تبلیغاتی هم از روش‌های رایج در این انتخابات است. البته بعید به نظر می‌رسد از محتوای این کارت‌ها و بروشورها چیزی دست‌گیر مردم شود. یکی روی کارتش نوشته من فوق لیسانس مدیریت هستم، آن‌یکی از 30 سال سابقه کارمندی صحبت کرده است.
وزارت کشور مقررات جالبی برای تبلیغات نامزدهای انتخاباتی در نظر گرفته است. طبق مقررات جدید کسی حق سر و صدا راه انداختن در جریان تبلیغات انتخابات را ندارد. استفاده از هر گونه پلاکارد، دیوار نویسی، کاروان‌های تبلیغاتی ممنوع، اندازه عکس بیش از 10*15 نباشد، و بسیاری مفاد دیگر.
البته اعلام نظر شخصیت‌ها در تأیید نامزدها با ذکر عنوان و مسئولیت آنها نیز به عنوان یکی از تخلفات انتخاباتی شمرده شده است اما به نظر نمی‌رسد مجریان انتخابات در این زمینه بنای سخت‌گیری داشته باشند، در غیر این صورت بسیاری از سرآمدهای انتخابات این دوره باید جریمه شوند.
کارشناسان تبلیغات رسانه‌ای معتقد هستند تبلیغ در انتخابات باید سبب افزایش سطح فرهنگ عمومی شود و راه‌های جدیدی به سوی مخاطبان باز کند. اما تبلیغاتی که در جامعه ما رواج پیدا کرده به نظر نمی‌رسد توانسته باشد به این توقعات پاسخ دهد.
جلسات انتخاباتی در دانشگاه‌ها و مساجد بسیار پرشور برگزار می‌شود اما سئوالی که در این زمینه به ذهن می‌رسد این است که چرا این پاسخ‌گویی‌ها و روشنگری‌ها تنها به زمان انتخابات محدود می‌شود. آیا بهتر نیست نمایندگان مجلس در طول مدت مسئولیت خود نیز این روحیه پاسخگویی و حضور در میان مردم را حفظ کنند؟
منشور انتخابات نیز در این شرایط به کمک مردم آمده تا معیارهایی برای موضوع رعایت اخلاق انتخاباتی از سوی نامزدها وجود داشته باشد. این منشور در کمیته‌ای متشکل از نهادهای اجرایی و فکری کشور تدوین شده که جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، شورای نگهبان، وزارت کشور، خانه احزاب و .... در این امر مشارکت داشته و اعمال نظر کرده‌اند.
مواردی مانند خودداری از مصرف بیت‌المال و امکانات و فرصت‌های اداری برای تبلیغات انتخاباتی نامزدها، پرهیز از وعده‌های غیر منطبق با وظایف و اختیارات قانونی نمایندگان از جمله طرح‌های عمرانی و استفاده از فضای تبلیغاتی انتخابات به عنوان یک فرصت ملی برای تقویت استقلال کشور، وحدت ملی و همگرایی قومی و مقابله با توطئه‌های تفرقه افکنانه و جنگ روانی دشمن در این منشور به چشم می‌خورد که قضاوت اجرایی شدن آن یا نشدن آن به عهده مردم است.
در این میان مردم بیش از همه می‌خواهند بدانند کسانی که خود را برای نمایندگی آنان انتخاب کرده‌اند، چه برنامه‌هایی برای رقم زدن آینده‌ای بهتر برای کشور دارند و به چه میزان به وظایف خود در لباس یک نماینده عمل خواهند کرد.
مردم از نمایندگان خودشان در مجلس شورای اسلامی انتظار دارند تنها هنگامی که می‌خواهند رای بگیرند به سراغ آنها نیایند و در طول مدت نمایندگی طی جلسات منظم در مساجد، دانشگاه‌ها و دیگر اجتماعات شهرشان، حضور پیدا کنند.
متن نطق‌های انتخاباتی نامزدها بسیار کلی است، در حالیکه مردم سئوالات بسیار ساده‌ای دارند؛ مردم می‌خواهند بدانند نماینده‌ای که چهار سال پیش به مجلس فرستاده‌اند چه عملکردی در مجلس داشته، کدام نطق‌ها را انجام داده و آیا اصلا در جلسات به طور منظم حضور پیدا کرده است؟
به هرحال تا 12 اسفند، روز سرنوشت‌ساز ملت ایران، راهی نمانده است و همه امیدواریم در این روز برگ زرینی دیگر از تاریخ نسل خمینی رقم بخورد. مردم این سرزمین دو روز دیگر هم‌پای رهبر خود در پای صندوق‌های رای حاضر خواهد شد و از یک جمعه معمولی یک حماسه ماندگار خواهند ساخت.
==============
یادداشت: زینب آخوندی
==============
انتهای پیام/خ۲۰
