به گزارش خبرگزاری فارس از دامغان، این طرح عصر امروز در حاشیه نشستی که معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در شهرستان دامغان تشکیل داد، مورد تصویب قرار گرفت.
طرحهای میراث فرهنگی شهرستان دامغان امروز از زیر ذرهبین مسئولان گذشت تا همه تلاش خود را معطوف دارند که آثار بازمانده از گذشتگانمان خدشهای نبیند و مرمت و احیا شود.
نشست مسعود علویانصدر، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز نمونه بارز دغدغهای بود که باید میراث در دست امروز را به سلامت به آیندگان سپرد.
در نشست مشترک وی با مسئولان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سمنان، نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی و جمعی از فعالان و تصمیمگیران شهرستانی، به گفتوگو درباره مسائل مختلف پرداخته شد.
در این نشست، تصمیم گرفته شد تا "مدرسه موسویه" مورد عنایت مسئولان امر قرار گیرد و خون تازهای در رگهایش تزریق شود.
مقرر شده است تا اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سمنان در خصوص مسجد بنای مدرسه موسویه وارد عمل شود.
تهیه طرح، رطوبتزدایی، کفسازی، استحکامبخشی و انجام دیگر کارهای مربوط در این زمینه مهمترین خواسته معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از مسئولان استانی بود.
برای اینکه کار بر روی زمین نماند، مصوب شد تا در این زمینه اقدامات لازم انجام شود و اعتبار مورد نیاز هم سال آینده پرداخت خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری فارس؛ مدرسه موسویه را که در سال 1270 هجری قمری حاج موسی آقای قاجار بنا کرد، در محله بالای کوی دباغان دامغان واقع است.
در جنوب مدرسه، مسجدی ساخته شده که ساختمان آن از آجر و به شکل کثیرالاضلاع است.
این مسجد دارای 10 اتاق بوده و از سطح زمین نزدیک به یک متر و نیم بلندتر است.
تالار فوقانی که روبهروی در مدرسه واقع شده است، پنج در دارد که درها به طرف حیاط مدرسه باز میشوند و پشت آنها حیاط خلوت است.
در بعضی مواقع، در این حیاط خلوت مجلس درس تشکیل می‌شود؛ در ضلع شمالی مدرسه تالاری بزرگ با شاهنشین قرار دارد که پنج در آن به طرف حیاط آن باز می‌شود و در گذشته مرحوم میرزا فتحالله که از علمای وقت بود، در این تالار تدریس میکرد.
به گزارش فارس؛ در حقیقت در دوران قاجاریه در یکی از محلات قدیمی دامغان به نام "بالا محله" مدرسهای تاسیس شد که بانی و سازنده آن حاجی موسی آقا که از رجال قاجاریه استرآباد بود، این مدرسه را بنیاد کرد.
محمدحسن خان صنیعالدوله در کتاب خویش به نام "مطلع الشمس" مینویسد: 32 سال قبل از ورود من به شهر دامغان این مدرسه بنا شده بود.
این مدرسه دارای وقفنامهای است که در اداره اوقاف شهرستان دامغان موجود است.
مدیریت و ریاست این مدرسه در عصر قاجاریه با شخصی به نام آقا میرزا صادق مدرس دامغانی بوده است.
سبک معماری این مدرسه بسیار زیبا بوده و ویژگیهای هنر ایرانی بر عظمت این نهاد دینی افزوده است.
این مدرسه دارای چندین مدخل مدرسه موسویه دامغانورودی بوده، بنای آن تماما از آجر است و دارای تالاری بزرگ و طاقنماهای زیبا و نیز حجرههایی که اختصاص به طلاب این حوزه دارد و در وسط این مدرسه، حوضی بزرگ جلوهای خاص به این مدرسه بخشیده است.
این مدرسه علاوه بر آنکه امر تدریس علوم حوزوی در آن صورت میگیرد، در ایام عزاداری اباعبدالله الحسین (ع) از شور و حال معنوی خاصی برخوردار است و هر ساله بر اساس سنت در شبهای نهم و دهم محرم دستههای سینهزنی و زنجیرزنی از تکیههای مختلف شهر به این مدرسه میآیند و به عزاداری و به ذکر مصائب کربلا میپردازند. سالهاست که مجالس وعظ توسط خطیبانی برجسته و با تقوا در این مدرسه در مناسبتهای مختلف برگزار می‌شود.
از مدرسان و اساتید این حوزه که سهم بهسزایی در تربیت طلاب داشتهاند، میتوان به آیتالله نصیری، آیتالله خدائی و آیتالله خزعلی اشاره کرد.
انتهای پیام/س10
