گرسنگی‌های جهان نتیجه سیاست‌های استعمار است

به گزارش خبرگزاری فارس از یاسوج، ابولقاسم شریعتی در نامه‌ای که نسخه‌ای از آن در اختیار این خبرگزاری قرار گرفته خطاب به بان‌کی‌مون دبیرکل سازمان ملل نکاتی را در خصوص بحران نافرجام گرسنگی در جهان امروز یادآور شد.
متن این نامه بدین شرح است: 
همان‌گونه که مستحضرید جهانی که ما در آن زندگی می‌کنیم بر اساس تقسیمات غلط به دو عنوان نابرابر فقیر و غنی تعریف شده است.
 دیر زمانی است این تقسیمات ناعادلانه و سودجویانه شکافی نامتوازن بین ملت‌های جهان به‌وجود آورده است که به ناحق بر نسل‌های قدیم و جدید تحمیل شده است.
دنیایی که به غلط به دنیای فقیر و عقب افتاده موسوم است نه تنها محروم و ندار نیست بلکه سرشار از ثروت‌های طبیعی و خدادادی است ولی وضع رقت‌بار ملت‌ها در جهان به اصطلاح سوم حاکی از سیاست‌های مخرب و منفعت‌طلبانه نظام سرمایه‌داری است که نتیجه آن گرسنگی بیش از یک میلیارد زن و مرد و کودک بی‌گناهی است که هر روز شاهد فاجعه انسانی دیگر در جای جای این کره خاکی هستیم.
جناب دبیر کل سازمان ملل فقر و گرسنگی یک پدیده نوظهور نیست که امروزه گریبانگیر قاره سیاه و بخشی از آسیا و سایر نقاط جهان شده باشد بلکه در گذشته هم شاهد این مصیبت خانمان سوز بشریت بوده‌ایم که گرسنگی و قحطی جان میلیون‌ها انسان مظلوم و بیچاره را گرفته و بدترین فجایع انسانی را به‌وجود آورده است. جهان ثروتمند غرب و سایر کشورهای پیشرفته هرروز به فکر تقسیم ممالک دیگر، به راه انداختن جنگ و خشونت در نقاط مختلف جهان، گسترش جنگ افزارهای نظامی و تسلیحات اتمی و اینک در حال تقسیم نقاط مختلف کرات آسمانی می‌باشند.

*آیا در رنج بودن میلیون‌ها انسان در جلوی چشمان حاکمان بی‌درد جای تامل ندارد؟
 از سوی دیگر کشورهایی با داشتن ثروتهای عظیم ولی مردمی گرسنه و محتاج با هیولای مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند، آیا این موضوع جای تامل ندارد که جلوی چشم رؤسای کشورهای مرفه و به قولی جهان اول و بی‌درد انسان‌های مظلومی درسومالی، کنیا، سودان، کامبیا، تانزانیا، افغانستان و حتی کشورهای توسعه یافته جان خود را بر اثرفقرو گرسنگی از دست می‌دهند؟
اکنون سرنوشت میلیون‌ها انسان آواره و پناهنده در کشورهای دیگر چندان مشخص نیست. چرا که هر روز آمارهای جهانی افزایش تعداد گرسنگان جهان، فقرا، کودکان بی‌سرپرست، بینوایان، خشونت علیه زنان و کودکان بی‌پناه و بی‌خانمان را نشان می‌دهد.
آفریقا امروز نمونه بارز تکرار تراژدی انسانی است، سرزمینی غنی با مردمی فقیر و تحت سلطه غارتگران سالیان درازی است طعم شیرین سیری شکم مردمانش را نچشیده است.
بحرانی عظیم گریبانگیر این قوم شده و اگر نامی از این سرزمین می‌شنویم آیا چیزی جز غارت، فقر، گرسنگی، قحطی و خشونت در ذهنمان تداعی می‌شود؟
آیا معادن غنی که از دل قاره سیاه به سوی ممالک توسعه یافته اروپا سرازیر می شود و سود هنگفتی به جیب چپاولگران این قاره غارت شده ریخته می‌شود خود مهم‌ترین عامل گرسنگی و بدبختی این ملت‌ها نیست؟
سازمان ملل به عنوان قوی‌ترین و رسمی‌ترین سازمان بین الملل باید وضعیت رقت‌بار و نگران کننده گرسنگان جهان را با جدیت تمام پیگیری کند و نگذارد کمک‌های غذایی بعضی از قدرت‌ها به عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی آنان قلمداد شود.
جناب بان‌کی‌مون، همواره انسان‌های ضعیفی که از رنج و شدت گرسنگی چهره انسانی خود را از دست داده‌اند محتاج کمک‌های ناچیز جوامع ثروتمند به سر می‌برند که در این رابطه نهادهای بشر دوستانه بین المللی باید در قبال فاجعه‌های انسانی بیشتر احساس مسئولیت کنند.
بدون شک در عصر حاضر شکافی عمیق میان کشورهای عقب افتاده و توسعه یافته نسبت به دهه‌های گذشته  ایجاد شده که در نتیجه این نابسامانی ثبات جهانی به خطر افتاده که ادامه بحران مواد غذایی و تکرار فاجعه انسانی در اقصی نقاط جهان به‌عنوان خطری بزرگ، نسل بشریت را تهدید می‌کند.

*بحران‌های جهانی زاییده سیاست‌های نادرست قدرت‌های بزرگ هستند
به یقین گرسنگی سلاحی غیرانسانی و شرم آور برای انسان‌های امروزی است که اگر سردمداران جهانی در راه نجات گرسنگان کاری نکنند، قطعاً در آینده‌ای نه چندان دور مهار این فاجعه انسانی غیر ممکن خواهد بود.
 حاکمان ملل باید با درک موقعیت حساس کنونی برای کاهش تعداد گرسنگان جهان و امنیت غذایی مطابق وعده‌های داده شده در کنفرانس‌های تشکیل شده، چاره ای اساسی بیندیشند.
 سازمان‌های بین المللی بشر دوستانه اعلام کرده‌اند تلاش‌های صورت گرفته با روند ادامه بحران های مالی جهانی و مناقشات بین المللی به منظور کاهش تعداد گرسنگان جهان با شکست مواجه خواهد شد در حالی که طبق آمارهای منتشره بخش زیادی از گرسنگان در کشور‌های در حال توسعه زندگی می‌کنند و در قاره سیاه نیز از هر سه نفر یک نفر از گرسنگی رنج می‌برد.
 به‌راستی بحران انسانی و تکرار تراژدی نابودی انسان‌ها از رنج نداری و گرسنگی موضوعی مهم فرا روی همه ما انسانها است.
بشریت باید وجدان خفته خود را بیدار کند، هم‌نوعانمان در اقصی نقاط جهان از شدت گرسنگی یکی پس از دیگری جان خود را از دست می‌دهند باید بپاخیزیم و به جنگ هیولای فقر برویم و برای مهار گرسنگی این بلای خانمان‌سوز کاری کنیم.
بحران گرسنگی نه معلول افزایش قیمت مواد غذایی و یا عدم دسترسی کافی به غذایی مورد نیاز انسان‌های گرسنه است بلکه به یقین زاییده سیاست‌های نادرست قدرت‌های بزرگ و رانت‌جویانه برخی از کشورهای صنعتی در قبال کشورهای ضعیف است.
آمریکا قدرت لشکرکشی به کشورها را دارد ولی از رسیدگی به وضعیت گرسنگی ملل‌ها عاجز است؟
چطور جهان غرب و آمریکا بودجه کافی برای لشکرکشی به گوشه و کنار دنیا به بهانه مبارزه با تروریسم و دخالت در امور کشورهای دیگر را دارند ولی بی‌توجهی سردمداران این قدرت‌ها به فقرا و گرسنگان این کشورها که خود در به‌وجود آوردن این مصیبت‌ها مقصرند، جای پرسش ندارد!؟
 مبارزه با بحران گرسنگی با برگزاری چند همایش و جلسه و صدور اطلاعیه و برگزاری کنفرانس‌ های متعدد خبری برطرف نمی‌شود و تا زمانی که این موضوع از نگاه انسانی نگریسته نشود جامعه جهانی توفیقی در کاهش تعداد گرسنگان به‌دست نخواهد آورد.
مجامع بین الملل باید دست در دست هم با شعار غذا ی سالم برا ی همه به منظور تامین امنیت غذایی پایدار برای همه انسان‌ها دست به‌کار شوند.
خصومت‌ها را کنار بگذاریم دست از لجاجت‌های سیاسی، مسابقه تسلیحات اتمی و جنگ افزارهای نظامی برداریم و به پیشبرد وعده منشور ملل متحد در زمینه تحقق، ترویج و حمایت از معیارهای عالی‌تر زندگی برای همه بشریت فارغ از رنگ، نژاد، ملیت  ومذهب جامع عمل بپوشانیم.
زیرساخت‌های لازم برای توسعه کشاورزی و دامپروری در نقاط مستعد جهان که دچار این مصیبت‌ها شده‌اند را فراهم کنیم و صندوق‌های حمایت کننده بین المللی که مسئولیت تامین اعتبار برای رفع چهره زشت فقر و محرومیت را به عهده دارند، مقوله تامین غذا با مشارکت مردم این مناطق را در اولویت برنامه کاری خود قرار دهند.
در ادامه این گام اساسی، صندق‌های حمایتی نیز باید مورد حمایت دولت‌ها قرار گیرند چرا که صلح و امنیت پایدار در صورتی امکان‌پذیر خواهد بود که رفاه اقتصادی و اجتماعی مردم در همه جای دنیا تضمین شود.
 امیدواریم با تلاش‌های صورت گرفته توسط سازمان ملل متحد برای متقاعد کردن کشورها به منظور کمک‌های همه جانبه بشر دوستانه به گرسنگان روز جهانی مبارزه با فقر در سال آینده روز نجات گرسنگان جهان برای همیشه از چنگال شوم مرگ باشد.
انتهای پیام/ص20