عاشورا رسواگر اسلام بدلی

به گزارش خبرگزاری فارس از بندرعباس، حادثه عاشورا هر چند از نظر زمانی بسیار کوتاه و در یک صبح تا بعد از ظهر به پایان رسید اما از نظر محتوا بسیار رفیع، ژرف و دست نیافتنی است به گونه‌ای که تمام ارباب سخن به سخنوری پرداختند، ارباب قلم، قلم فرسایی کردند و قواصان چیره دست در دریایی وجود عاشورا به شناگری پرداخته‌اند لکن نتوانسته‌اند به ساحل برسند.
چرا که عاشورا یک مکتب است با فرهنگ اصیل و عمیق.
اما سئوالی که همواره ذهن‌ها را به خود معطوف داشته این است که چه شد مردمی که محب رسول‌الله بودند در مدتی حدود نیم قرن در حالی که همه امام حسین (ع) و موقعیت ایشان را می‌شناختند جمع شدند و جگر گوشه رسول خدا را به شهادت رساندند؟
مگر چه حادثه‌ای رخ داد که مردم پنج وقت نماز خوان و دوستدار بهشت، برای رسیدن به بهشت امام حسین (ع) سید جوانان اهل بهشت را قربه الی‌الله به شهادت می‌رسانند؟
اگر بخواهیم پاسخی جامع داشته باشیم می‌بایست نیم نگاهی به تاریخ اسلام بیندازیم و مختصر تحلیلی داشته باشیم:
در بررسی تاریخ اسلام و آسیب شناسی نهضت رسول‌الله (ص) می‌بینیم نخستین نقطه انحراف پس از رحلت رسول اکرم (ص) آغاز شد آن هنگام که امیرالمومنین (ع) مشغول غسل دادن رسول‌الله (ص) بود برخی از امتش در سقیفه جمع شدند و بر سر جانشینی پیامبر (ص) به نزاع پرداختند در حالی که تنها 70 روز بیشتر از یوم الغدیر و تأکیدات قرآن و پیامبر اسلام (ص) بر جانشینی علی ابن ابیطالب (ع) نمی‌گذشت.
این نقطه انحراف و زاویه گرفتن از فرمان الهی و نبوی روز به روز بیشتر شد تا اموی‌ها بر سر حکومت آمدند کسانی که پیامبر (ص) صراحتا آنها را منع کرده بود که در رأس امور قرار نگیرند.
لکن نه تنها در رأس امور قرار گرفتند بلکه سکاندار و داعیهدار هدایت مردم شدند و با تزویر بر گردن مسلمانان سوار شدند.
با آوردن دین جدید به نام مرجئه و ترویج اندیشه جبری گری، استخدام جاعلان روایت، به کارگیری فقه‌های دوباره همه و همه در یک کلام با آوردن اسلام بدلی (اموی) در مقابل اسلام ناب (علوی) به جنگ دین مبین اسلام ناب آمدند و چنان مردم را استحاله کردند که با یک فتوای قاضی القضات درباری، همه پذیرفتند که امام حسین (ع) از دین جدش خارج شده است و همه او را خارجی پنداشتند.
باید توجه داشت که در آسیب شناسی نهضت پیامبر (ص) به این نکته مهم دست پیدا می‌کنیم که اسلام در مقابل هجمه نیمه سخت و سخت همواره پیروز بیرون آمده است لکن در مقابل جنگ نرم یعنی تهاجم فرهنگی و آوردن اسلام بدلی در مقطعی از زمان به ظاهر متحمل شکست و خسارات فراوان گردیده است و اگر نبود شهادت ابا عبدالله الحسین (ع) که اسلام بدلی را رسوا کند امروز همه اسلام بدلی را به عنوان دین اصلی و حقیقی اسلام می‌پذیرفتند.
لذا ابا عبدالله الحسین (ع) با دادن جان عزیزش و به اسارت رفتن خاندان پاکش، اسلام بدلی را برای همیشه رسوا کرد و مکتبی را بنیان گذاشت که امروز بعد از گذشت حدود 14 قرن الگو و اسوه برای ما شده و انقلاب اسلامی بار دیگر با تأسی از مولایش مجددا رسواگر اسلام بدلی (آمریکایی) شده است.
شاید پرسیده شود ما از کجا اسلام واقعی را از اسلام بدلی تشخیص بدهیم؟ در جواب می‌خوانیم که خداوند در قرآن می‌فرماید: "ولقد بعثنا فی کل امه رسولا ان اعبدوالله و اجتنبوا الطاغوت"، یعنی ما در هر امّتی رسولی داشته‌ایم که دو کار انجام می‌دهد:
مردم را به خدا دعوت می‌کند و از فراعه و طواغیب اجتناب و یا بهتر بگوییم مبارزه می‌کند.
ولی ما وقتی دقت می‌کنیم می‌بینیم تمام کسانی که در مقابل اسلام ناب ایستاده‌اند هر چند به ظاهر اهل نماز و قران و دعا و سابقه درخشانی در صدر اسلام بودند لکن دستشان در دست طاغوت بوده است.
یعنی کسانی که در مقابل حضرت امیر (ع) ایستادند چه کسانی بودند؟ کسی که فتوای دادند که خون حسین ابن علی (ع) مباح است چه کسی بود، چه کسی کودتای نوژه را علیه حضرت امام (ره) طراحی کرد؟ چه کسی یا کسانی در فتنه 88 در مقابل مقام معظم رهبری ایستادند چه کسانی بودند غیر از تابلو داران اسلام بدلی اموی و آمریکایی در مقابل اسلام علوی و ناب محمدی (ص).
امروز تکرار عصر علی ابن ابی طالب (ع) و عصر حسین ابن علی (ع) و اسلام بدلی با تمام ابزار و امکانات به جنگ اسلام ناب آمده است و تنها رسواگر این اسلام بدلی این بار نیز بهره‌گیری از عبرت‌های عاشورا است تا بار دیگر این اسلام بدلی رسوا شود و انقلاب اسلامی بیمه، چرا که امروز حساس‌ترین روزهای انقلاب است چرا که انقلاب ما کانون توجه مسلمانان جهان و انسان‌های مستضعف جهان است انقلاب ما توانسته است در دل مردم جهان جا باز کند و اندیشه‌های مالریالیسی و سرمایه‌داری را به چالش بکشد و پایه‌های قدرت و اقتصاد غرب را متزلزل کند و در یک کلام تنها گفتنمان نجات بخش باشد و همین مسئولیت ما را سنگین می‌کند که نباید محور اسلام ناب یعنی ولایت را تنها بگذاریم بلکه همواره گوش به فرمان حضرتش باشیم تا ظهور مولا و مقتدایمان فرا رسد و در رکابش اسلام جهانی ناب محمدی (ص) را به ثمر بنشانیم.
انتهای پیام/غ10