کارگردان برتر تئاتر خوزستان در گفت‌وگوی تفضیلی با فارس عنوان کرد:
تئاتر آبادان سردرگم در فقر منابع آموزشی
خبرگزاری فارس: ندا اعتمادی‌کیا هنرمند پر کار آبادانی حدود یکسال است که یک آموزشگاه تئاتر را در این شهر راهاندازی کرده و معتقد است که این کار فرهنگی تأثیر زیادی در جذب جوانان آبادانی به هنر داشته است، اما با اینحال او فقر منابع آموزشی را مشکل جدی هنر نمایشی این شهر می‌داند.
به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، ندا اعتمادی‌کیا امسال در جشنواره تئاتر استان خوزستان به عنوان کارگردان و نمایشنامهنویس حضور داشت و موفق شد به عنوان فرد برتر در این رشتهها برگزیده شود. وی و گروه نمایش «خوشه پروین» اکنون در انتظار کسب موفقیتی دیگر در جشنواره منطقهای در قشم هستند.
به بهانه این موفقیت خبرنگار فارس در آبادان گفتوگویی با او ترتیب داده است که در زیر میخوانید:
* فارس: خودتان را معرفی کنید و بگویید کار خود را در تئاتر از کجا شروع کردید؟ * اعتمادی‌کیا: ندا اعتمادی‌کیا هستم متولد شیراز، کارشناسی مدیریت بازرگانی، فعالیت هنری خود را از سال 1377 با بازی در نمایش «همان به که چشم» شروع کردم و آغاز فعالیت کارگردانی من از سال 1380 با نمایش خیابانی «فیروز» و نمایش کودک «قورقوری دم بریده» و یک نمایش کوتاه بود.
* فارس: از مقامها و افتخاراتی که کسب کردهاید بگویید. * اعتمادی‌کیا: در اغلب جشنوارههایی که شرکت کردم موفق بودم و لوح تقدیر و دیپلمهای افتخار متعددی کسب کردم، بدون اینکه آموزش خاصی ببینم و تنها با مطالعات قبلی و استعداد ذاتی که داشتهام کار کارگردانی را شروع کردم. بیشترین موفقیت من در جشنواره بینالمللی دانشجویی سال 1386 بود که در آن جشنواره رتبههای اول بازیگری، نمایشنامهنویسی و کارگردانی را کسب کردم و علاوه بر آن در جشنوارههای دیگری چون جشنواره منطقه جنوب دانشجویی و همچنین در جشنواره سراسری لالههای سرخ اندیمشک برگزیده شدم و امسال هم در جشنواره تئاتر آبادان و استان موفق به کسب رتبههای برگزیده شدم.
* فارس: در چه رشتههای هنری فعالیت میکنید؟ * اعتمادی‌کیا: بیشتر در زمینه هنرهای نمایشی فعالیت میکنم مانند نویسندگی، کارگردانی، بازیگری، طراحی صحنه، لباس، گریم و طراحی بروشور.
* فارس: کار نمایشنامهنویسی را از چه سالی شروع کردید؟ * اعتمادی‌کیا: کار نمایشنامهنویسی را حدودا از سال 81 یا 82 شروع کردم.
* فارس: در این کار الگویی برای خودتان قرار دادهاید؟ * اعتمادی‌کیا: من کار درام نویسان خارجی از جمله شکسپیر و آنتوان چخوف را خیلی دوست دارم و معتقدم که قدم گذاشتن در راه آنها کار بسیار سخت و حتی خطرناکی است که من هنوز به آن سطح نرسیده‌ام، زیرا به همان دلیل فقر منابع آموزشی که در آبادان هست، ضعفهای زیادی در کار ما مشاهده میشود، اما من همیشه سعی داشتهام که افراد برجسته و سرشناس را که تجربههای موفق داشتهاند الگوی خود قرار دهم. در بین نویسندگان ایرانی هم آثار بهرام بیضایی و غلامحسین صائبی را بسیار میپسندم و تلاش میکنم آنها را خوانده و از روی آنها الگوبرداری کنم.
* فارس: عکس العملها نسبت به موفقیت شما، چه در آبادان و چه در استان چطور بود؟ * اعتمادی‌کیا: خیلی از همکاران انتظار این موفقیت را داشتند زیرا در زمان بازبینی آثار تنها کار ما بود که توانست رضایت هیئت داوران را به طور کامل جلب کند و به عنوان بهترین کار شناخته شود. همه از اینکه یک خانم دست به قلم شده، به تنهایی کار کرده و مجموعهای را سرپرستی میکند که اکثریت آن را خانمها تشکیل میدهند، ابراز خوشنودی کردند. علاوه بر آن در جامعه ما نگاه به زن همیشه یک نگاه خاص بوده و انتظار درخشش از خانمها کمتر است، اما با وجود اینکه در بین کارها تنها سه خانم کارگردان حضور داشتند، این اتفاق باعث شد انتظارات بالاتر برود.
* فارس: فکر میکنید در جشنواره منطقهای هم برگزیده شوید؟ * اعتمادی‌کیا: از آنجا که در جشنواره منطقهای کارهای برگزیده چند استان حضور دارند، کار ما دشوارتر میشود. اما اکیپ ما یک اکیپ حرفهای است که انتظار زیادی از آن میرود بنابراین باید تمام تلاش خود را به کار بگیریم که در این جشنواره هم برگزیده شویم زیرا برای نخستین بار است که به عنوان کارگردان چنین جشنوارهای را تجربه میکنم.
* فارس: تحصیلات چقدر در موفقیت شما تأثیر داشتهاست؟ * اعتمادی‌کیا: مدرک تحصیلی من مدیریت بازرگانی است و کار و علاقه من هنر است. اما از آنجا که کارگردانی یک کار مدیریتی است در مدیریت گروه به من کمک زیادی کرده است و من هم از نظر کار حرفهای تئاتر و هم تبلیغات توانستهام برنامهریزیهای خوب و دقیقی بکنم و حتی در اجراهای عموم نیز موفق باشم، حساب دو دوتا چهارتایی که در مدیریت یاد گرفتهام، علم ریاضیات، مدیریت و اقتصاد همگی در کنار هنر باعث موفقیت من شدهاند.
* فارس: پس یعنی به نظر شما کارگردان باید یک آدم حسابگر باشد؟ * اعتمادی‌کیا: صد در صد، کارگردان باید حساب روز و ماه را داشته باشد. باید بتواند در مقابل تنش‌هایی که از بیرون محیط کار بر گروه وارد میشوند استراتژیهای مناسبی را اعمال کند، گاهی ممکن است مشکلات باعث انحلال یک گروه شوند، در این مواقع کارگردان باید بتواند گروه را به مسیر سالم هدایت کند و بتواند از مشکلاتی که برای گروه پیش میآید جلوگیری کند. حسابگری کارگردان تنها در زمینه مالی نیست بلکه باید حساب ثانیه به ثانیه وقتی را که صرف کار میکند داشته باشد.
* فارس: از چه زمانی آموزشگاه تئاتر نقشآفرین را تأسیس کردید؟ * اعتمادی‌کیا: حدود یکسال است که این آموزشگاه را با تمام مشکلاتی که پیش رو داشتم راهاندازی کردهام. در حدود 180 تا 190 هنرجو در اینجا آموزش میبینند که برخی از آنها یک دو و یا سه دوره را گذراندهاند، اغلب این هنرجوها یا در رادیو مرکز صدا و سیمای آبادان فعالیت میکنند یا به عضویت گروههای نمایشی درآمدهاند، یا مستقیما به بازیگری میپردازند و یا اینکه در همایشهایی که انجمن تئاتر آبادان برگزار میکند، حضور دارند.
* فارس: چه شد که به فکر تأسیس آموزشگاه افتادید؟ * اعتمادی‌کیا: من همیشه شاهد مشکلات تئاتر خوزستان بودهام و میدانم که بزرگترین کمبودی که از آن رنج میبریم نبود یک دانشگاه هنر در استان است و علاوه بر آن ما حتی برای تهیه یک کتاب هنری یا تئاتری مجبوریم به کتابفروشی رشد اهواز مراجعه کنیم زیرا یک کتابفروشی مستقل در آبادان که بتواند جوابگوی نیازهای هنری ما باشد وجود ندارد، علاوه بر آن تا یکسال گذشته هیچ آموزشگاهی در آبادان وجود نداشت تا هنرجوهایی که علاقهمند به هنرهای نمایشی هستند بتوانند از آن بهره ببرند تا اینکه این آموزشگاه تأسیس شد، همانطور که میدانید علم روز به روز در حال پیشرفت است درحالیکه نیروهای هنر دوست ما در سردرگمی به سر میبرند و نمیدانند که از چه نقطهای باید فعالیت هنری خود را شروع کنند، زمانیکه به فکر تأسیس آموزشگاه افتادم 23 ساله بودم، اما در آن زمان به دلیل پایین بودن سن و مجرد بودن نتوانستم مجوز تأسیس را کسب کنم، بنابراین سعی کردم با تأسیس آموزشگاه تئاتر کاری کنم که کمبودهایی را که خود حس کردم نسل های بعد از من حس نکنند.
* فارس: فکر میکنید این آموزشگاه برای تئاتر آبادان چه فوایدی داشتهاست؟ * اعتمادی‌کیا: پس از یک دوره رکود 4 یا 5 ساله در تئاتر آبادان با تأسیس این آموزشگاه و تشکیل مجدد انجمن تئاتر آبادان، افراد جدیدی به این حیطه راه یافتند که جای بسی امیدواری است و نوید آیندهای درخشان را برای تئاتر شهرستان آبادان میدهد.
* فارس: محدودیت خانمها در تئاتر آبادان را چه میبینید؟ * اعتمادی‌کیا: یکی از مشکلات و محدودیتها زمان نامناسب تمرین و کمبود سالن است که این کمبود باعث میشود ساعات تمرین به ظهر یا آخر شب کشیده شود و این امر نوعی ناامنی را برای بازیگران زن ایجاد میکند، نکته دیگر نبود امکاناتی نظیر وسایل ایاب و ذهاب است که همه اینها نشأت گرفته از مشکلات مالی است. از آنجا که بسیاری از خانمها متأهل یا دانشجو هستند و از طرف دیگر منبع درآمدی هم ندارند، تئاتر به هیچوجه نمیتواند برطرفکننده دغدغههای زندگی آنان باشد و به همین دلیل از تئاتر روی گردان میشوند. هنرمندان تئاتر هیچگونه درآمدی از این راه کسب نمیکنند و حتی بخشی از حق بیمه را نیز باید خودشان بپردازند، از طرف دیگر محدودیتهایی است که برخی خانوادهها ایجاد میکنند. خانمهای متأهل از سوی همسرانشان و مجردها از سوی والدین خود تحت فشار هستند و این مشکلات و محدودیتها باعث شده که بسیاری از بازیگران خوب زن، این عرصه را ترک کنند.
* فارس: به نظر شما برای شروع فعالیت تئاتر علاوه بر علاقه و استعداد چه فاکتورهای دیگری لازم است؟ * اعتمادی‌کیا: پیش نیاز هر حرفهای صد در صد علاقه و استعداد است اما در کنار اینها آموزشهای تخصصی هم خیلی لازم است و صرف داشتن استعداد کافی نیست. من به نوبه خود بدون هیچ آموزش خاصی پس از 12 سال توانستم خود را در جشنواره استان تثبیت کنم اما اگر در سال‌های اولیه فعالیتم اساتید مجرب و کارگاههای مجهز وجود داشتند سال‌ها پیش از این به این موفقیتها دست مییافتم. بنابراین یک محیط سالم، فضای آرام، حمایت مسئولان و بودجه و آموزشهای تخصصی مورد نیاز است.
* فارس: آیا ممکن است روزی تصمیم بگیرید که برای پیشرفت به یکی از شهرهای بزرگ مانند تهران بروید؟ * اعتمادی‌کیا: بله، من از چند سال پیش تصمیم به ترک آبادان گرفتم چون دیگر امکان خدمت در این شهر برای من وجود ندارد، وقتی تصمیم به تأسیس آموزشگاه گرفتم نمیخواستم تنها حرفی زده باشم بلکه میخواستم کاری انجام دهم، من میخواستم اگر نمیتوانم بهترین باشم نخستین باشم و با تمام مشکلاتی که پیش رویم بود این آموزشگاه را راهاندازی کردم اما هیچ یک از مسئولان از ما حمایت نکردند و حتی شهرداری هم در زمینه تبلیغات به ما کمک نکرد، تنها امید ما به اداره فرهنگ و ارشاد و کمیسیون بانوان فرمانداری بود که خیلی با ما همکاری کردند، ما از نمایندهها انتظار داریم که به این کار فرهنگی اهمیت بدهند زیرا این جوانان به جای قدم گذاشتن در راههای نامناسب به اینجا رو آوردهاند و من با تمام تلاشم آنها را در این مکان نگهداشتهام، در حال حاضر با وجود این همه تبعیض و عدم توجه به هنر در شهرستان آبادان ادامه کار برای من غیر ممکن است، ما هنرمندان ابزار لازم برای فرهنگ‌سازی را داریم بنابراین برای نیل به این هدف باید حمایت شویم، اما مسئولان شهر به جای توجه به هنرمندان بومی هزینههای کلانی را صرف قرارداد بستن با هنرمندان گمنام تهرانی میکنند در حالیکه ما در آبادان طنزپردازانی داریم که در استان و کشور مقام آوردهاند اما به خاطر بیتوجهیها مهجور مانده‌اند.
* فارس: رمز موفقیت خود را در چه چیز میبینید؟ * اعتمادی‌کیا: تکیه به خدا، کمکهای مادرم که همیشه یار و پشتیبان من بودهاست، همت خودم و یاریهای دوستم خانم یداله‌زاده.
* فارس: چه توصیهای برای جوانان علاقهمند به تئاتر دارید؟ * اعتمادی‌کیا: به جوانها توصیه میکنم که اگر قصد پیشرفت دارند به کم لطفیها و بی اعتناییها توجه نکنند و راه خود را در پیش بگیرند. برای رسیدن به هدف خود سماجت به خرج دهند. من با تمام مشکلاتی که بر سر راهم بود قدم در راهی گذاشتم که به آن علاقه داشتم.
* فارس: کلام آخر؟ * اعتمادی کیا: کلام آخر؛ پرواز را به خاطر بسپار پرنده سبکبال...
------------------------
گفتگو از زینب عساکره
----------------------- انتهای پیام/غ10
