کشف معدن سنگ باستانی در کازرون

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس، در پی یک بررسی باستان‌شناسی در اطراف جاده باستانی و سنگ‌فرش مربوط به عصر ساسانی واقع در منطقه کوهستانی موسوم به کتل دختر در شرق شهرستان کازرون، آثار و بقایای دو توده سنگی از عصر ساسانی به دست آمده که بر اساس بررسی و تحقیقات انجام گرفته توسط باستان‌شناسان اداره میراث فرهنگی شهرستان کازرون، مشخص شد که این دو مکان به‌عنوان معدن سنگ مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
کوروش احمدی، باستان‌شناس اداره میراث فرهنگی شهرستان کازرون در این زمینه اظهار داشت: این دو معدن یکی در قسمت بالایی جاده باستانی و دیگری در دامنه کوه و با کمی فاصله از جاده باستانی قرار دارد و معدن سنگ اولی دارای وسعت بیشتری نسبت به معدن سنگ دومی است.
احمدی با ذکر این نکته که فرسایش و گذشت زمان باعث فرسوده شدن سنگ‌های مورد استفاده در ساخت جاده شده و آثار تخریب انسان‌ها نیز در بعضی از قسمت‌های معدن دیده می‌شود گفت: در گذشته معدنکاران مغز سنگ‌ها را انتخاب کرده و بدون اینکه حاشیه‌های خارجی سنگ‌ها را از بین ببرند با ضربات متعدد چکش مغز سنگ‌ها را از یکدیگر جدا می‌کردند.
این کارشناس ادامه داد: در حال حاضر آثار و بقایای ضربات چکش بر روی سنگ‌ها دیده می‌شود که بعد از جدا کردن سنگ‌ها بدون اینکه آنها را صیقل دهند در ساخت جاده‌ها به ویژه در حاشیه‌سازی و سنگ‌چینی کنار جاده به کار می‌بردند.
وی در ادامه افزود: در حاشیه کنار جاده باستانی از سنگ‌های کوچک و بزرگ با ملاط گچ استفاده شده است، اما برای ساخت سنگ‌های کف جاده از قلوه سنگ‌هایی که در لایه‌های طبیعی کوه قرار داشته استفاده کرده‌اند.
این باستان‌شناس با ذکر اهمیت این مکان در ساخت راه باستانی کنونی گفت: در محل معدن به‌طور معمول کارگاه سنگ‌تراشی متعددی بوده است که در این کارگاه‌ها سنگ‌ها را به ابعاد مختلف تراش می‌دادند و از آن در ساخت جاده استفاده می‌کردند.
به گزارش فارس، در 10 کیلومتری شرق شهر کازرون آثار دو جاده تاریخی و راه قدیمی شهر کازرون دیده می‌شود که هر کدام در زمان خود نقش بسزایی در حمل و نقل و تجارت منطقه ایفا می‌کردند.
این دو جاده تاریخی در منطقه‌ای کوهستانی و صعب‌العبور با دره‌های عمیق و به شکل پیچ در پیچ با شیب تند وجود دارند که تنها راه مال‌رو منطقه بوده است.
جاده سنگفرش و باستانی به جا مانده از دوران ساسانی راهی ارتباطی بین شهرهای باستانی دیگر مناطق مانند بیشاپور، تخت جمشید و دیگر شهرهای تاریخی در دوره‌های مختلف تاریخی بوده است.
این راه باستانی از مسیر دشت و همچنین نقاط کوهستانی عبور کرده که در امتداد آن می‌توان به وجود چهارطاقی‌ها، بناها، نقش برجسته‌ها، کاروان‌سراها و آب‌انبارها اشاره کرد.
ساخت این راه باستانی در آن دوران با طولی حدود یک کیلومتر و عرض سه متر نشان‌دهنده تلاش و زحمت فراوان انسان‌های گذشته است.
آثار این راه تاریخی در دشت‌ها از بین رفته و فقط در مناطق کوهستانی که صعب‌العبور بوده آثاری به جا مانده است.
راه قدیمی دیگری در این منطقه وجود دارد که به نسبت جدیدتر از این راه باستانی است.
این راه توسط قشون انگلیس و پرتغال و در زمان هجوم آنها به نواحی جنوبی ایران ساخته شده است.
این راه از نقاط کوهستانی عبور کرده و با طولی حدود پنج کیلومتر و عرض سه متر به شکل مارپیچ و در یک شیب تند ساخته شده که این راه از جمله راه‌های ارتباطی مهم نیروهای بیگانه با دیگر شهرهای ایران بوده است.
اهالی روستای کلانی و عبدویی و دیگر روستاهای بخش کوهمره کازرون از همین راه قدیمی عبور و مرور می‌کردند و تنها راه دسترسی آنها به شهر بوده است.
انتهای پیام/ح30