به گزارش خبرنگار فعالیت‌های قرآنی خبرگزاری فارس، در ادامه دیدارهای جامعه قرآنی با خانواده‌های معظم شهدا، هیأتی قرآنی متشکل از «حسین و داود جعفری» قاریان قرآن کریم، «یوسف افراش» معاون ارتباطات سازمان دارالقرآن، «رحیم قربانی» رئیس سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ، «محمد زنگنه» نماینده اتحادیه تشکل‌های قرآنی، «سعید زکی‌لو» قاری قرآن کریم و تعدادی از نمایندگان رسانه‌های قرآنی به دیدار خانواده شهیدان «حسن و حسین ابراهیم» رفتند.
در ابتدای این دیدار «حسین جعفری» قاری قرآن کریم به تلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید پرداخت و سپس قربانی گزارشی از برگزاری یادواره‌های «سوره‌های سرخ» به خانواده شهید ارائه کرد. پس از وی افراش ضمن تشکر از خانواده ابراهیم گفت: از شما خانواده معظم شهید تشکر می‌کنم که توفیق دیدار و دست‌بوسی نصیب ما کردید.
 |
| تلاوت آیاتی از سوره مبارکه «حاقه» توسط «حسین جعفری» قاری قرآن کریم |
مدتی است که یکی از منویات مقام معظم رهبری یعنی ترویج سبک زندگی قرآنی و اسلامی توسط دستگاه‌های قرآنی در دستور کار قرار گرفته و یکی از این کارها پرداختن به زندگی شهدای قرآنی به عنوان الگوهای سبک زندگی است. ما این حرکت را به فال نیک می‌گیریم و از بانیان این حرکت پسندیده تشکر می‌کنیم.
باید روش‌های تربیتی پدران و مادران شهدا تبیین و به عنوان الگو به مردم ارائه شود
در ادامه دیدار، «داود جعفری» قاری قرآن کریم با اشاره به دیدارهای اخیر جامعه قرآنی با خانواده‌های معظم شهدا گفت: این دو شهید حدود 17 و 18 سال سن داشتند اما به قدری زیبا تربیت شدند که نسبت به دین و وطن‌شان احساس تکلیف کردند و جان‌شان را در این راه دادند. امروز یکی از معضلات جامعه ما مشکل تربیت فرزندان است پس چقدر خوب است که برای آموزش پدران و مادران امروزی از روش‌های تربیتی پدران و مادران شهدا استفاده کرد و خانواده‌ها از راه و روش زندگی این عزیزان به عنوان الگو استفاده کنند.
در ادامه پدر شهیدان حسن و حسین ابراهیم ضمن تشکر از اهالی قرآن برای حضور در منزلش گفت: کاری که شما امروز آغاز کرده‌اید هرچند خیلی دیر شروع شده اما با توجه به حرکت‌هایی که امروز نهادهای مختلف انجام می‌دهند جای بسی امیدواری است، البته اوضاع فرهنگی جامعه چندان مطلوب نیست اما شاهد هستیم مانند روزهای اول انقلاب همه با ندای مقام معظم رهبری دغدغه دارند و مشغول فعالیت شده‌اند. از همه شما تشکر می‌کنم و امیدوارم خداوند قدم‌هایتان را سر پل صراط نلرزاند.
پیش از انقلاب اسلامی من به شغل بنایی مشغول بودم پس از آن هم حدود سال 50 به شرکت گاز رفتم اما در ادامه به خواست حاج‌آقا ناطق‌نوری از این شرکت بیرون آمدم، زیرا وی می‌گفت: این حقوق حلال نیست و نباید برای این رژیم کار کنید. در آن زمان به همراه فرزندان در جلسات شهید «عباس ناطق‌نوری» شرکت می‌کردیم بعد از انقلاب هم به کمیته رفتم و سال 63 در حین آشپزی برای رزمندگان اسلام دچار مصدومیت شده و چند تا از مهره‌های کمرم خرد شد در همان زمان دو پسرم در فاصله یک هفته به شهادت رسیدند و متأسفانه هنگام شهادت این عزیزان در بستر بیماری بودم.
شهید حسین ابراهیم: برادرم محسن برای من قرآن بخواند
این دو شهید بزرگوار و برادر دیگرشان محسن هر سه قاری قرآن بودند و یک گروه سرود هم تشکیل داده بودند. پسرم حسن در آخرین اعزامش به منزل بازگشت و گفت: قرار است یک لشکر بزرگ برای عملیات اعزام شود و ما هم با آنها دوباره به منطقه می‌رویم. این لشکر، لشکر 27 محمد رسول‌الله(ص) بود. به یاد دارم حسین هم از من خواست تا رضایت بدهم که به جبهه برود من هم مخالفتی نکردم و گفتم: اگر عمرتان باقی باشد بازمی‌گردید وگرنه بهترین نوع مرگ یعنی شهادت نصیب‌تان شده است. حسن و حسین فردای آن روز برای ثبت‌نام اقدام کردند و به همراه برادر کوچک‌ترشان محسن به منطقه اعزام شدند و در سال 1365 در جریان عملیات کربلای 5 به فاصله یک هفته به شهادت رسیدند. البته حسین وصیت کرده بود که در مراسمش محسن قرآن بخواند، ما هم برای عمل به این وصیت با سختی محسن را در منطقه پیدا کردیم.
این دو شهید بزرگوار قاریان بسیار خوبی بودند و در جلسات قرآن شهید «عباس ناطق‌نوری» شرکت می‌کردند، البته همه شهدای محله باغ فیض شاگردان جلسات شهید ناطق‌نوری بودند و به وی مدیون هستند.
هدایایی که خدا در یک سال عنایت کرد و در یک هفته پس گرفت
در ادامه این دیدار مادر برادران شهید ابراهیم ضمن خوش‌آمدگویی به حاضران گفت: خداوند دو هدیه گرانبها در یک سال به ما داد و هر دو را هم در یک هفته از ما گرفت. در وصیت‌نامه حسین آمده بود که مادر امیدوارم با روحیه و صبر از شهادت من استقبال کنی و جالب است که خدا صبر عجیبی را به من داده بود که خودم بستگان را آرام می‌کردم.
خصوصیات اخلاقی شهدا
این دو شهید عزیز از کودکی بسیار آرام، بی‌توقع و خاکی بودند از هیچ‌یک از کمبودهای زندگی حتی غذا ایراد نمی‌گرفتند. در برخورد با خواهران و برادران بسیار مهربان بودند، ساکت می‌آمدند، ساکت می‌رفتند، درس‌شان را به خوبی می‌خواندند و نیازی هم به معلم خصوصی نداشتند. هنگامی هم که برای آخرین‌بار می‌خواستند به جبهه بروند پدرشان در بستر بیماری بود، اما باز هم طاقت نیاوردند و به منطقه رفتند. به یاد دارم هروقت به مرخصی می‌آمدند در راهروی منزل روی موکت می‌خوابیدند و وقتی دلیلش را می‌پرسیدم می‌گفتند: در جبهه رزمندگان روی سنگ بیابان می‌خوابند این موکت که بسیار نرم و خوب است.
یک شب پس از شهادت بچه‌ها، حسن را در خواب دیدم که سوار بر یک نفربر نزد من آمد به او گفتم: حسن جان کجا بودی، گفت: من در یک باتلاق هستم، گفتم: تو شهید شدی و پیکرت را هم به خاک سپردیم، گفت: آن حسن من نیستم او یک حسن دیگر است. این خواب را با فردی مطرح کردم که به من گفت: خداوند به شما یک پسر دیگری می‌دهد، نام او را حسن بگذارید. چندی بعد خدا پسری به ما هدیه کرد و این پسر را هم حسن نام گذاشتم که اکنون در این جمع حضور دارد. البته تا مدت‌ها نمی‌توانستم او را حسن صدا کنم اما خدا صبری به من داد و با این موضوع کنار آمدم.
حضور مقام معظم رهبری در منزل شهدا
مادر این شهیدان در ادامه از حضور مقام معظم رهبری در منزل‌شان خبر داد و گفت: سال 71 مقام معظم رهبری سرزده به منزل ما آمدند. ایشان در آن زمان یک قرآن کریم که خودشان روی آن را امضا کرده بودند به ما هدیه دادند و امیدوارم خداوند ایشان را برای امت اسلام حفظ کند.
در ادامه فرازهای از وصیت‌نامه حسن و حسین ابراهیم توسط برادر این شهدا قرائت شد و تلاوت قرآن کریم توسط «حسن ابراهیم» برادر کوچک شهدا پایان بخش این دیدار بود.
|
|
| تلاوت آیات 2 تا 5 سوره مبارکه «شعرا» توسط «حسن ابراهیم» برادر شهیدان ابراهیم |
فرازی از وصیت‌نامه شهید «حسن ابراهیم»
...از همه شما می‌خواهم که مرا حلال کنید و ببخشید، هرچند شرم دارم که شما خانواده شهید هستید، زیرا من بسیار گناهکارم. به همه امت شهیدپرور هم توصیه می‌کنم که امام را یاری کنید، جبهه‌ها را خالی نگذارید، هرچند هیچگاه خالی نگذاشته‌اید. همیشه جبهه‌ها و نماز جمعه را پر کنید و از این راه مشت محکمی به دهان ابرقدرت‌ها بزنید و در تظاهرات و مناسبت‌ها هیچگاه صحنه نبرد اسلام برعلیه کفر را خالی نگذارید...
فرازی از وصیت‌نامه شهید «حسین ابراهیم»
...جبهه صحنه عاشورا و کربلاست و بسیجیان می‌آیند، در خون خود می‌غلتند و صحنه جنگ را رنگین می‌کنند ولی راضی‌اند به رضای او و پاسخ به ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین زمان است که این همه عشق و فداکاری در جوانان وجود دارد. حسین(ع) به اینها آموخت که در جهان هر چیز بهترینی دارد و بهترین نوع مرگ شهادت در راه خدا است.
خدای را شکر می‌کنم که منت نهاد و ما را از سربازان اسلام قرارداد و ما را وسیله‌ای برای رفع و نابودی دشمنان قرار داد.
در این جهان کسی باقی نمی‌ماند و همه باید با اندوخته‌شان از جهان بازگردند، چه زیباتر که مرگشان شهادت در راه خدا باشد. خدایا مرگم را شهادت در راهت قرار ده زیرا دوست دارم در آن دنیا رو سفید باشم.
ای امت شهیدپرور از شما می‌خواهم که یاور اسلام و انقلاب باشید و امام را دعا کنید و در نمازجمعه شرکت کنید. ای برادران و خواهران عزیزم این دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم مانند خانه‌ای است که به سوی یک هدف سیر می‌کند و هدفش رسیدن به ذات مقدس خداست و هرکس نتواند از فرصت‌ها به نحو احسن استفاده کند و نتواند توشه‌ای همراه خود ببرد، از غافله عقب می‌ماند...
انتهای پیام/م.خ
