به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای فارس در آمریکای لاتین به نقل از «ته‌لام»، طبق نظرسنجی‌های منتشر شده طی روزهای اخیر و نظر متخصصان مطالعات تفکر عمومی، «کریستینا فرناندز» رئیس جمهور آرژانتین با گذشت 7 سال از زمان آغاز به کار خود همچنان از تصویری مثبت در اذهان عمومی و حمایت 40 تا 47 درصدی ملت کشورش برخوردار است.
رئیس جمهور آرژانتین، اولین رئیس جمهور زن در این کشور آمریکای لاتینی است که در 28 اکتبر سال 2007 (6 آبان 1386) به نمایندگی از جبهه پیروزی در انتخابات شرکت کرد و با اختصاص 45.29 درصد از آراء به خود این سمت را عهده‌دار شد.
نظرسنجی مرکز مشاوره «آرسکو» که روز یکشنبه توسط روزنامه «کرونیکا» منتشر شد، بیانگر این مطلب است که از 4 هزار فردی که مورد نظرسنجی قرار گرفته‌اند و به «کریستینا فرناندز» رای داده بودند، 47 درصد همچنان تصویری مثبت از مدیریت رئیس جمهور خود در ذهن دارند؛ از این تعداد، 24.6 درصد مدیریت وی را بسیار خوب و 21.6 درصد آن را خوب توصیف کرده‌اند.
موسسه «پولیارکیا» نیز در نظرسنجی خود در خصوص میزان محبوبیت و تصویر به جا مانده از رئیس جمهور آرژانتین اعلام کرد که 40 درصد از مردم این کشور تصویر خوبی از رئیس جمهور خود دارند، در حالی که اگر تعداد افرادی که تصویری منفی از «فرناندز» نیز ندارند به این آمار اضافه شود، میزان محبوبیت وی به 64 درصد نیز خواهد رسید.
به گزارش روزنامه «لاناسیون» در روز شنبه، «فابیان پرچودنیک» مدیر موسسه «پولیارکیا» تصریح کرد: «کریستینا فرناندز» اولین رئیس جمهوری است که سال آخر کار خود را با این میزان از محبوبیت آغاز خواهد کرد.
«روسندو فراگا» تحلیلگر سیاسی و مدیر مرکز مطالعات «نوئبا مایوریا» روز گذشته طی اظهاراتی به «رادیو سیوداد» اعلام کرد اینکه رئیس جمهور آرژانتین در حال حاضر از محبوبیت 40 درصدی برخوردار است وی را متعجب نمی‌کند؛ این در حالیست که «فراگا» این تحلیل را در مقایسه با مطالعات دیگر و پیرامون رؤسای جمهور دیگر، «تحلیلی تاریخی» می‌داند.
«فراگا» چند روز پیش نیز طی مصاحبه با رادیو «لارد» خاطرنشان کرده بود که به طور طبیعی اگر دولتی در انتخابات میان‌دوره‌ای (اشاره به انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آرژانتین در سال 2013 که حزب حاکم در آن رای نیاورد) شکست بخورد، کنترل اقتصاد به شدت برایش سخت خواهد شد؛ رئیس جمهور آرژانتین نمی‌تواند بار دیگر در انتخابات شرکت کند (پایان 2 دوره ریاست جمهوری وی) و نظرسنجی‌ها می‌گویند که ممکن است حزب حاکم در انتخابات آتی آرژانتین پیروز نشود و طبیعتا اگر چنین پیش رود، قدرت کشور تضعیف خواهد شد.
وی همچنین افزود: این امر در سیاست طبیعی است اما چنین اتفاقی رخ نخواهد داد زیرا دولت در حال انجام اقداماتی در این خصوص می‌باشد و از قدرتی بالا برخوردار است.
«فراگا» در این خصوص خاطرنشان کرد: کنگره آرژانتین بیش از پیش متحد است، و به اهدافی دست پیدا می‌کند که در گذشته قادر به کسب آن‌ها نبوده، فرمانداران و شهرداران با یکدیگر اتحادی واقعا مستحکم دارند و با وجود اینکه به صورت تئوریک دولت با وجود حاکمیت حزب مخالف در کنگره باید تضعیف شود، اما هر بار قدرتی یکپارچه‌تر به دست می‌آورد.
در 28 اکتبر سال 2007 (6 آبان 1386)، «کریستینا فرناندز» توانست 8 میلیون و 651 هزار و 66 رای را به خود اختصاص دهد و بیش از 22 درصد نسبت به رقیب خود «الیسا کارریو» که 4 میلیون و 401 هزار و 981 رای (23.04 درصد از آرا) به دست آورد در جایگاه بالاتری قرار داشت.
اولین دوره ریاست جمهوری «کریستینا فرناندز» با 3 چالش بزرگ روبه‌رو بود: مناقشه و درگیری بر سر مالیات بر صادرات غلات و توزیع مجدد ثروت از دست رفته توسط شرکت‌های کشاورزی و رسانه‌ای؛ بحران مالی بین‌المللی در سال 2009؛ و مرگ همسرش «نستور کرشنر» رئیس جمهور سابق آرژانتین و رهبر روند سیاسی جدید این کشور که از 25 مه سال 2003 (4 خرداد 1382) آغاز شد.
با این وجود، دولت وی به علت اتخاذ تدابیر و اقداماتی چون رسیدگی به طرح شمول اجتماعی، توسعه حقوق و حاکمیت سیاسی همچون تصویب قوانین خدمات ارتباطی سمعی و بصری، طرح ازدواج برابر، طرح پویایی بازنشستگی، برقراری کمک‌هزینه فرزند و همچنین ملی‌سازی خطوط هوایی آرژانتین و صندوق‌های بازنشستگی که در دستان شرکت‌های خصوصی مدیریت صندوق بازنشستگی و مستمری بود از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شد؛ و به همین علت در سال 2011 با کسب 54.11 درصد از آرا بار دیگر به عنوان رئیس جمهور آرژانتین انتخاب شد.
وی این روند سیاسی را طی دومین دوره ریاست جمهوری خود نیز ادامه داد و تصمیمات استراتژیکی اتخاذ کرد از جمله بهبود و بازسازی ساختار شرکت نفت آرژانتین، ایجاد اصلاحات در منشور بانک مرکزی، تغییر سن قانونی برای رای دادن به 16 سال در سراسر کشور، اصلاح و به روز رسانی ساختار قوانین قضایی آرژانتین، یکسان‌سازی کد شهروندی و تجاری و همچنین کدهای مجازات و دادرسی کیفری، دفاع از بازسازی ساختار بدهی کشور بین سال‌های 2005 تا 2010 که توسط صندوق کرکس و سیستم قضایی ایالات متحده آمریکا بلوکه شده بود.
انتهای پیام/
