به گزارش خبرگزاری فارس از بوشهر، علم چوبی صاف و بلند به ارتفاع حدود جهار متر است که در بالای آن شکلی شبیه پنجه انسان قرار دارد که منسوب به حضرت ابوالفضل(ع) میدانند و همه قسمتهای این چوب با پارچههای سیاه پوشانده شده و در پایین پنجه نیز پرچمهایی به رنگهای سبز و سیاه و سفید و سرخ که هر یک علامت خاصی است، نصب میکنند.
گروهی سینهزنان به همراه علم حرکت میکنند که یکی از افراد به عنوان بزرگ هدایت دیگران را برعهده دارد و به همراه علم فردی گهواره به سر مینهد که دور آن با پارچه پوشانده شده و زنگولهای در داخل آن قرار دارد که یکی از علمداران آن را بر سر میگیرد و دور علم میچرخد و آن را تکان میدهد تا صدای زنگ شنیده شود که به محتک علی معروف است و آن را منسوب به حضرت علیاصغر میدانند.
این مراسم تا روز عاشورا ادامه دارد و روز عاشورا به هر محلی که رسیدند علم را شهید میکنند یعنی همه آنچه به دور چوب است باز میکنند و وجوه به دست آمده را توزیع میکنند و مقداری نیز به مراسم عزاداری هدیه میدهند.
البته هرکس نذری دارد بندی را میدهد و بندی از علم میگیرد و به بازوی خود میبندد تا شفا یابد یا مریض نشود و از روی پنجه علم آب در ظرفی میریزند و میآشامند و معتقدند که این آب شفابخش و حاجتدهنده است.
در این مراسم پارچهای سیاه به دور علم پیچیده شده و بر بالای آن قبهای گنبدی شکل و یا سرپنچهای از جنس برنج نصب شده و از بالا تا پایین با پارچههای رنگارنگی که حاجتداران نذر آن کردهاند تزئین شده است و یکی از نوحهخوانانی که معمولا مسن و دارای وجهه و اعتبار مذهبی است به سر خوانی پرداخته و سایرین نیز او را همراهی کرده و یکی از بندهای نوحه را در پایان هر بیت نوحهخوان تکرار میکنند:
همرهان گر این زمین کربلاست بار بگشایید بار – آی بار بگشایید بار
یا
لب تشنه سر بریدند مظلوم کربلا را
همزمان با علمگردانی درب همه حیاطها باز بوده و اهل خانه خود را برای استقبال و پذیرایی از علمداران آماده میکنند علم بزرگ پس از ورود به حیاط در محلی که برای آن فرشی انداختهاند مستقر شده و نوحهخوانان همراه با علمداران به دور آن میچرخند و چنین سر میدهند:
علمدار سپاهم ای برادر شهید بیگناهم ای برادر
علیاصغر صغیر من لای لای لای – طفل نخورده شیر من لای لای لای
و یا علیاصغرم لای لای تاج سرم لای لای
بعضی از مردم که به نیت شفای بیمارشان و یا بر آوردن حاجات خود پارچهای و یا وجوهی نذر علم و یا مختک حضرت علیاصغر کرده و یا نیت کردهاند که سرقبه علم را با گلاب بشویند از علمدار میخواهند که سر علم را پایین آورده و یا گهواره را بر زمین گذاشته تا نذر خود را ادا کنند.
مراسم علمگردانی از سالها پیش در بخش بردخون رواج داشته است و افرادی نسل اندر نسل آن را اداره کردهاند و هر محرم به عشق سالار شهیدان آن را به تکتک منازل دوستداران ابا عبداللهالحسین(ع) میبرند و با خواندن ابیاتی در عزا و مظلومیت آن امام عزیز و یاران و فرزندان پاکش اشک ماتم میریزند.
این مراسم در بخش بردخون جایگاه ویژهای دارد و با آغاز ماه محرم مردم در انتظار ورود علم و علمداران به منازل خود هستند تا بار دیگر به یاد دستان بریده ابوالفضل و مظلومیت سقای تشنه لبان و علمدار دشت کربلا اشک بریزند و مردانگی و وفای او را گرامی بدارند.
گزارش ـ نامجو زحمتکش
انتهای پیام/66005/غ40/ف4004