به گزارش خبرگزاری فارس از کرمان، تعلیم و تربیت در شرایط ایمن، بهداشتی و برخوردار از خدمات بهداشتی و درمانی یکی از حقوق مسلم فردی و اجتماعی است و مدرسه به عنوان مکانی که در آن تعلیم و تربیت کودکان صورت پذیرفته و شخصیت اجتماعی و روانی آنها پایه‌ریزی و ساخته می‌شود، باید نیازهای جسمی و روانی دانش‌آموزان به ویژه بهداشت و سلامتی آنان را تامین کند.
بهبود شرایط بهداشتی مدرسه در اولویت برنامه‌‌های آموزشی است
مهین گنجی‌پور کارشناس بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمان امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در این زمینه اظهار داشت: بهداشت محیط مدارس را شامل مجموعه اقداماتی می‌داند که موجب می‌شود تا محیط آموزشگاه به گونه‌ای باشد که اثر نامطلوبی بر سلامت جسمی، روانی و اجتماعی دانش‌آموزان بر جای نگذارد.
وی افزود: محیط آموزشی شامل دو بخش مادی و انسانی است، محیط انسانی متشکل از عناصر و عوامل متعدد مانند معلم، مدیر، دانش‌آموز، کتاب درسی، برنامه آموزشی و ... است که به نسبت متفاوتی بر تربیت، رفتار، سلامت و بهداشت دانش‌آموزان تأثیر‌گذار است.
گنجی‌پور تصریح کرد: در محیط مادی آموزشگاه، ساختمان مدرسه، محل استقرار و تجهیزات آن مورد نظر است و شرایط نامساعد ساختمان مدرسه از نظر گنجایش، نور، تهویه، دما، سر و صدا، امکانات ایمنی، وسایل پیشگیری و مقابله با حوادث و رخدادهای احتمالی، نظافت و پاکیزه‌گی محیط مدرسه، سیستم جمع‌آوری و دفع فاضلاب و زباله، تجهیزات غیراستاندارد و مانند آن موجب صدمات جسمی و روانی در دانش‌آموزان می‌شود.
وی ابراز داشت: بهداشت محیط در مدارس از وجوه بسیار مهم تامین بهداشت و سلامت فردی و اجتماعی دانش‌آموزان است.
گنجی‌پور خاطر نشان کرد: اصول کلی بهداشت محیط از جمله تهیه و تامین آب آشامیدنی سالم، دفع صحیح زباله و فاضلاب، تامین حرارت، نور و تهویه مناسب، مبارزه با حشرات و جوندگان در تمام مدارس از ضروریات بهداشتی محیط‌های آموزشی است.
وی عنوان کرد: به همین دلیل است که بهبود شرایط بهداشتی در محیط‌های آموزشی همواره در برنامه‌ریزی‌های آموزشی در اولویت قرار دارد.
رنگ فضا و تجهیزات آموزشی بر فرآیند یادگیری مؤثر است
گنجی‌پور بیکی از عوامل مؤثر بر سلامت محیط مدرسه را رنگ فضاهای آموزشی دانست و ابراز داشت: رنگ فضاها و تجهیزات آموزشی به دلیل شرایط سنی و روحی کودکان و نوجوانان از حساسیت بیشتری برخوردار است، زیرا این امر می‌تواند موجب شادابی، نشاط، آرامش روانی، تحرک و تلاش دانش‌آموزان شود و فرآیند یادگیری را افزایش دهد.
وی افزود: بهترین نور استفاده از نور طبیعی خورشید است که از طریق پنجره‌ها تامین می‌شود، منابع نور مصنوعی در غیاب نور طبیعی یا در ترکیب با آن به کار می‌روند، تامین نور کافی و مناسب در مدارس موجب افزایش میل و رغبت به کار، دقت در عمل و بازدهی می‌شود.
این مسئول اذعان کرد: تابلوی کلاس درس باید در محلی مناسب که نور کافی به آن می‌رسد، قرار داشته و در معرض دید کامل دانش‌آموزان و به رنگ سبز مناسب و غیر‌براق باشد تا از ایجاد خیرگی بر اثر بازتاب نور جلوگیری شود و فاصله تابلو کلاس درس از نخستین ردیف دانش‌آموزان نباید از دو متر و 20 سانتیمتر کمتر باشد.
وی عنوان کرد: کلاس‌ها باید حتی‌الامکان به گونه‌ای ساخته شوند که از نور طبیعی استفاده کنند و ترجیحاً پنجره‌ها در سمت چپ دانش‌آموزان در نظر گرفته شود و سطح آنها حدود یک پنجم مساحت کلاس باشد.
پیش‌بینی فضای 125 سانتیمتر مربعی برای هر دانش‌آموز
کارشناس بهداشت محیط خاطر نشان کرد: برای هر دانش‌آموز در کلاس حداقل باید یک متر و 25 سانتیمتر مربع سطح در نظر گرفته شود، حداکثر ابعاد قابل قبول برای کلاس درس هشت متر طول و هفت متر عرض است و ارتفاع سقف کلاس نباید از سه متر کمتر باشد.
وی بیان داشت: تعداد توالت‌ها در مدرسه به ازای هر 40 نفر حداقل یک چشمه توالت و هر 60 نفر یک دستشویی در نظر گرفته شود، ارتفاع دستشویی‌ها متناسب با سن دانش‌آموزان در دوره‌های مختلف تحصیلی 75 تا 60 سانتیمتر از سطح زمین باشد، استفاده از صابون مایع در دستشویی‌ها ضروری بوده که بهتر است توسط مخزن ثابت صابون مایع و لوله‌کشی انجام شود.
گنجی‌پور تصریح کرد: آبخوری عمومی آموزشگاه باید دارای شرایط ویژه از جمله کف و دیواره‌های قابل شستشو و دارای شیب کافی باشد و حداقل برای هر 45 نفر دانش‌آموز یک شیر آبخوری پیش‌بینی شود.
ارتفاع آبخوری باید متناسب با سن دانش‌آموزان و خارج از سرویس‌های بهداشتی و با رعایت شرایط بهداشتی و با فاصله حداقل 15 متر احداث شود.
انتهای پیام/2446/ق40/د1000
