به گزارش خبرگزاری فارس از بندرعباس، در حالی که اعضای شورای چهارمِ این کلان شهر ساحلی برای نشان دادن توجه ویژه خود به انتخاب مدیر شهر، رویکرد قابل تحسینی را برگزیده بودند، مطالبه برنامه از داوطلبان سمت شهرداری اقدام شایسته شورایی‌ها بود که از آن باید به عنوان نقطه عطف تحول و پیشرفت بر پایه تخصص و کارآمدی یاد کرد.
در این میان اما وقایع روز رای گیری انتخاب شهردار واقعیت دیگری را نمایان کرد و نشان داد، رویکرد تحسین برانگیز مطالبه برنامه و انتخاب گزینه برتر بیش از آنکه گواهی بر نگاه مدبرانه در انتخاب شهردار باشد نمایشی است برای عوام‌فریبی و ژست توسعه یافتگی و اصل ماجرا حکایت دیگری دارد.
بدیهی است رمز توسعه نیافتگی و عقب ماندگی شهر ساحلی بندرعباس به مرکز استان گرانی‌گاه اقتصاد ملی، که نقش آن بر کسی پوشیده نیست، فقط و فقط نگاه‌های سطحی به توسعه و آلوده به امیال سیاسی و منفعت طلبی گروهی چیزی دیگر نبوده است و این شهر مهم کشور در سایه چنین رویکردهایی تاکنون فرصت قرار گرفتن در ریل توسعه را آنچنان که شایسته و بایسته قابلیت‌های آن است، پیدا نکرده.
اگر چه شاید در یک نگاه، سیر تحولی این شهر در مقایسه با یکی دو دهه گذشته نشان از رشد چشمگیر در توسعه زیرساخت‌ها و به قول فرنگی‌ها اِلمان‌های شهری دارد، اما متاسفانه توسعه در بندرعباس فقط در نمای سطحی قابل توجه است و عمق آن از درد مزمن عقب افتادگی و هزاران مشکلات تو در تو رنج می‌برد.
در این مجال قصد پرداختن به چالش‌های توسعه و فهرست کردن مشکلات شهر را نداریم چراکه سیمای واقعی آن در برابر دیدگان مردم روزانه رژه می‌رود و نیازی به شرح و بسط ندارد، لیکن روی این سخن با برخی مدعیان خدمتگزاری در نهاد مدنی شوراست که هنوز چند روز از جلوس به کرسی‌های شورا نگذشته که یاد گرفته‌اند برای انتخاب مدیر باید لابی‌های قدرت و ثروت را ملاحظه کرد.
باید رضایت این و آن را دید و خلاصه با رویکردی آلوده به امیال سیاسی آخرین میخ را بر تابوت توسعه و پیشرفت شهر کوبیده و نشان دهند راه همان و هدف همان است که برخی می‌خواهند.
شاید نقد بر عملکرد شورایی که هنوز یک ماه از فعالیت خود را پشت سر نگذاشته است قدری عجولانه به نظر برسد اما بقولی «سالی که نکوست از بهارش پیداست» چراکه جلسه انتخاب شهردار نشان داد روح حاکم بر انتخاب مدیریت شهری سیاسی است تا تخصصی و آنچه محلی از اعراب ندارد داشتن طرح و برنامه، تخصص و کارآمدی و نگاه مدیریتی جامع به اداره شهر است.
پرسش‌های سطحی برخی اعضای شورا، فقدان نگاه جامع به برنامه‌های توسعه‌ای شهر، غلبه نفوذ لابی‌هایی برای انتخاب مورد نظر و بازی گرفتن اعتماد مردم با قاعده نخ نمای سیاست بازی همه و همه بازخورد نخستین آزمون مهم شورای بود که در جلسه انتخاب شهردار توانمندی اعضا را برای انتخابی شایسته به چالش کشید.
در این میان اگر هوشیاری برخی اعضا نبود چه بسا در همین گام نخست شورا مغلوب نگاه تحمیلی سیاسیون و لابی‌ها در انتخاب مدیریت شهری می‌شد و هزینه‌های این سیاست بازی نیز متوجه شهروندان می‌شد که خوشبختانه تا چند روز آینده مسکوت ماند.
اینکه در حاشیه نشست مذکور که به انتخاب شهردار اختصاص داشت، مدام از منتسبان برخی از گروه‌ها شنیده شود که از «بالا گفته شده است که فلانی باید شهردار باشد» و یا اینکه یکی از اعضای جوان شورا پس از موکول شدن انتخاب شهردار به نشست آینده بگوید که «به سیاسیون پیر نشان دادیم که نمی‌توانند در لابی‌های خود برای انتخاب شهردار موفق شوند»، همه و همه نشان از دست‌های پشت‌پرده‌ای دارد که به نظر بیش از همیشه دراز شده است.
به امید آنکه فرصت به وجود آمده در انتخاب شهردار ذهن ریا کارانه برخی را که در پی جلب رضایت سیاسیون حاضر به ذبح منافع مردم هستند روشن کند تا انتخاب شهردار براساس ملاک‌هایی همچون تخصص، مدیریت، پاکدستی، تعامل با دولت و در یک کلام مدیریت جامع نگر باشد نه قرار گرفتن کوتوله‌های سیاسی در راس مدیریت مهم شهر.
انتهای پیام/88007/خ30/ژ1001
