به گزارش خبرگزاری فارس از بندرعباس، بندر شهید رجایی واقع در غرب این شهر در نوع خود خصوصیات یک شهر کامل را داراست؛ به نحوی که این مجتمع بزرگ بندری هرچند که با روزهای پررونق خود فاصله گرفته است، اما همواره و حتی در ساعات شب و ماه رمضان نیز زنده و پویاست.
شب از نیمه گذشته و اینجا بندر شهید رجایی است، بزرگترین بندر کانتینری ایران و دروازه طلایی این سرزمین. قرار است سحری را میهمان کارکنان این بندر باشیم و پیش از آن گپ و گفتی داشته باشیم درباره کار و بارشان.
عقربههای ساعت، دو و نیم بامداد را نشان میدهد و ما بازدید از بخشهای مختلف بندر را آغاز میکنیم.
از دروازه ورودی بندر به سمت ترمینال یک روانه میشویم، به آخر محوطه که میرسیم، از خودرو پیاده شده و نیم ساعتی را قدم زنان در محوطه گشت میزنیم. کانتینرها با نظمی دقیق به صف شدهاند.
دریا آرمیده و هوا شرجی است، نسیمی اما نمیوزد تا تن و لباس خیسمان را خنک کند.
نورافکنها چهره بندر را روشنایی بخشیدهاند، چراغانی محوطه بندر گویا بازتابی زمینی شده است از آسمان پرستاره این شبها.
به خیالت چنین مجسم میشود که بندر خود را برای میزبانی از ماه خدا آذینبندی کرده و هنگامه رمضان را به جشن نشسته است.
گشت میدانی مان در محوطه بندر که تمام میشود، به سراغ اتاق کنترل میرویم. آقای «نمازی» سرشیفت اتاق کنترل به استقبالمان میآید، خوش مشرب است و لبخند از چهرهاش محو نمیشود.
از فعالیت خود و همکارانش برای ما سخن می گوید.
نمازی تأکید میکند که کارشان باید 24 ساعته و بدون وقفه انجام شود: «اگر کار تخلیه و بارگیری هر کشتی یک ساعت به تاخیر بیفتد، هزینهای حدود 25 هزار دلار برای آن کشتی در پی دارد»
کارکنان این بخش مشغول رصد رفتوآمد کشتیها هستند و تمام مراحل ورود و خروج کشتیها به بندر، پهلوگیری و فعالیتهای دیگر بندری را به دقت رصد میکنند.
آقای «حسینی» جوانی سی و یکساله است و مدرک کارشناسی ناوبری از خارک دارد.
حدود دو سال است که در این اتاق کنترل که همانند برج مراقبت فرودگاه عمل میکند، مشغول به کار است.
او با نشان دادن تصاویری در مانیتور اصلی اتاق کنترل برایمان توضیح میدهد که چگونه رفت و آمد کشتیها را در شب از این اتاق رصد میکنند: «ما وضعیت کشتیها را از طریق تصاویر ارسالی در یک نقشه مشخص کرده و به هر کشتی اطلاع می دهیم که باید از چه مسیرهایی حرکت کنند تا دچار سانحه یا تصادف نشوند».
در دالانهای اتاق کنترل سرک میکشیم و در گوشهای آن سوتر، با یکی دیگر از کارکنان این بخش هم صحبت میشویم.
آقای «تمیمینژاد» 35 ساله است و کارشناس ارشد حمل و نقل دریایی از دانشگاه صنعتی امیر کبیر دارد.
او هفت سال است که راهنمای کشتیهای ورودی و خروجی به بندر است.
از کارش چنین برایمان روایت میکند: «ما بر حسب نیاز، به کشتیها اعزام میشویم. عملیات ورود کشتی به بندر یا خروج آن از بندر به سمت لنگرگاه را انجام میدهیم».
عقربههای ساعت، حوالی 4 بامداد را نشان میدهد، صدای روحبخش مناجات سحر در فضا پیچیده و حسی معنوی انرژی بخش آدمی میشود و او را به تکاپوی بیشتر تشویق می کند.
اتاق کنترل را ترک می کنیم و به اسکله خدمات میرویم.
وقت اذان صبح نزدیک است و ما مهمان آقای «رئیسی» فرمانده یدک کش گنو هستیم.
رادیو روشن است و صدای دعا و مناجات در اتاق فرماندهی یدک کش نیز طنین انداز است.
سفره سحری را روی میزی پهن کردهاند، یک شام دریایی دلچسب.
با تعارف گرم فرمانده یدک کش هم سفرهاش میشویم، تجربه یک سحری متفاوت در منحصربه فردترین بندر ایران.
برای هرکسی چنین تجربهای پیش نمیآید، به خودم افتخار میکنم که خاصترین تجربه رسانهایم را در چنین حال و فضایی سپری میکنم.
سحریمان که تمام میشود، آقای رئیسی از نحوه کارشان و چگونگی پهلوگیری کشتیها برایمان توضیح میدهد.
صدای اذان صبح در فضای بندر به گوش میرسد و کارکنان هر بخش در محل کار خود وقتی را برای عبادت کنار گذاشتهاند، هر چند شب برای بسیاری از مردم وقت استراحت و خواب است اما بندر شهید رجایی 24 ساعت شبانه روز ماه مبارک رمضان خواب به چشم ندارد و همچون عارفان، نه تنها برای رضای خدا بلکه به منظور خدمت به خلق، شب زنده داری می کند.
طلوع صبح در بندر شهید رجایی نه شروع یک کار جدید بلکه تداوم کاری همیشگی برای گردش چرخ اقتصاد و تجارت کشور است.
خورشید بر کران تا کران بندر عظیم شهید رجایی نورافشانی میکند.
کامیونها در یک مسیر ممتد به صف شدهاند تا کانتینرهای حامل کالا را به اقصی نقاط کشور جابجا کنند.
اینها بارها به مقصد شهرهای مختلف ایران میروند تا چرخه صنعت و تجارت به گردش درآید؛ یکی به مشهد میرود و آن یکی روانه یزد و دیگری روانه سیرجان میشود.
انتهای پیام/88001/ذ40/ژ1001