به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در ساری، شهرستان تازه تاسیس میاندرود با دارا بودن ویژگیهای منحصربهفرد و توریستی بودن خود از نگاه مسئولان استان مازندران بیمهریهای فراوانی شده است.
شهرستانی که با دارا بودن نیروی کار فراوان، زمینهای کشاورزی حاصلخیز و مناظر بکر و دست نخورده میتواند در تمام فواصل سال میزبان مسافران و توریستها از سراسر کشور باشد.
شهرستان میاندرود با در اختیار داشتن چندین کیلومتر از سواحل دریای خزر و جنگلهای سرسبز این استان همه ساله میزبان دهها هزار مسافر از تمام نقاط کشور است.
اما این میزبانی و جذب مسافران به چه قیمت؟ نمیتوان با قیمت جان مسافران برای شهرستان میاندرود توریست و مسافر جذب کرد.
چند سالی است که مسافران دریای خزر، شهرستان میاندرود را با جاده مرگش میشناسند و از گذر در جاده گهرباران برای رسیدن به دریای خزر هراس دارند.
این روزها جاده گهرباران روزها و شبهای سختی را سپری میکند و روزی را بدون حادثه دردناک به خود نمیبیند و این جاده هر روز برای خود قربانی میگیرد تا شاید نگاه مسئولان استان مازندران تغییر کند و چارهای برای این جاده بیاندیشند.
جادهای که از سوی نمایندگان ساری و میاندرود در مجلس شورای اسلامی و معاون سیاسی امنیتی استاندار مازندران به جاده مرگ خوانده شده است، پس چرا اقدامات مؤثری از سوی مسئولان استانی برای این جاده مرگبار صورت نمیگیرد.
جاده گهرباران با متصل بودن به نیروگاه شهید سلیمی، بندر امیرآباد، کارخانه نکاچوب، فرودگاه بینالمللی دشت ناز، شرکت دامپروری مهدشت، حیاط وحش دشت ناز، پادگان آموزشی ولیعصر (عج)، شرکت شیمیایی و ناحیه صنعتی میاندرود هر روز شاهد رفت و آمد حدود 300 دستگاه تریلر نفتکش و یدکش است که هر لحظه برای روستائیان حاضر در حاشیه این جاده خطراتی مرگبار به وجود میآورند.
جادهای که در امتداد آن حدود 30 روستا قرار دارد و جمعیت ثابت آن به بیش از 40 هزار نفر میرسد و هر روز عبور و مرور ادوات کشاورزی در آن صورت میگیرد، مسلما چارهای جز رفت و آمد در یک راه باریک و تکبانده را ندارند.
وجود فرودگاه بینالمللی دشتناز در حاشیه این جاده یک امتیاز و برند معتبری میتواند برای جاده گهرباران باشد، در صورتی که هر بار با سفرهای دولت نهم و دهم به استان مازندران و گذر از گوشهای از این جاده اقدامات جزیی برای دید رئیس جمهور و هیئت همراه وی صورت گرفته است و دیگر نقاط جاده که به پاسگاه گهرباران و دریای خزر متصل میشود از نگاه وزرای کشور به دور مانده است.
مسیری که به پاسگاه گهرباران متصل میشود از دل زمینهای حدود 3هزار هکتاری دشت ناز عبور میکند که روستائیان حاشیه جاده گهرباران، یکی از علتهای عقبماندگی این منطقه را وجود زمینهای دشت ناز میدانند.
روستائیان منطقه گهرباران اعتقاد دارند که جاده گهرباران باید با همت و همکاری شرکت دشت ناز، نیروگاه شهید سلیمی نکا، بندر امیرآباد و اداره راه و شهرسازی استان مازندران تعریض شود.
یکی از روستائیان منطقه گهرباران در گفتوگو با خبرنگار فارس گفت: هر روز شاهد عبور و مرور تعداد بسیار زیادی از تریلرهای نفتکش نیروگاه شهید سلیمی نکا در این جاده هستیم.
سیدرضا رزاقی با انتقاد شدید از روند کندی تعریض جاده گهرباران گفت: چهار سال قبل برای تعریض جاده گهرباران اقداماتی صورت گرفت و هر مدت کوتاهی آمدند و یک قسمتی کوچکی را تعریض کردند و باز برای مدت طولانی کار را رها کردند و رفتند.
وی با اشاره به اینکه یک طرف جاده گهرباران که از وسط روستای «زید» عبور میکند را تعریض کردند، افزود: همین یک طرف جاده که همه و همه دو کیلومتر هم نمیشود را بعد چهار سال زیرسازی کردند که حدود سه سال این یک طرف جاده در روستای زید، شانه نداشت.
رزاقی ادامه داد: وقتی همین یک طرف جاده در روستا شانه نداشت، هر روز تصادف میشد و مینیبوسهای خطی این مسیر برای اینکه مسافران این روستا را پیاده کنند، مجبور میشدند در وسط جاده بایستند که از پشتسر تصادف بسیار زیادی میشد که چند نفر از روستائیان پس از تصادف تا پای مرگ هم رفتند.
وی به مرگ یکی از روستائیان اشاره کرد و گفت: در یک سال پیش به خاطر نداشتن روشنایی و استاندارد نبودن جاده، یک جوان با یک خودرو تصادف کرد و پس از چند ساعت جنازه این جوان را که چندین ماشین از روی آن رد شده بود پیدا کردیم.
رزاقی اظهار داشت: وقتی تریلرهای نفتکش نیروگاه شهید سلیمی نکا و بندر امیرآباد از این جاده تنگ و باریک عبور میکنند و خطرهای زیادی برای مردم ایجاد میکنند، پس چرا نباید این شرکتها و حتی دشت ناز همت کنند و این جاده را تعریض کنند.
وی با اشاره به زمینهای حدود 3هزار هکتاری دشت ناز گفت: این همه زمین در این منطقه وجود دارد و از طرفی تریلرهای نیروگاه شهید سلیمی و بندر امیرآباد از این منطقه عبور میکنند پس چرا نباید این شرکتها فکری به حال این جاده مرگ بکنند.
رزاقی با طرح سوالی خاطرنشان کرد: آیا جان مردم منطقه برای مسئولان مهم نیست؟
وی در پایان بیان کرد: مردم منطقه گهرباران از همه سازمانها و شرکتهایی که از این مسیر رفت و آمد میکنند میخواهند تا به وضع این جاده رسیدگی کنند.
پس از تعریض جاده گهرباران از ابتدای سهراه اسلامآباد تا چهار راه دشت ناز حدود چهار سال میگذرد اما اقداماتی که در این مسیر صورت گرفته، همانند تعریض یک سمت جاده و پایان زیرسازی آن دیگر هیچ فعالیتی در آن به چشم نمیآید جز یک سری کارهای نمادین کوچک و پاک کردن صورت مسئله که پاسخگو نیست.
با تعریض قسمتی از این جاده و حذف شانههای آن دیگر حتی رانندگان برای توقف کوتاه و یا نقص فنی خودروی خود دیگر قادر به توقف در حاشیه و شانه راست جاده نیستند و در نتیجه همین مسئله باعث تصادفهای مرگباری در این مسیر شده است.
همچنین خبرهایی مبنی بر اختصاص 3 میلیارد تومان برای ادامه این پروژه به گوش میرسد اما در چند روز اخیر هیچ گونه فعالیتی در این منطقه صورت نگرفته است و روستائیان شهرستان میاندرود چشم انتظار تزریق بودجه به این پروژه هستند.
این مسیر از روشنایی و علایم اخطاری راهنمایی و رانندگی برخوردار نیست و رانندگان هر لحظه خطر منحرف شدن به سمت شانه راست را احساس میکنند.
با توجه به اینکه جاده گهرباران راه ارتباطی حدود 30 روستا و نیروگاه شهید سلیمی نکا، بندر امیرآباد، زمینهای دشت ناز و چندین شرکت صنعتی دیگر است، راه فعلی برای این تعداد حمل و نقل مناسب نیست.
مردم روستائیان جاده گهرباران از مسئولان استان مازندران به ویژه اداره کل راه و شهرسازی مازندران خواستار اجرای طرح تعریض این جاده تا پاسگاه گهرباران هستند.
انتهای پیام/2296/ح40/ض1002