به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، نمیدانم با شنیدن ماه رمضان چه چیزی در ذهن شما تداعی میشود و چه چیزهایی را به خاطر میآورید، برخی با شنیدن ماه رمضان یاد زولبیا و بامیه، حلیم بادمجان و آش رشته میافتند؛ یا صدای اذان مغربی که با شنیدنش خوشحالی غیر قابل وصفی را برای زودتر افطار کردن داریم، افطاری رفتنها و افطاری دادنها، شبهای قدر و قرآن به سر گرفتنها، دعای سحر و افطاری که شاید گاهی به معنای آن توجه هم نداشتیم اما خوب میدانستیم که (( رَبّنا اِغفِرلَنا ذُنوبَنا)) یعنی پروردگار ما، گناهان ما را ببخش و بیامرز یعنی چه؟
یعنی اینکه کاش نیاید ماه رمضانی اگر منهای خدا باشد و نیاید ماه میهمانی اگر ندانیم که میهمان که هستیم و تا وقتی که نفهمیدهایم این تو هستی که لحظههای افطار و سحرمان را پر میکنی از روزه سخنی به میان بیاوریم.
یعنی اینکه هر سال که میگذرد بسیار تشنهتر، گرسنهتر، حریصتر، منتظرتر از سال قبل اما نه تشنه آب که بنوشم؛ بلکه تشنه آب زلال شناخت وجود لایتناهی توأم که در سراسر وجودم جاری گردد و روحم را جلا بخشد، بسیار گرسنهام ، اما نه آنکه غذای دنیوی را انباشته کنم در وجودم؛ بلکه میخواهم سیر گردم با عبادت به درگاه تو و عنایت ابدی تو.
در معنای دیگر اذان و سحر را میخواهم برای قربت به تو، پس نظر کن به من ای یکتای جهان و ببخش من را که فقط یک بنده حقیر و نیازمند رحمت توأم و در ماه رحمتت خود را نازل کردی بر بندهات؛ بر بنده حقیرت.
هر سال خوب میدانیم که اگر چه کولهبارمان از توشه راه تهی است اما انباشته از توکل که هست!! اگر چه از پنجههای وحوش گناهیم بر چهرهمان خون ترس نشسته است و اگر چه دستمان از آنچه کرده میلرزد و اگر چه موریانههای بیم استواری پاهایمان را سست کرده است، دلم امیدوار رحمت توست و خاطرم جمع لطف تو اگر چه خزه گناهانم مرداب دلم را هر لحظه به عفونت عذاب نزدیک میکند و آفتاب اطمینان به تو هنوز در آسمان وجودمان میدرخشد، اگر خواب سرد زمستانی، گناه دلمان را به انجماد کشیده؛ نسیم بهاری اعتماد به لطف تو در آوندهای دلمان هیجان تازه آفریده است. اگر چه دانه وجودمان زیر خاکهای غفلت و نسیان در اشتیاق خورشید تو شکفتن را از یاد برده با آمدن ماه رمضان ماهی که درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته میشود، و عبادت در یکی از شبهای آن (شب قدر) بهتر از عبادت هزار ماه است، تمامی اینها را به فراموشی سپرده و به امید اینکه با به میهمانی آمدنت بتوانیم تمامی این زنگارها را از قلبمان که جایگاه نور وجود توست بزداییم و نفسهایی که تسبیحگو و خوابهایی که عبادت و عملهایی که مقبول و دعاهایی که مستجاب میشوند را به دنبالش باشیم.
ماه رمضان که ماه فرصتها است هر سال قمری و بنا بر چرخش زمین چه در فصل تابستان و زمستان برای همگان میآید و هر کس که به دنبال از دست ندادن فرصتها است به خوبی از آن استفاده کرده و بدون توجه به سرما و گرما نهایت بهره را از آن میبرد.
امسال هم که روزه گرفتن در فصل تابستان و در اوج گرما است، هستند کسانی که به دنبال خنکای این ماه در این گرماگرم تابستان و به دست آوردن بهشتی که یک لحظهی آن را به آتش و گرمای جهنم نمیفروشند، چرا که میدانند اسم رمضان به معنی شدت گرما است (زیرا اعراب این اسم را برای این ماه در شدت گرمای تابستان که آن را «رمض» گذاشتهاند زیرا که ربیعالاول و ربیعالثانی را در فصل بهار و جمادیالاولی و جمادیالاخری را در فصل زمستان نام نهادهاند ( زیرا ربیع به معنی بهار و جمادی به معنی یخبندان است).
پس خدای من خود توان و قدرت تحمل گرما و صبوری تشنگی جسم را به ما عطا فرما که بتوانیم تشنگی دل را در این ماه سیراب کنیم.
==============
یادداشت از مریم ایروانی
==============
انتهای پیام/63007/ط40/ژ1001