به گزارش خبرگزاری فارس از جیرفت، فصل تابستان فصل کار و تلاش کشاورزان و نخلداران جنوب استان کرمان برای برداشت خرما و آمادگی کشت و کار است، اما کار نکردن وسایل خنککننده پس از بازگشت آنان از کار در گرمای طاقتفرسا و روانه شدن به سوی خانه برای استراحت خستگی آنان را دوچندان میکند.
روستای ابراهیمآباد شورهای یکی از روستاهای بخش مرکزی شهرستان جیرفت است که افت ولتاژ برق آن مردم را کلافه کرده است.
در ساعت اوج گرما به همراه یکی از اعضای شورای اسلامی این روستا به منطقه ابراهیمآباد شورهای رفتیم، پس از گذر از پل دوم رودخانه هلیل با فاصله هشت کیلومتری از مرکز شهر وارد این روستا شدیم.
در ورودی روستا اهالی آن گویا از حضور ما اطلاع داشتند و به استقبال ما آمدند، هنوز از ماشین پیاده نشده بودیم که زنی با پسربچه کوچکی که به بغل داشت، جلو آمد و اظهار داشت: دیگر از وضعیت برق روستا خسته شدیم، باید برای خنک کردن بچهها زیر سایه درختان آب بپاشیم و لباس آنان را خیس کنیم.
محمد لورگی نیز از سوختن یخچال خانه خود گفت، وی کشاورزی سختکوش است که با نشان دادن، دستهای پینهبسته خود اظهار داشت: این یخچال از رنجش این دستها خریداری شده بود، اکنون چرا باید اینگونه شود.
مرتضی امیری نیز از ساکنان روستای ابراهیمآباد شورهای است که از سوختن موتور کولر آبی منزلش گلایه و اظهار داشت: برق این روستا چنان ضعیف است که به اجبار از کولر آبی استفاده میکنیم، اما همان کولر که تنها دارایی خنککننده منزلم بود، نیز به دلیل افت ولتاژ برق سوخت.
محمد بهرامی از جوانان تحصیلکرده روستا ما را به سراغ خانهای برد که صاحبخانه به دلیل افت ولتاژ برق و سوختن کولر آبی محتویات داخل آن را خالی کرده و با گذاشتن فن درون دریچه خروجی کولر تلاش کرده بود که فقط بتواند با باد این فن فرزندانش را خنک کند.
وی اظهار داشت: این نمونهای از مشکلات برق روستا است، که هم نشان از خلاقیت آنان دارد و هم عمق مشکل برق این روستا را نشان میدهد.
علی امیری از اعضای شورای اسلامی این روستا نیز در زمینه وضعیت شبکه برق اظهار داشت: در حال حاضر 700 نفر در قالب 170 خانوار در روستای ابراهیمآباد شورهای زندگی میکنند.
وی از وجود فقط دو ترانس برق در روستا خبر داد و افزود: بیش از 30 سال از عمر شبکه برق روستا میگذرد و با توجه به افزایش جمعیت زیرساختها هنوز تغییر نکرده است.
امیدواریم که مسئولان مربوطه در این زمینه پیگیریهای لازم را انجام دهند تا اهالی روستای ابراهیمآباد شورهای بتوانند با خیال آسوده در خنکای وسایل سرمایشی منزل خستگی ساعتها کار در این گرمای سوزان را از تن به در کنند.
با همه این مشکلات در بازگشت از این روستا و در گذر از کوچههای آذین بسته شده با درختان تنومند نخل در ذهنم صبوری و استواری مردم این روستا همانند نخلهای آن تداعی میشد.
انتهای پیام/2655/ع30/د1000