به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، موفقیتهای رشته والیبال از حدود 10 سال قبل و در زمان ریاست محمدرضا یزدانیخرم آغاز شد. هرچند پیش از آن تیمهای ردههای سنی پائینتر کشور در مسابقات آسیایی و جهانی خوش میدرخشیدند.
کسب نتایج درخشان همچون قهرمانی آسیا، حضور پرقدرت در بازیهای آسیایی بوسان کره جنوبی و راهیابی به مسابقات قهرمانی جهان نوید روزهای بهتری را برای تیم ملی بزرگسالان میداد.
با روی کار آمدن محمدرضا داورزنی به سمت ریاست فدراسیون، این توفیقات ادامه یافت که آخرین دستاورد آن قهرمانی ایران در جام ملتهای آسیا، عبور از مرحله پلیآف لیگ جهانی و صعود به این لیگ معتبر و بزرگ بود.
هر چند تیم ملی والیبال ایران در انتخابی بازیهای المپیک با یک سهلانگاری در مقابل استرالیا از حضور در این رقابت معظم بازماند، اما عملکرد مثبت تیم زیر نظر خولیو ولاسکو آرژانتینی همگان را به آینده ورزش والیبال امیدوار کرد.
به موازات کسب این نتایج درخشان رفته رفته لیگ والیبال ما نیز سر و شکل بهتری به خود گرفت و با توجه به اقبال عمومی به این ورزش، فعالیت سرمایهگذاران برای حضور در این ورزش شکل پررنگتری به خود گرفت.
تاثیری که "پول" ناشی از سرمایهگذاریها در مسابقات باشگاهی لیگ برتر در بازیکنان به جا گذاشت همراه با کمطاقتی و بیصبری برخی مدیران و حتی تماشاگران موجب بروز اتفاقات ناپسندی در سالنهای والیبال شد.
طی دو سه فصل اخیر، درگیری بازیکنان با یکدیگر، بازیکن با مربی تیم حریف و حتی درگیریهای تماشاگران با تیمها به چالش این ورزش مبدل شد.
کار تا آنجا بالا گرفت که در هفتههای ابتدایی لیگ امسال تقریبا هر هفته شاهد بروز چنین حوادث ناگواری بودیم به گونهای که برخی کارشناسان معتقد بودند فضای سالنهای والیبال با الگوگیری از ورزشگاههای فوتبال به شکل مسمومی درآمده است.
رئیس فدراسیون والیبال 20 روز پیش در شهر سنندج و در حاشیه مجمع انتخاباتی هیئت والیبال کردستان طی گفتوگویی مفصل با خبرنگار ورزشی فارس در این شهرستان بسیاری از این اتفاقات را طبیعی و جزئی از ورزش حرفهای قلمداد و تأکید کرد: این قضیه مربوط به هفتههای قبلتر بود و طی هفتههای اخیر چنین مواردی را شاهد نبودهایم.
وی همچنین از تدوین آئیننامه جدید برای برخورد جدیتر با تماشاگران، بازیکنان و مربیان خاطی خبر داده بود.
اما هنوز یک ماه از این صحبتها و وعدههای رئیس فدراسیون نگذشته است که این بار بازی تیمهای پیکان و کاله مازندران در تهران و بیخ گوش فدراسیون به جنجال کشیده میشود. تشنجی که ماجرای آن حتی در بخشهای غیر ورزشی رسانهها بازتاب گستردهای داشته است.
حضور لیدر یکی از تیمها در زمین مسابقه و هجوم وی به بازیکنان تیم حریف گواه روشنی از ادامه وضعیت بغرنج این روزهای ورزش والیبال است.
نکته تاسفبارتر آنکه این اتفاق نامیمون پیش چشم دانشآموزانی رخ داد که برای دیدن یک مسابقه سالم(!) به سالن آورده شده بودند تا هم از دیدن یک رقابت ورزشی لذت برده و هم درس اخلاق فرا بگیرند.
شاید در این میان، ادعای برخی اهالی این رشته مبنی بر نفوذ تماشاگرنماهای فوتبال در سالنهای والیبال چندان اغراقآمیز نباشد گرچه داورزنی این مطلب را هم انکار کرد.
رئیس فدراسیون والیبال که گفته بود بیاخلاقیهای والیبال را برنخواهد تابید و با آن مبارزهای جدی را آغاز کرده است اکنون در معرض آزمون بزرگی قرار گرفته است.
اما آیا باز هم کمیته انضباطی فدراسیون به مانند گذشته برخوردهای ضعیف و کمثمر را تکرار خواهد کرد یا این بار با قاطعیت و یکبار برای همیشه جلوی این مسائل را خواهد گرفت، آینده روشن خواهد کرد.
آنچه مسلم است اینکه حداقل اتفاقی که در صورت ادامه روند کنونی پیشبینی میشود ممانعت خانوادهها از حضور فرزندانشان در سالنهای والیبال و به تبع آن افت این رشته است، امری که با توجه به فضای بسته سالنها و احتمال وقوع خطرات افزونتر جانی نسبت به ورزشگاههای فوتبال بسیار طبیعیتر به نظر میرسد.
===============
یادداشت از: کیوان قاسمی
===============
انتهای پیام/79012/ی30/ژ1001