به گزارش خبرگزاری فارس از بیرجند، حجت‌الاسلام والمسلمین موسی قربانی نماینده دوره‌های پنجم تا هشتم مردم قاینات در مجلس شورای اسلامی در یادداشتی با اشاره به نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری وضعیت جریان اصولگرایی را مورد نقد و بررسی قرار داده است:
اوایل انقلاب کسانی که امروز به عنوان اصولگرا معروف شده‌اند در یک جبهه بودند و شاید بتوان گفت حزب جمهوری و جامعتین عنان فرماندهی آنان را در اختیار داشتند و به خوبی کار پیش می‌رفت که خبرگان تدوین قانون اساسی و مجلس اول از ثمرات خوب این اتحاد و همدلی بود.
سپس کم کم اختلافات آغاز شد و منجر به انشعاب مجمع روحانیون و اعلام انحلال حزب جمهوری شد، ولی باز هم اختلافات درون گروهی به پایان نرسید و در انتخابات مجلس پنجم دوستان آقای هاشمی رفسنجانی اختلاف جدیدی را دامن زدند و نطفه حزب کارگزاران را بستند و گرچه در انتخابات مجلس پنجم خیلی موفق نشدند ولی برای انتخابات ریاست جمهوری خرداد 76 به نفع اصلاح‌طلبان با تمام وجود به میدان آمدند و آقای هاشمی را نیز با خودشان به میدان آوردند ولی خیلی زود دوستان آقای خاتمی پس از پیروزی پاداش آنان را دادند!.
نخستین هتک حرمت‌ها نسبت به آقای هاشمی در آن دوران آغاز شد و علیه وی موضع‌گیری‌های تندی شد. در این دوران بود که مقداری اصولگرایان به هم نزدیک شدند و این نزدیکی و وحدت که به ویژه در زمان مجلس ششم و اواخر دولت آقای خاتمی به حد مطلوبی رسیده بود سبب شد با یک تدبیر جزئی و دور هم جمع شدن، به موفقیت چشم‌گیری در انتخابات مجلس هفتم دست یابند.
با دست یافتن اصولگرایان به کرسی‌های مجلس هفتم دوباره اختلافات آغاز شد به گونه‌ای که یک سال پس از تشکیل مجلس هفتم و به هنگام انتخابات ریاست جمهوری نهم نتوانستند به وحدت برسند و نزدیک بود ریاست جمهوری را از دست بدهند.
آنچه سبب موفقیت اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری نهم شد تلاش خودشان نبود بلکه عملکرد نادرست اصلاح‌طلبان و تخریب چهره آنان در افکار عمومی بود که سبب رای آوردن یک نفر به ظاهر اصولگرا شد که خودش حاضر نبود زیر پرچم اصولگرایان برود ولی در هر حال اصولگرا به شمار می‌رفت.
این اختلافات همچنان ادامه داشت و دارد تا اینکه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری یازدهم قرار گرفته‌ایم و اختلافات به اوج خود رسیده و تا کنون بیش از 10 نفر از اصولگرایان به میدان آمده‌اند که امید به وحدت رسیدن را به حداقل رسانیده‌اند.
تنها در این میان تا کنون سه نفر تحت عنوان ائتلاف 2+1 که معلوم نیست هر یک از دو طرف آن چه کسانی هستند پشت یک میز نشسته‌اند که گرچه امیدی به باقی ماندن اتحاد آنان نیست ولی به شدت هم مورد انتقاد دیگران قرار گرفته‌اند.
به نظر می‌رسد اصولگرایان به سمتی می‌روند که یک بار دیگر خود را برای گزیده شدن از همان سوراخی که تاکنون چندین بار گزیده شده‌اند، آماده می‌کنند.
البته خیرخواهانی نیز هستند که تلاش می‌کنند همه اصولگرایان را دور یک میز بنشانند شاید به وحدت برسند که هنوز هم می‌توان به تلاش‌های آنان امیدوار بود ولی کسانی هم هستند که در زمره اصولگرایان قرار دارند ولی مانند کسانی کار می‌کنند که هیچ دلسوزی نسبت به نظام ندارند و به چیزی غیر از منافع خودشان فکر نمی‌کنند و حاضرند اگر خودشان نباشند هر بلایی سر اصولگرایان بیاید.
اینان گویا یادشان رفته که در دوره مجلس ششم چه بر سر کشور آمد و چه خونی به دل رهبری و دلسوزان نظام شد و باز هم با عملکرد نادرست خود، تکرار چنان شرایطی را فراهم می‌کنند.
اینجانب چون در متن این جریانات بوده‌ام و هزینه زیادی نیز در این راه پرداخت کرده‌ام و فعلا نیز هیچ منافعی به من نمی‌رسد، تصمیم دارد برخی واقعیات تلخ را به این آقایان یادآوری کنم شاید به هوش آیند و قدری از لجاجت و خودسری که آفت مدیریت کشور است، دست بردارند.
===================================
یادداشت از: موسی قربانی نماینده سابق مردم قاینات در مجلس
===================================
انتهای پیام/2248/ش/ض1002
