سید اصغر محمودآبادی در گفتوگو با خبرنگار فارس در اصفهان درباره پیشینه شب یلدا اظهار کرد: شب یلدا یا شب چله بلندترین شب سال است که ایرانیان از زمان باستان تا کنون این شب را جشن میگیرند.
وی ادامه داد: در نزد ایرانیان باستان تاریکی نماد اهریمن بود و چون در این شب تاریکی بر روشنی چیرگی مییافت مردم آتش میافروختند تا تاریکی و عاملان اهریمن نابود شوند و دور هم جمع میشدند و تا طلوع خورشید بیدار میماندند و به جشن و پایکوبی میپرداختند و جشنی که لزوم آن حضور کهن سالان و بزرگان خانواده بود.
پژوهشگر ادبیات و تاریخ باستان در ادامه گفت: ایرانیان باستان، روز بعد از شب یلدا را خوره روز مینامیدند که در این روز مردم به استراحت میپرداختند و تعطیل عمومی بود و سفره شب یلدا میزد نام داشت و شامل میوههای تر و خشک و باقیمانده آجیلهایی بود که مردم در تابستان انبار کرده بودند.
وی تصریح کرد: به دنبال جهانگشاییهای امپراطوری رم در سده اول قبل از میلاد این آیین توسط اسیران جنگی به رم رفت و به تدریج در آن جا ریشه دوانید و در سده نخستین بعد از میلاد گسترش یافت و جشن سارتون خوانده شد و جشن سارتون پس از مسیحی شدن رومیان هم اعتبار خود را از دست نداد و ادامه یافت.
محمودآبادی تاکید کرد: چون تاریخ دقیق میلاد مسیح مشخص نبود این شب را به عنوان شب کریسمس(مراسم میلاد مسیح) قرار دادند ولی بعدها به دلیل اشتباهی که در محاسبه سالهای کبیسه رخ داد جشن کریسمس چهار روز پس از یلدا یعنی در 25 دسامبر برگزار شد.
وی ادامه داد: آراستن سرو و کاج نیز از ایرانیان اقتباس شده است چون این دو درخت در نزد ایرانیان باستان مظهر مقاومت در برابر تاریکی و سرما بودند و در خوره روز در برابر آن میایستادند و عهد میبستند که تا سال بعد یک نهال سرو دیگر کشت کنند.
پژوهشگر ادبیات و تاریخ باستان در پایان گفت: جشن یلدا در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شبنشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار میشود.
به گزارش فارس، آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوههای گوناگون است که همه جنبه نمادی دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند.
همچنین از دیرباز هندوانه جز جداییناپذیر سفرههای شب یلدا بوده چون ایرانیان از قدیم بر این اعتقاد بودهاند که اگر شب یلدا مقداری هندوانه بخورند در تمام طول زمستان سردی و سرماخوردگی بر آنها غلبه نخواهد کرد و در این شب فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است.
انتهای پیام/2301/صا/ژ1001