به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان بهشهر، این شهر تاریخی که پیشینه تاسیس شهرداری آن به بیش از 400 سال می‌رسد با مشکلی به نام بالا بودن و جمع شدن آب‌های سطحی رو به رو است مشکلی که سال‌ها است بیان می‌شود اما حل نمی‌شود.
این وضعیت آنقدر نگران‌کننده است که مسئولان هر روز که از درب منزل خود بیرون می‌آیند باید دعا کنند آن روز باران نیاید و اگر ابرهای تیره و تار را ببینند به اعضای ستاد حوادث غیر مترقبه و بحران ندا می‌دهند که امروز از مرخصی و ماموریت و جلسه و خانه خبری نیست و باید در آماده باش کامل باشید.
اما این وضعیت تا کی باید ادامه داشته باشد و تا کی باید مردم و مسئولان حتی با بارش اندک باران نگران خانه‌ها و شهر خود باشند.
کمربندی بهشهر هم به همان اندازه که به امنیت جاده‌ها و کاهش تصادفات و ترافیک کمک کرده است. به مردمی که در قسمت شمالی شهرستان سکونت دارند، خسارت زده است. کمربندی باعث شده تا بخش زیادی از آب‌های سطحی که باید به سمت دریا می‌رفت در قسمتی متوقف شده، پسروی کند. یا به خانه‌های مردم سرازیر شود یا در کوچه‌ها جمع شود.
اما مسئولان شهرستان چه کرده‌اند، با زهکشی‌ها و لایروبی‌ها، ایجاد جوی و جدول و احداث کانال‌های آب اندکی از مدیریت آب‌های سطحی انجام شد ولی کافی نیست و به قول فرماندار بهشهر باید تدابیر قبل از وقوع انجام می‌شد و مسئولان وقت همه جوانب را در مدیریت شهری می‌دیدند و اما اکنون نیاز به یک استراتژی و طرح بی‌نقص داریم تا بالا آمدن آب در قسمت شمالی را کاملاً مدیریت کنیم.
قاسم جعفری شهردار بهشهر هم که از هوای ابری و آسمان تیره وحشت دارد، فریاد« معضل آب‌های سطحی بهشهر را دریابید» سر می‌دهد و از اختلاف 11 متری بین بالاترین و پایین‌ترین نقطه در بهشهر می‌گوید و از اینکه موقعیت جغرافیایی و توپوگرافی بهشهر و آهکی بودن طاقدیس‌های زیر زمین، جذب آب را بسیار کند و ضعیف کرده است، به‌عنوان یکی از عوامل طبیعی بالا بودن آب‌های سطحی نام می‌برد.
محمدتقی نورزاد معاون فرماندار بهشهر از معضل آبگرفتگی معابر و آب‌های سطحی به‌عنوان جدی‌ترین و نگران‌کننده‌ترین مشکل بهشهر یاد می‌کند که مردم و مسئولان را به دردسری بزرگ انداخته و از طرفی از اینکه سه شهر خلیل شهر، بهشهر و رستمکلا هم گاه گاهی به جای مدیریت یکپارچه و همکاری، توپ را به زمین دیگری پاس می‌دهند نگران است.
وی معضل آب‌های سطحی را علاوه بر همت شهرستانی، نیازمند عزم استانی و ملی می‌داند و می‌گوید: فقط برای لایروبی انهار حداقل به 90 میلیون تومان اعتبار نیاز داریم.
شهرستان بهشهر در درون خود رودهای فرعی زیادی دارد که دو رودخانه «بزپل» و «بُرزو» در محدوده شهری مشکلاتی را به وجود آوردند بطوری که با بارش باران و بالا آمدن آب در این رودها خساراتی به منازل حاشیه رود وارد می‌شود و روزی نیست که ساکنان حاشیه این رودها سری به مسئولان نزنند و شاکی نشوند.
به گفته محسن گیلانی لاریمی رئیس آب منطقه‌ای بهشهر، نکا و گلوگاه، برای رودخانه بزپل حدود 120 متر دیواره بتنی در حال انجام است و به مرحله آرماتوربندی رسیده و در مسیر رودخانه برزو هم 25 متر با حجم 80 متر مکعب دیواره بتنی انجام شده است و پیمانکاران مشغول کار هستند.
اما تنی چند از اهالی فراشمحله بهشهر می‌گویند: ظاهراً بودجه کافی به این کار اختصاص پیدا نکرده و کارگران هم از دستمزد خود ناراضی هستند و گاه‌گاهی دست از کار می‌کشند.
از طرفی رئیس آب منطقه‌ای از همکاری نکردن مردم این محله در احداث یک راه دسترسی به رودخانه می‌گوید.
به هر حال، بهتر است مسئولان استانی در یک روز بارانی سری به محله‌های قسمت شمالی که در بهشهر به پایین دست معروف است، بزنند تا عمق مشکل را در جمع شدن آب‌های سطحی و سیلاب و سرازیر شدن آن به خانه‌های مردم ببینند.
اگر در این روزهای پایانی شهریور ماه، همانند سال‌های گذشته به معضل دیرینه بهشهر توجهی نشود باید در پاییز و زمستان فریادهای مردمی را شاهد باشیم که هر روز از در و دیوار آب منطقه‌ای، شهرداری و فرمانداری همچون سیل سرازیر می‌شوند و حق شهروندی خود را مطالبه می‌کنند.
اکنون که ساعت حدود 19 عصر است، باران شدیدی در بهشهر می‌بارد و با نیم نگاهی از پنجره اتاق، سرازیر شدن آب را در کوچه ها می‌بینم و با فاکتور گرفتن از وضعیت اراضی کشاورزی، فکر مردمی هستم که در پایین دست، سطل و دیگ و کاسه در دست، آب را از اتاق و حیاط خود بیرون می‌ریزند یا کوچه‌های بن بستی که پر از آب هستند و اگر درب یکی از منازل باز شود، آب وارد حیاطشان می‌شود.
انتهای پیام/ش10/گ1003
