سارا نفر در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: همیشه این سؤال پرسیده شده که آیا شعر و ترانه الهام هستند یا اینکه پرورش در انجمن‌هاست که فردی را شاعر می‌کند که به نظر من کشف‌های شعر است که الهام را ایجاد می‌کند، صورت شعر را ما تغییر می‌دهیم، اما آن الها‌م‌ها برای هر کس اتفاق نمی‌افتد.
وی افزود: الهام از ذهنیات و افکار برمی‌خیزد به همین دلیل است که الهام ما به زبانی که با آن زندگی می‌کنیم به ما می‌رسد وگرنه چرا شاعران ایرانی به زبان‌های دیگر مثل عربی شعر برایم الهام نمی‌شود.
شاعر و داستان‌نویس کودک و نوجوان با اشاره به اینکه شعر ما برآمده از محیط و زندگی ماست، بیان کرد: بسیاری بر این باورند که شعر خود به خود باید الهام شود، در حالی که خیلی وقت‌ها در زمان کار کردن و دغدغه داشتن شعر، الهام صورت می‌پذیرد که در اصطلاح به آن مکاشفه در کلمات می‌گویند.
وی ادامه داد: آثار هنری به خصوص ترانه دارای زمان‌بندی است، بعضی از ترانه‌ها مثل روزنامه است تنها برای یک روز فایده دارد، ترانه‌هایی که مرجع هستند و آن ترانه یا اثر هنری را مثال‌زدنی می‌کند و ذهن را درگیر می‌کند، بسیار ناچیز هستند.
نفر بیان کرد: همیشه باید نسبت به آثار شاعران اظهار نظر کرد نه خود آن شاعران، به عنوان مثال شاعرانی هم‌چون قیصر امین‌پور و بهمنی شاعران مرجع هستند و می‌شود به آثارشان مراجعه کرد.
وی در مورد آثار نشر شده در ادبیات ایران گفت: زمانی شاعران باید به فکر چاپ کتاب باشند که آن کتاب جایگاه خود را پیدا کرده باشد و بیش از هر چیزی گفته شود این کتاب در ادبیات جای خالی خود را پر کرده است.
انتهای پیام/آ30/ط4000
