به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان این جزیره که بلندترین نقطه آن در حدود 808 متر بالاتر از سطح دریای آزاد است، از سنگهای متخلخل آتشفشانی تشکیل شده و عاری از هرگونه پوشش گیاهی است.
اطلاق نام سرگردان به این جزیره بدان سبب است که هنگامی که فردی از فاصله دور به این جزیره نگاه میکند دو انتهای جزیره در افق محو شده و منظرهای همانند کشتی سرگردان در دریای بیکران کویر پدید میآید که دلیل این موضوع گرمای شدید منطقه و خطای دید بر اثر شکست نور است.
گذشتگان معتقد بودهاند که این جزیره به طور دائم در حال حرکت است و از جایی به جای دیگر نقل مکان میکند، در دو انتهای جزیره دو چاه قرار دارد که برای لرزهنگاری زلزله تعبیه شده و دستگاههای لرزهنگار در آن نصب شده است.
برای رسیدن به این جزیره که در نزدیکی ساحل جنوبی دریاچه خشک نمک قرار دارد، باید مسیر کاشان به آران و بیدگل را طی کرد و سپس وارد جاده خاکی مرنجاب شد.
پس از طی مسافتی در حدود 35 کیلومتر وارد دریاچه شده و سپس با طی مسافتی در حدود 15 کیلومتر در داخل دریاچه به جزیره سرگردان میرسیم.
*نکات ایمنی سفر به جزیره سرگردان
به یاد داشته باشید که در صورتی که قصد سفر به این منطقه را دارید تنها سفر نکنید، مجهز به قطبنما و جیپیاس باشید، بدون داشتن راهنما وارد دریاچه نمک نشده و با وسیلهنقلیه به جزیره خیلی نزدیک نشده و فاصلهای در حدود 200 متر را رعایت کنید، زیرا زمینهای اطراف آن باتلاقی است، همچنین در زمان رانندگی در دریاچه نمک از عینکهای آفتابی استفاده کنید و آب کافی نیز به همراه داشته باشید.
* دریاچه نمک آران و بیدگل
دریاچه نمک آران و بیدگل که با نام دریاچه نمک قم نیز شناخته میشود، در کویر مرکزی ایران قرار دارد و از دیرباز تاکنون به منظور تأمین نمک طعام مورد بهرهبرداری قرار میگرفته است.
این دریاچه از شمال به دشت ورامین، از جنوب به شهرستان آران و بیدگل، از مشرق به سیاهکوه و از مغرب به استان قم محدود میشود.
طول دریاچه 80 کیلومتر، عرض آن حدود 30 کیلومتر و مساحت آن در حدود 2 هزار و 400 کیلومتر است که در فاصله 55 کیلومتری شمال شهرستان آران و بیدگل قرار دارد.
ارتفاع دریاچه نمک از سطح دریا حدود 800 متر است و عامل تشکیل آن به احتمال قوی در اثر فرو نشستگی و بازی گسلهاست.
وسعت و شکل این دریاچه متناسب با واردات آب و میزان بارندگی در فصول مختلف سال فرق دارد، به گونهای که در مواقع بارندگی وسعت آن زیاد است ولی در تابستان و پاییز وسعت آن کاهش مییابد.
در زمانهای پرآبی، سطح دریاچه گسترش بیشتری پیدا میکند و اراضی شورهزار و باتلاقی پیرامون خود را میپوشاند.
آب دریاچه نمک در مقایسه با آب دریا درجه شوری بالاتری دارد و این شوری به علت وجود لایههای نمک زمینهای اطراف و املاح زیادی است که به وسیله رودخانهها به آن وارد میشود.
در فصل تابستان که ورود آب به آن کم و تبخیر سطح آن زیاد است، آب دریاچه غلیظتر و قطعههای نمک بر روی آن شناور میشوند که از این پدیده طبیعی برای استخراج نمک طعام استفاده میکنند.
موقعیت ویژه دریاچه مذکور و نحوه تشکیل چند ضلعیهای منظم لانهزنبوری با دیوارههای کریستالی و بلورین در سطح دریاچه از چنان منظره چشمنوازی برخوردار است که این دریاچه را به یکی از پرجاذبهترین مناطق سیاحتی تبدیل کرده است.
همچنین سایر منظرههای کویری و گیاهان مختلفی که در اطراف آن میروید زیبایی ویژهای به این منطقه بخشیده است، به خصوص آنکه در حوالی نیمه دوم شهریور تا مهرماه گروهی از پرندگان مهاجر مانند فلامینگوها به این منطقه روی میآورند و مناظر طبیعی بسیار زیبایی ایجاد میکنند.
* باتلاق حوض قیلوقه
باتلاق حوض قیلوقه در قسمت شرقی دریاچه نمک آران و بیدگل قرار دارد که ارتفاع آن از سطح دریا 880 متر است.
درصد چسبندگی گل در مناطق شمالی باتلاق زیاد است اما در مناطق جنوبی از رطوبت و چسبندگی گل آن کاسته میشود.
این باتلاق رطوبت خود را از آبراهههای سطحی و زیرزمینی که از ارتفاعات سیاهکوه سرچشمه میگیرند، دریافت میکند و مرطوب بودن خاک آن در اکثر ماههای سال حکایت از بالا بودن سطح آبهای زیرزمینی در این منطقه دارد.
باتلاق قیلوقه یک نوار مرزی بین زمینهای استپی پارک ملی کویر در مشرق و نمکزار آران و بیدگل در مغرب به عرض تقریبی پنج و طول 40 کیلومتر ایجاد کرده است.
به علت رطوبت بالای لایههای زیرین، گرمی هوا و شوری خاک قشری سخت از مخلوط نمک و خاک رس سطح زمین را پوشانده که بسیار شکننده است و هیچ راه مشخصی برای ورود به این باتلاق وجود ندارد.
تنها مسیر پیشنهادی این است که بعد از عبور از دو راهای سفید آب قصر بهرام از طریق آبراهه در قسمت غرب جاده از دور به تماشای آن بپردازید.
انتهای پیام/س30/ط4000