به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، وقتی به خانه می‌رسی و خانواده را که جمله نشسته‌اند کنار جعبه جادویی (که امروزه کلی متحول شده و از آن جعبه داخل کمد قفل‌دار که هیچ مایه‌ای از رنگ جز سیاه و سفید نداشت به ال.سی. دی و ال. ای.دی‌های با میلیون‌ها رنگ تبدیل شده) را می‌بینی که نظاره‌گرند آنچه را که این جعبه جادویی برای آنها تدارک دیده و گاهی چنان مسخ آن می‌شوند که فریادت را نمی‌شنوند، سلام می‌کنی و می‌نشینی و چاره‌ای نداری جز همراهی.
اما در این بین روزهایی هم وجود دارد که نیازی به همراهی از سر ناچاری با تلویزیون نیست بلکه این ذوق و شوق توست که تو را به سمت این جعبه جادو می‌کشاند.
وقتی می‌بینی آن جوانانی که سن امروز من و تو را دارند البته با ظاهری ساده و بی‌آلایش روزگارشان و متفاوت با امروزمان، مشت‌های آهنین خود را گره کرده و با چهره‌هایی مصمم و دست‌هایی متحد و یک صدا فریاد تظلم‌خواهی سر می‌دهند چنان معشوقانه جذبشان می‌شوی که انگار نه انگار این اشعار و این فیلم‌ها را بارها و بارها دیده‌ای.
و وقتی من و تویی که آن روزها را لمس نکرده‌ایم و باید برای دیدن تصاویرش هر سال منتظر بهمن بمانیم، فریاد الله‌اکبر، خمینی رهبر، استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی آن جوانان را می‌شنویم بی‌اختیار موهای تنمان سیخ می‌شود، قلبمان به تپش می‌افتد و دستها را به نشانی همراهی گره می‌کنیم.
گویی خود را در بین جوانان آن روز که قسم خود را به اسم آزادی بسته بودند و خمینی ای امامشان این مجاهد مظهر شرف را که در راه هدف از جان گذشته بود، می‌بینیم.
جوان‌هایی که دیگر گرد روزهای پیری آنها را سپید مو کرده همان طور که حماسه‌های جاودانشان آنها را در تاریخ سفیدرو کرد و امروز این امانت گران‌بها را که برای آن خون و جانشان را نثار کردند را به من و تو نسل سوم و چهارمی‌ها سپرده‌اند تا میراث دار شایسته این ارمغان بزرگ باشیم.
بهمن ماهی است که در والفجر و لیالٍ عشرش را خداوند هزاران سال پیش نوید داده است، ماهی که در ظلمات مطلق نویدبخش طلوعی دیگر بود و در چله سرمای اواسط زمستانش بهاری دل انگیز و جاودان را ارزانی داشت.
بهاری که فریاد آن امروز دنیای اسلام را فراگرفت و بهار عربی و بیداری اسلامی را به دنبال داشته است.
در آستانه سی و سومین طلیعه فجر نور باردیگر به خود می‌بالیم از این همه ایستادگی پدران و مادران و نیاکانمان و قدردان این نعمت و رهاورد آنها هستیم و با خود عهد می‌بندیم که با الگو قراردادنشان ادامه دهنده این راه باشیم.
و در راه جهاد علمی با توکل بر خدا و همت و تلاشی مضاعف کشورمان را به آنچه شایسته اسلام و ایران است برسانیم.
و در راه این هدف نه تهدیدها و تحریم‌هایی که خودسوزی مسببان آنها را در پی دارد ما را عقب خواهد راند و نه توطئه‌ها و ترورهای کورکورانه چرا که جوانان ایرانی همواره از تحریم به عنوان یک فرصت برای دست‌یابی به آرمان استقلال و قطع وابستگی‌ها استفاده و شهادت نیز اوج آمال و آرزوهاشان است.
و در پایان تاریخ خود گواه همه چیز خواهد بود هم گواه ملتی که برای ایستادن روی پایش از چه موانعی گذر کرده و فعل خواستن توانستن است را در عمل صرف کرد و هم گواه روسیاهانی که از سر ناچاری افسار لجام گسیخته خود را دست کسانی که طناب پوسیدشان زبانزد است سپرده‌اند.
-------------------------------
یادداشت از امید زباری
-------------------------------
انتهای پیام/غ10/ط4000
