وی افزود: برای انتخاب مجموعه‌ای از آثار که به پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته باشد باید استادان، شاعران و منتقدان به دور از دشمنی‌ها جمع شوند و فقط شعر را مبنا قرار دهند و بهترین و کاملترین آثار را جمع‌آوری کنند.
این استاد ادبیات و شاعر و نویسنده در ادامه بیان داشت: کشور ما پس از انقلاب تاکنون در بسیاری از زمینهها از جمله جمعیت و سواد رشد داشته است، اما هنوز هم نوعی کج سلیقگی در ادبیات و شعر کشور وجود دارد.
وی تأکید کرد: مهم‌ترین عناصری که در ترویج شعر مناسب تأثیر داشته است، رسانه‌های دیداری، شنیداری و مکتوب بوده، به عنوان مثال چاپ برخی شعرهای ضعیف در روزنامه‌ها سبب شده تا جوان‌ها شعر و اصول آن را دست‌کم بگیرند و به خودشان اجازه دهند کتاب شعر منتشر کنند.
نفر با بیان اینکه رسانهها در ترویج شعر فاخر به غلط میروند، ادامه داد: امروزه در رسانه‌های مختلف دیده میشود که متنها و یا نثرهایی را میخوانند و به نام شعر نو معرفی می‌کنند و همین امر سبب شده تا سطح سلیقه مردم نسبت به شعر پایین بیایید و هر کسی فکر کند میتواند شعر بگوید.
وی گفت: ادبیات انقلاب اسلامی میراث آزادی ملت ایران است و پاسداری از این میراث عظیم به عهده نویسندگانی است که معنویت و اخلاق و حقیقت را در شکلی ویژه و قالبی سنجیده، زبانی زیبا و شکیل و اثرگذار به وارثان حقیقی این انقلاب مقتدر هدیه می‌کنند.
این شاعر و نویسنده با بیان اینکه هنوز کتاب درخور توجهی در مورد جامعه‌شناسی و آسیبشناسی انقلاب و قبل از آن نوشته نشده و جایگاه این امر در جامعه ما از نگاه یک جامعهشناس مورد بررسی قرار نگرفته است.
انتهای پیام/خ20/ط4000
