یا ضامن آهو با پای پیاده آمده‌ام به عرشم برسان

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، همراه با گروه دانشگاه علوم پزشکی مشهد و جمعی از خبرنگاران و عکاسان به ملک‌آباد یکی از مبادی ورودی مشهد و در مسیر زائران پیاده علی ‌بن موسی‌الرضا(ع) رفتیم، آسمان ابری حکایت از بارش برف و باران دارد و سردی صبح بهمن‌ماه با حرکت ماشین انگار دو برابر شده‌ است.
کوه‌های حاشیه جاده پوشیده از برف بود، در ابتدای حرکت و در مسیر راه آنچه که لنزهای دوربین عکاسان به تصویر کشیدند برف بود و برف..
کمتر از یک ساعت راه تا ملک‌آباد و پایگاه بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد راه نبود اما در این میان هنوز پاسخی به سئوالی که از ابتدای راه در ذهنم نقش بسته بود نیافته بودم چرا پای پیاده؟
به نزدیکی پایگاه ملک‌آباد که رسیدیم نگاهم در کنار جاده به تعدادی از کاروان‌های پیاده که در حال حرکت به سمت مشهدالرضا بودند جلب شد، کاروان از پیر و جوان، زن و مرد تشکیل شده بود و در جلوی کاروان نوجوانانی با پرچم‌هایی مزین به نام ائمه اطهار در حرکت بودند.

*درد پا دلیلی برای یک لحظه ایستادن نبود
صدایی که از کاروان به گوش می‌رسد نوای آرام و دلنیشنی از زمزمه یا رضا(ع) بود، مردان و زنان کاروان آرام و منظم در میان کوه‌ها و در کنار جاده گام‌هایی استوار بر می‌داشتند آن‌گونه که درد پا و راه رفتن طولانی، دیگر دلیلی برای یک لحظه ایستادن نباشد.
به پایگاه بهداشتی رسیدیم و از مینی‌بوس دانشگاه علوم پزشکی پیاده شدیم از کنار جاده تا پایگاه بهداشتی و سوله‌ای که سر راه زده‌ بودند ایستگاه پذیرایی جواد ائمه(ع) آستان ‌قدس رضوی فاصله کوتاهی بود و در همین فاصله کوتاه تعدادی از خدام حرم رضوی ایستاده‌ بودند و از کاروان‌های پیاده استقبال می‌کردند.
وارد سوله که شدیم تعدادی زائران در گوشه‌ای مشغول استراحت بودند، در داخل سوله قسمتی برای درمانگاه در نظر گرفته شده ‌بود که تعدادی از پزشکان به مداوای زائران می‌پرداختند.
هنوز داخل درمانگاه نشده‌ بودیم که صدای یک پسر بچه در داخل سوله طنین‌انداز شد، با دستش پای راست خود را گرفته ‌بود و داد می‌زد، از پزشک که در ارتباط با مشکل پسر بچه پرسیدم گفت: که راه رفتن طولانی سبب خستگی و گرفتگی عضلات پای راست او شده‌ است.
آن طرف روی برگه‌ای زده‌ بودند محل پانسمان، وارد آن بخش که شدم یکی از پرستاران در حال پانسمان کردن زخم‌های پای زائران بود.

*تاول‌های خونی و اشک‌هایی نه از جنس درد، از جنس عشق و ارادت
کنار قسمت پانسمان خواهران، یک دختر جوان روی صندلی نشسته‌ بود و پزشک در حال پانسمان زخم‌های پای او بود و اشک می‌ریخت، اشک‌هایی نه از جنس درد از جنس عشق و ارادت.
این را می‌شد از زمزمه‌های یا رضای او در زمان باز کردن زخم‌هایش و کشیدن خون‌های جمع شده در تاول‌های پایش شنید، از اشک‌هایی که بر روی گونه‌هایش نقش می‌بست را می‌توان دید.
کنار او نشستم اما هیچ سئوالی به ذهنم نمی‌رسید، شاید بهتر است بگویم نگاه او و چشم‌های تر شده به اشک‌هایش جایی برای سئوال تکراری ذهنم باقی ‌نگذاشت، نشد که بپرسم چرا آمده‌ای؟ چرا با پای پیاده؟
فقط یک جمله به ذهنم رسید آنهم، التماس دعا.
آن طرف‌تر یک زن میان سالی منتظر بود که برای درد پایش پزشک دارویی تجویز کند نزدیک او می‌شوم و از او می‌پرسم از کجا آمده‌اید.
در حالی ‌که با دستش پاهای خود را مالش می‌داد، گفت: از کدکن تربت‌حیدریه آمده‌ایم دو روزی هست که پیاده در حال حرکت به سمت مشهد هستیم و آن‌گونه که گفته‌اند فردا ظهر اگر خدا بخواهد به مشهدالرضا می‌رسیم.
از او در ارتباط با چگونگی آمدنش به مشهد می‌پرسم و با لبخندی می‌گوید: فقط یک کلمه عشق به امام رضا(ع)، پنج سالی هست که هر سال دهه آخر ماه صفر پیاده به مشهد برای آستان بوسی آستان حریم قدس رضوی می‌آیم.
هوا سردتر شده ‌بود، صدای صلوات‌های بلندی از خارج از سوله می‌آمد، از سوله خارج می‌شوم، تعدادی از افراد در حال آماده کردن شرایط برای ادامه راه و حرکت بودند.
نزدیک یکی از افراد که کودکی به آغوش داشت می‌شوم تا از شهرشان و کاروانی که با آن به قصد زیارت ثامن الحجج(ع) و مشهد مقدس پیاده در حال حرکت بودند بپرسم خودش را احمد رضایی معرفی می‌کند و می‌گوید: ما از روستا حصار و زبرخان نیشابور برای زیارت بارگاه علی‌ بن موسی‌الرضا(ع) به مشهد می‌رویم.
در حالی که با تکان‌ دادن کودک در آغوش قصد آرام کردن او را داشت، ادامه داد: امروز روز دومی است که پیاده به سمت مشهد می‌روم و هر روز در حدود هشت تا 9 ساعت پیاده حرکت می‌کنیم.
سردی هوا دست‌هایم را بی‌حس کرده ‌بود و نوشتن با گذشت زمان آرام آرام سخت می‌شد اما باز از او نیز همان سئوال را پرسیدم چرا پیاده؟
او در حالی که به کودکش نگاه می‌کند، گفت: ضحی را امام رضا(ع) پس از چند سال به ما بخشید و اکنون به آستان امام رضا(ع) می‌رویم که بگوییم هر آنچه که داریم در زندگی از سایه عنایت و ارادت و کرم اوست.

*اطعام روزانه 10 هزار نفر
صدای اذان از بلندگوهای سوله بلند می‌شود و زائران داخل سوله و درمانگاه و کسانی که در بیرون بودند به سمت محل نماز جماعت حرکت می‌کنند.
پس از اقامه نماز به سالن غذاخوری که در نزدیکی سوله قرار داشت رفتیم، تعدادی از خدام آستان قدس رضوی در حال آماده کردن سفره‌های غذا بودند.
از یکی از خدام در ارتباط با غذای تهیه شده برای زائران پیاده امام رضا(ع) می‌پرسم که این‌گونه عنوان می‌کند: غذایی که برای زائران تهیه شده ‌است از سوی خدام کفشدار حرم مطهر رضوی و با همکاری تعدادی از خیران به زائران ارائه می‌شود که با توجه به برنامه‌ریزی‌هایی که در این راستا انجام داده‌ایم تا روز دوشنبه، اطعام زائران حرم رضوی ادامه دارد.
وی در ارتباط با اینکه روزانه چه تعداد از زائران از این غذا اطعام می‌شوند، گفت: به طور متوسط هر روز و در سه وعده غذایی صبح، ظهر و شب در حدود 10 هزار نفر را پذیرایی می‌کنیم که در دو روز گذشته با توجه به حجم بالای زائران، تعداد بیشتری از افراد و زائران به این مکان برای استراحت مراجعه کردند.

*همراه زائران غذایی با طعم دلنشین نذری خوردیم
همراه با زائران و مسئولان دانشگاه علوم پزشکی مشهد، پزشکان و کادر درمانی مستقر در پایگاه در کنار سفره نشستیم و با آنان غذایی با طعم دلنشین نذری خوردیم.
قبل از غذا از یکی از پزشکان در ارتباط با فعالیت در پایگاه اورژانس برای ارائه خدمات به زائران پیاده و نحوه درمان آنان سئوالاتی پرسیدیم.

*فراهم‌شدن بیش از 50 محل اسکان و درمان زائران
هادی جلالی، رئیس جامعه پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گفت: به منظور ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به زائران، پایگاه‌های اروژانسی در مبادی ورودی شهر و نیز 50 محل اسکان برای زائران پیاده در نظر گرفته‌ شده‌ است.
رئیس جامعه پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار داشت: در راستای اجرای این طرح 60 پزشک و بیش از 200 پرستار و پیراپزشک به صورت داوطلبانه و رایگان به ارائه خدمات بهداشتی و درمانی زائران می‌پردازند.
رئیس جامعه پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در ارتباط با مدت زمان ارائه خدمات به زائران، اظهار داشت: خدمات‌رسانی پزشکی در محل‌های اسکان زائران پیاده از چند روز گذشته آغاز شده ‌است و به منظور فراهم ‌کردن شرایط خدمات درمانی و پزشکی این خدمات تا چهارم بهمن‌ماه و هم‌زمان با پایان ایام شهادت امام رضا(ع) ادامه دارد.

*25 پایگاه درمانی در محورهای برون شهری
وی در ارتباط با تعداد پایگاه‌های اورژانس برون شهری مستقر در جاده‌ها و مبادی ورودی مشهد گفت: تعداد 25 پایگاه درمانی در محورهای برون شهری و مبادی ورودی شهر مشهد و در محورهای باغچه، قوچان، سرخس و کلات راه‌اندازی شده‌ است.
به سمت مشهد حرکت کردیم و از زائران و کادر درمانی که در آنجا بودند، خداحافظی کردیم، بدان امید که در روز شهادت ولی‌نعمت ما مشهدی‌ها، خراسانی‌ها و شاید گزاف نباشد که بگویم ایرانی‌ها، میزبان کسانی باشیم که نه با پای جان و نه با تعلقات این دنیا بلکه با دل، با عشق و با نام نامی رضا(ع) به این قطعه‌ از بهشت سفر می‌کنند.
آمده‌ام شاه پناهم بده
خط امانی ز گناهم بده
-------------------------
گزارش: الهام مهدیزاده
-------------------------
انتهای پیام/م10/ط4000