خانواده بزرگ ترین یاری‏گر بیمار دیابتی است

به گزارش خبرگزاری فارس از شرق استان تهران، افسانه وارسته‏فر صبح امروز در چهارمین همایش پیاده‏روی بزرگداشت روز دیابت که با حضور اعضای انجمن دیابت ایران، رئیس شورای اسلامی شهر رودهن و دیگر مسئولان محلی در سالن آمفی‏تئاتر دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد، اظهار داشت: با پیشرفت و توسعه علوم پزشکی جای خالی علوم اجتماعی در این دانش احساس شد.
وی ادامه داد: بنابراین پای متخصصان حوزه‏های اجتماعی نیز به دانش سلامت باز شد و قدیمی‏ترین کارشناسان این حوزه روانشناسان هستند.
وارسته‏فر افزود: جامعه‏شناسان نیز در زوایای مختلفی از حوزه سلامت نظیر پزشک، خانواده، پرسنل درمانی، بیماری و شرایط اجتماعی به این مهم پرداختند.
جامعه‏شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی رودهن در ادامه به کمبود مقالات در زمینه دیابت با رنگ و بوی جامعه‏شناسی اشاره کرد.
وی ضمن اشاره به اهمیت دیدگاه‏های جامعه‏شناسی به پدیده دیابت خاطرنشان کرد: گاه رفتار افراد دیابتی با مواجهه با این عارضه به انکار، پنهان‏کاری و انزوا در محیط جامعه می‏انجامد.
وارسته‏فر با ارائه تعریفی از خانواده در علوم جامعه‏شناسی خاطرنشان کرد: در علوم جامعه‏شناسی امروز دیگر تعریف خانواده صرفا محلی برای زندگی عده‏ای زیر یک سقف و برخورداری از یک منبع درآمدی نیست.
جامعه‏شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی رودهن تصریح کرد: خانواده در تعاریف درست، ارتباط ریشه‏ای افراد و کمک به شکوفایی توانمندی‏ها و شخصیت اعضا تعریف می‏شود.
وی خانواده را عنصری مهم در سازگاری افراد با محیط پیرامون خواند و افزود: کنترل بیماری دیابت به طور معمول در خارج از محیط‏های درمانی و بیمارستانی صورت می‏گیرد.
وارسته‏فر ادامه داد: از این رو نقش خانواده و نحوه رفتار دیگر اعضا با فرد مبتلا به بیماری دیابت می‏تواند به سازگاری او با تغییر شرایط بدنی منجر شود.
جامعه‏شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی رودهن افزود: این سازگاری از سوی خانواده می‏تواند به حدی رشد کند که حتی امکان بروز استعداد‏های افراد مبتلا به دیابت را نیز میسر سازد.
وی توجه به تفکرات تک تک اعضای خانواده را سبب توسعه افکار جمعی این کوچک‌ترین اجتماع از یک جامعه بشری دانست.
انتهای پیام/آ20