به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، عمارت مشیردیوان از بناهای تاریخی و با ارزش سنندج است که در کوچه مشیر خیابان شهدای این شهر واقع شده است. این بنا توسط پسر میرزارضای وزیر در مساحتی در حدود 3 هزار و 650 متر در اوایل دوره قاجار احداث شده است.
درب قدیمی عمارت نخستین چیزی است که چشم هر بیننده را به خود خیره می‌کند، سر درب ورودی این عمارت که آن را "سر درب جلوخانی" می‌گویند از زیبایی‌های معماری آن محسوب می‌شود و به شکل نیم هشتی و با سکوهای متعدد با طاق‌نماهایی آجرکاری شده است. نمادی از معماری کلاسیک ایرانی...
سر درب بنا هلالی و دارای 6 خواجه‌نشین است. عمارت کلاه فرنگ دارای ایوان با 2 ستون سنگی و ارسی در قسمت ورودی تالار است.
شیوه آجرکاری نیز به شکل خفته و راسته است. این عمارت از آن میرزا یوسف مشیر دیوان یکی از سرشناسان و ثروتمندان این دیار بوده است.
بیشتر جلسات مهم ایالتی یا استانی در زمان‌های گذشته در این منزل تشکیل می‌شد. بر روی سردرب جان پناه و محل‌های نگهبانی ایجاد شده تا خانه از گزند مهاجمان در امان باشد.
از درب ورودی عمارت که داخل شوی به هشتی می‌رسی، فضایی هشت ضلعی که محل قاپوچی و دربان بوده است.
در گوشه راست هشتی اتاق دربان و انباری قرار گرفته و در سمت چپ نیز دهلیزی که به حیاط مستخدمین راه دارد.
سقف هشتی آجرکاری بوده که در نوع خود بسیار جالب توجه و زیباست. آجرکاری سقف به شکل طاق سنبلی و به شیوه خفته و راسته کار شده است.
آنچه بیش از همه بر زیبایی عمارت مشیردیوان افزوده و آن را از سایر بناهای سنندج متمایز می‌کند وجود سقف شیروانی با طرح کلاه فرنگی آن است که تا حدود زیادی شبیه کلاه فرنگی عمارت وکیل‌الممالک است.
این کلاه فرنگی در گذشته نیز در عمارت «ملا لطف‌ا‌لله» وجود داشته که در اثر آتش‌سوزی و تخریب منزل از بین رفته است. در زیر این شیروانی ایوان و تالار ستون‌دار قرار گرفته است.
اروسی‌ها رنگی از دیگر جاذبه‌های زیبای این عمارت تاریخی است که با درخشش نور خورشید از درون آنها زیبایی خاصی به ایوان و تالارهای این عمارت داده است به گونه‌ای که در نظر هر بیننده مشکل‌پسندی این زیبایی و هنرنمایی دو چندان شده است. جلوه‌گری شیشه‌های الوان اروسی در میان گره‌چینی هنرمندانه چوب هر بیننده‌ای را به تحسین این اثر زیبای تاریخی ترغیب می‌کند.
گچ‌بری‌ها و حجاری‌های روی ایوان با طرح‌های گیاهی و طرح پرندگان از دیگر تزئینات این بخش از بناست.
حمام عمارت مشیردیوان در حیاط اندرونی نیز به لحاظ ارزش معماری از بخش‌های قابل توجه این عمارت بوده است این حمام چون سایر حمام‌های قدیمی از بخش‌های سر بینه خلوتی و خزینه تشکیل شده است تزئینات آهک‌بری با نقوش گیاهی و حیوانی بر زیبایی این بخش افزوده است.
حیاط اصلی عمارت با داشتن حوض مستطیلی شکل و بلند در وسط حیاطی و درختانی که در دو طرف آن سر به فلک می‌سایند بسیار دیدنی و زیباست.
مسیر ورود به حیاط دیگر بنا را با عبور از یک دالان طی می‌کنم و وارد حیاط می‌شوم، چندین درخت و حوض آب و حجره و اتاق با اروسی‌ها رنگی از جاذبه‌های زیبا و چشم‌نواز این بخش از بناست.
خمره‌های بزرگ بر روی سکوها در کنار درهای قدیمی نیز از دیگر آثار تاریخی در این بناست.
آرامش و قدمت عمارت با وجود اینکه گرد و غبار زمان بر آن سایه افکنده است ما را به گذشتگان پیوند می‌دهد آن زمان که در این حیاط هیاهو و صدای زندگی به گوش می‌رسید. چه بسیار از افرادی که در احداث این بنای تاریخی سهیم بوده‌اند شاید امروز در میان ما نیستند، اما سرزندگی و حیات در دالان‌ها و حیاط قدیمی این بنا در سایه تلاش‌هایی که برای مرمت و نگهداری از این عمارت تاریخی انجام گرفته، مشهود است.
------------------------------
گزارش: شیرین مرادی
-----------------------------
انتهای پیام/79002/ذ40/ف4004
