به گزارش خبرگزاری فارس از چرام، دلم گرفته است، نشستهام، جسمم بر روی پایههای متحرک صندلی است اما روحم در شوق پرواز به «شب، گنبد طلایی، آب لاجوردی، سیب نقرهای ماه، یک حس خوب، چند رکعت متفاوت...مشهد»
خاطرات قبل اذیتم میکند، اما کاش بار دیگر الطاف بیکران و کرامات خواص درگاه خداوند شامل حالم شده و شما امتیاز دیگری به من داده تا مشرف به زیارتتان شوم.
لیک موضوع ساده نیست، رازهایی هستند که دانستنشان از زیبایی آنها میکاهد، شاید کسی بگوید برو هزینهای که ندارد اما حکایت چیز دیگری است، حکایت یکی از رازهای زیبای زندگی، وقتی که میشنوی کاش امام رضا مرا بطلبد...
چشمانم را بر هم میگذارم..غرق میشوم در خاطرات شب، گنبد طلایی، پنجره فولادین...پنجره فولادین...پنجره فولادین...
جرقهای در ذهنم زده شد؟َچرام هم مشهد دارد..به دوستم زنگ میزنم، باز هم چادرم گل میخ است(در مورد کسی که همیشه برای بیرون رفتن آماده است)، گفتم دلم هوای گنبد طلایی کرد اما خواهر امام رضا مرا طلبید.
دوربین و اسلحهام(قلم و کاغذ جهت یادداشت) را برمیدارم، دوستم مرا همراهی میکند و کمتر از 15 دقیقه خود را روبروی حرم میبینم...یک مسافرت ساده، بدون هیچ راهنما یا گروهی، بدون معرفینامه، بدون تصمیمگیری برای چگونه گذراندن سفر...
به ورودی حرم میرسم، چشمم به انبوه کفش و دمپاییهای جلوی در میافتد، با خود فکر میکنم؛حضور این همه زائر در حرم«بیبی رشیده» خواهر امام رضا، ریشه در مذهب و اعتقاد ما دارد یا طلبیدن...
پاسخ خود را میدهم: ترکیبی از هر دو.. مذهب ما قوی است، معصومین میطلبند...حضور پر رنگ مذهب به عنوان بزرگترین عامل ایجاد آرامش و اطمینان در زندگی ما، سفرهای زیارتی را برایمان به تجربههای خوشایند از چند لحظه فراغت از دنیا و گرفتاری ها که روح انسان را در قفس تنگ جسم به زنجیر کشیده نگه میدارند، تبدیل میکند.
از همان لحظه که نگاهت به ضریح میافتد در تمام وجودت یک حس خوب تکرار میشود، دلت میخواهد به سوی بیکران آسمان پرواز کنی و اوج بگیری، آرامش حرم را دوست داری، مستی از نوع دیگر را به تو میچشاند، مست راز و نیاز میشوی، تو هم میشوی یکی از آنانی که هر کدام در بساط مناجات خود، دنیایی دارند.
امامزادگان در هر نقطه و مکانی که باشند، افراد را به سمت و سوی خود میکشند و مانند دوستی مهربان و یاری غمخوار، آماده شنیدن حرفها و درددلهای مردم هستند.
بیبی رشیده هم همینطور است و همیشه مشتاقان و عاشقان را در آغوش گرم خود میپذیرد و با مهربانی به درددلها و گریهها و غصهها گوش میدهد و به انسان انرژی و پاسخ مثبت میدهند.
پیر و جوان، زن و مرد، زنان با فرزندان در آغوش گرفته و برخی با چشمان اشکبار و دلهای پر از درد به سراغ این امامزاده سخاوتمند میآیند تا چارهای بیابند و گره از مشکلاتشان بگشایند.
برای زائران این مکان مقدس، شلوغی و خلوتی، زمستان و تابستان و گرما و سرما معنا ندارد و فقط میخواهند آرامش روحی و روانی خود را به دست بیاورند.
کشش مردم به سمت اماکن مقدس و زیارتگاهها، نشانهای است بر افزایش روزافزون باورهای دینی مردم به معصومین؛ و هیچ چیز و هیچکس نمیتواند آنان را از باورهایشان دور کند.
به گزارش فارس؛ شهر چرام به واسطه وجود آرامگاه بی بی رشیده (س) دختر امام موسی کاظم (ع) میعادگاه زائران و مسافرانی است که میآیند تا دمی در سایه این حرم معنوی بیاسایند.
چشمم به صفهای کج و کوله به شکل توابع سینوسی میافتد و هیچکس به فکر این نیست که برای منظم شدن صفوف نماز زحمتی به خود دهد...در هر گوشه از حرم دیدنیها و شنیدنیهایی وجود دارد..دخترک هفت سالهای را دیدم که پا بر سکوی ضریح گذاشته و برای انداختن پول در ضریح، خود را به آب و آتیش میزند؛یادم به صحنه حرم امام غریب میافتد که چه جمعیتی آماده ضربه زدن به هر مزاحمی بودند تا به هر ترتیب ممکن خودشان را به ضریح برسانند.
در حالی که به سمت دختر جوانی میروم که در حال بستن سنجاق به پارچه سبز آویزان به حرم است، صدای گریه زن میانسالی مرا به خود آورد...گیج شده ام، از کدام یک بپرسم؟دوستم را صدا زدم تا خانم جوان را سرگرم کند و خودم به سمت پیرزن میروم، سلام میدهم، در حالی که اشکهایش را با گوشه چارقدش پاک میکند، با لبخند جواب سلامم را میدهد..شرمسار از اینکه خلوتش را به هم زدهام کنارش نشستم و علت گریهاش را پرسیدم؟او که خود را صدری از یکی از روستاهای کهگیلویه معرفی میکند، گفت: غم سنگینی روی قلبم سنگینی میکند، پسرم 28 سال دارد و چهار سال است که قطع نخاع شده است، در خانه نمیتوان جلوی چشمانش گریه کنم و هر وقت فرصتی پیش بیاید اینجا میایم و از دردهای دلم با امامزاده میگویم شاید شفاعتی بگیرم.
تحمل شنیدن بقیه حرفها و دیدن اشکهایش را ندارم، ضمن آرزوی شفا از او خداحافظی میکنم و به سمت مریم همان دختر جوان میروم تا حکمت بستن سنجاق را از او بپرسم، در پاسخ به سوالم که چه احساسی دارد، میگوید: در این مکان معنوی بین خود و خدا فاصلهای حس نمیکنم.
با اشاره به سنجاقهای زیادی که به ضریح آویزان است از او میخواهم که توضیح دهد و او نیز چنین بیان میکند که بین مردم رایج است که هرکسی مشکلی دارد سنجاقی را به پارچه قفل میکند که اگر باز شود حاجت روا میشود.
با نگاه به تابلوهای نصب شده در حرم تسبیحهایی که در سقف و گوشههای بالای دیوار آویزان شده است، چشم مرا میگیرد، در حالی که به دنبال کسی برای گرفتن سوالم هستم، زن جوانی به رویم لبخند زد و گفت: آویزان شدن اینها حکمتی دارد، هرکسی که حاجتی داشته باشد نیت میکند تسبیح را به بالا میاندازد و اگر به دیوار گیر کرد به معنای گرفتن حاجت است.
او که خود اعتقاد به این موضوع دارد، در خصوص معجزه این امامزاده و حاجت روایی خود گفت: مدتی افسرده شده بودم و فشار روحی بدی را متحمل شدم، به هر دکتری هم روی بردم جوابی نگرفتم اما دوای درد خود را اینجا یافتم.
از او تشکر میکنم و با این فکر که چرا نظر خانمها را فقط پرسیدم به سمت آقایان میروم که با اخم بعضی از آنان روبرو شدم اما یک معلم فرهنگی با روی خوش مرا صدا زد و ابراز کرد: حرم مطهر بیبی رشیده آبروی شهرستان چرام است و برای ما افتخاری است که اگر سعادت برای پابوسی امام رضا (ع) را نداریم به زیارت خواهرشان مشرف میشویم.
وی با بیان اینکه در همه مناسبتها و یک روز در میان به زیارت این امامزاده میآید و اعتقاد قلبی به آن دارد، گفت: هر فردی به تناسب زمینه و استعداد و ظرفیت و توان فکری و روحی خودش، از زیارت بهره میبرد و چه بسا افرادی هم باشند که هیچگونه بهرهای نبرند.
به سفر یک روزهام میاندیشم و آرامش عجیبی که روحم پیدا کرد...چشمانم را بر هم میگذارم این زیارت برای من تکرار دوباره کلماتی موزون است«شب، گنبد طلایی، آب لاجوردی، سیب نقرهای ماه، یک حس خوب، چند رکعت متفاوت...مشهد»
در دالان تاریخ
چرام شهری تاریخی و اماکن دیدنی زیادی دارد اما بیگمان این وجود مبارک ستاره امام موسی کاظم (ع) و خواهر امام رضا است که در قلب شهر میدرخشد و بازدید از سایر نقاط را به حاشیههای زیارت تبدیل میکند.
حرم بی بی رشیده (س) در سه کیلومتری شهر چرام مرکز شهرستان چرام در روستایی به همین نام قرار گرفته است.
گفتنی است این مکان مقدس چند سالی است که در دست بازسازی است اما به دلایل نامعلوم ساخت بارگاه جدید این امامزاده جلیل القدر بسیار به درازا انجامیده است که میطلبد مسئولین امر برای اتمام این پروژه معنوی تمام تلاش خود را به کار ببندند تا شاهد بارگاهی در خور شأن خواهر امام رضا (ع) باشیم.
-----------------------------
گزارش از: نسرین هاشمی
-----------------------
انتهای پیام/82002/ذ40/ظ1004