به گزارش خبرگزاری فارس از جزیره کیش، نگهداری و مراقبت از معلولان وظیفه جامعه است، وظیفه‌ای که از عهده یک فرد یا گروه خاص به تنهایی خارج است.
تکتم بیدکی کارشناس ارشد روانشناسی و یکی از جوانان این جزیره مرجانی است، این جوان موفق ایرانی سال‌هاست که با معلولیت دست و پنجه نرم می‌کند اما هیچ گاه ناامید و مایوس نشده است.
بیدکی، ساکن جزیره کیش در گفت‌وگو با خبرنگار فارس گفت: طبق آمار بهداشت جهانی حدود 10 درصد از کل جمعیت جهان دچار انواع معلولیت‌های جسمی حرکتی و ذهنی هستند که نزدیک به 80 درصد این افراد در کشورهای جهان سوم زندگی می‌کنند.
بیدکی با اشاره به اینکه سهم کشور ما نیز از معلولیت‌های مختلف در حدود 10 تا 12 درصد است افزود: با وجود اینکه بهزیستی در کشور ما تنها متولی قانونی معلولان است اما با توجه به حجم بالای نیازها به خصوص در زمان کنونی با وجود هزینه‌های سرسام آور زندگی و درمان نتوانسته است حتی نیازهای اولیه این قشر را پاسخگو باشد.
عضو جامعه معلولان جزیره کیش که خود یکی از اعضا خانواده معلولان کشور است با بیان اهمیت توجه به آینده معلولان گفت: یکی از مهم‌ترین مشکلات معلولان در جامعه ما اشتغال آنان است.
وی همچنین با بیان اینکه بسیاری از معلولان جامعه ما به خصوص با وجود وسایل پیشرفته امروزی ثابت کرده‌اند که معلولیت برایشان محدودیتی به وجود نیاورده است، گفت: عدم حمایت کافی و لازم از خانواده‌هایی که دارای فرزندان معلول هستند، نبود وسایل توانبخشی لازم و استاندارد و بیمه‌های درمانی مکمل همچنین مشکلات مربوط به مسکن، وجود افکار و باورهای غلط نسبت به معلولان در بین اقشار سالم جامعه، نبود بودجه کافی در سازمان بهزیستی برای برطرف کردن نیازهای معلولان، عدم وجود امکانات لازم برای تردد معلولان در اماکن و معابر عمومی در بسیاری از مکان‌ها و معابر عمومی از جمله مشکلات معلولان در جامعه ماست.
این عضو جامعه معلولین جزیره کیش با اشاره به اینکه به دلیل یک بیماری که با تشخیص به موقع و اهتمام برای درمان قابل پیشگیری و درمان بود به این وضعیت مبتلا شده است گفت: معلولیت می‌تواند مادرزادی و بر اثر حوادث و بیماری صورت پذیرد که عوامل مادرزادی نیز ممکن است بر اثر ارث یا ابتلا مادر به بیماری قبل یا در حین بارداری باشد.
وی اضافه کرد: اما علت ابتلا من به این وضعیت بیماری زردی بود. یک بیماری ساده که با شناسایی و درمان به موقع به سادگی قابل کنترل بود.
این معلول یادآور شد: با توجه به اینکه ما اهل خراسان شمالی و شهر بجنورد هستیم، من در هنگام تولد مبتلا به یرقان شدید شده بودم که به دلیل عدم وجود امکانات در بیمارستان محل تولد به مشهد اعزام شدم و متاسفانه پزشکان بیمارستان با تعلل در تعویض خون باعث شدند تا به مراکز حرکتی در مغز آسیب‌های جبران ناپذیری وارد شود که نتیجه آن عدم توانایی حرکتی در پاها و معلولیت من بود.
تکتم بیدکی که متولد 1365 و اهل بجنورد است چند سالی است که به همراه چند تن از اعضا خانواده‌اش در جزیره کیش زندگی می‌کند و در اداره بهزیستی مشغول به کار و فعالیت است.
وی در مورد اینکه آیا تا به حال به دلیل معلولیت خود دچار یاس و ناامیدی شده است یا نه؟ گفت: من از هنگام تولد سختی‌های زیادی را متحمل شده‌ام زیرا در ابتدا حتی قادر به نشستن هم نبودم و تا کلاس چهارم دبستان تمام کارهای من بر عهده مادر و دیگر اعضا خانواده‌ام بود، اما به مرور با تمرینات سخت و مداوم توانستم قدرت حرکت پیدا کنم و کارهای شخصی‌ام را خودم انجام دهم.
بیدکی گفت: البته هنوز هم به تمرینات کار درمانی و فیزیوتراپی خود ادامه می‌دهم، این تمرینات همیشه بسیار سخت و دردناک است اما برای کنترل بیماری و توان حرکت افراد معلول مجبورند سال‌ها این تمرینات سخت کار درمانی را انجام دهند.
بیدکی با اشاره به هزینه‌های بالای کاردرمانی و فیزیوتراپی برای معلولان گفت: زندگی در دنیای امروز هزینه‌های بسیاری دارد، در شرایط کنونی افراد سالم هم توان اداره زندگی خود را ندارند مخصوصا در جزیره کیش که هزینه‌های زندگی و رفت و آمد به سرزمین اصلی بسیار بالاست، چه رسد به معلولان که باید هزینه‌های درمان را هم برای همیشه به دوش بکشند.
وی در ادامه افزود: من از زمان دبیرستان سعی کردم به تنهایی مشکلاتم را حل کنم و استقلال داشته باشم به همین دلیل به کارهایی همچون خبرنگاری و تحقیق و پژوهش روی آوردم و تحقیقات بسیاری در حوزه‌های اجتماعی انجام داده‌ام که بسیاری از آنها مقامات کشوری هم داشته‌اند.
این جوان موفق جزیره کیش با اشاره به اینکه در جزیره کیش محدودیت‌هایی برای معلولان وجود دارد گفت: ما در جزیره کیش کودکان معلولی داریم که جایی برای نگهداری از آنان یا آموزش آنان وجود ندارد.
وی با بیان اینکه نگهداری از این کودکان یکی از اولویت‌های نیاز مادران جزیره است تاکید کرد: همه ما می‌دانیم که زنان در جزیره کیش بیش از هر نقطه از کشور پا به پای مردان در بیرون از خانه به کار و فعالیت مشغولند و این اقتضای زندگی در این جزیره است اما تمامی مادرانی که کودک معلول دارند دغدغه آموزش و نگهداری آنان را در ساعات کاری خود دارند.
وی خاطرنشان کرد: در مدارس و مهدکودک‌های جزیره به ندرت این بچه‌ها پذیرفته می‌شوند زیرا محدودیت حرکتی دارند و توانایی انجام کارهای خود را ندارند.
این کارشناس ارشد روانشناسی ادامه داد: البته ما در جزیره یک مرکز آموزش برای کودکان عقب مانده ذهنی داریم اما برای کودکان عقب مانده حرکتی و جسمی امکان تحصیل و نگهداری در حد بسیار محدودی است. جدای از اینکه هزینه‌های کاردرمانی که باید به طور مداوم صورت پذیرد برای بسیاری از خانواده‌ها سنگین است.
بیدکی با درخواست از مسئولان و مردم برای توجه بیشتر به این قشر آسیب پذیر تصریح کرد: ما معلولان شاید از بسیاری از توانایی‌های خدادادی محروم باشیم اما خداوند در قبال آنچه از ما گرفته توانایی‌های دیگری به ما بخشیده است که با حمایت می‌توانیم آنها را شکوفا کرده و به بهترین نحو از آن بهره برده و سربار خانواده و جامعه نباشیم.
وی اضافه کرد: ما به ترحم آدم‌ها احتیاج نداریم. ما تنها کمی حمایت و کمک می‌خواهیم آن چیزی که حق هر شهروندی است. ما به خواسته خودمان در این وضعیت گرفتار نشده‌ایم و نباید دیگران فکر کنند که این مشکل فرد است نه جامعه. باید به این باور برسیم که معلولان نیز عضوی از این جامعه هستند و مانند دیگر اعضا جامعه باید از حقوق شهروندی برخوردار باشند.
جزیره کیش شهری است با آغوش باز برای پذیرش میهمانی از سراسر جهان و مردمانی که از دیار خود آمده‌اند تا در کنار هم دنیایی زیبا بسازند هزار رنگ و جذاب که چشم از دیدنش مسرور شود.
اما این بودن و ساختن نیازمند حمایت و توجه به نیازهای اولیه هر کدام از آنان است. کودکانی که در بعضی از این خانواده‌ها علی‌رغم میل باطنی پای به عرصه وجود نهاده‌اند امروز در انتظار چتر حمایت مسئولان و مردمانی هستند که دستانشان همیشه به مهربانی گشوده بوده است تا لحظات زندگی را اگر چه تلخ و سنگین در پشت قاب‌های شیشه‌ای چشمان اشک آلوده مادرانی که در آرزوی سلامتشان هر لحظه دست بر آسمان بلند دارند کمی سهل‌تر و ساده‌تر کند.
معلولیت محدودیت نیست، معلولان نیازمند حمایت اند نه نگاه های ترحم بار سنگینی که بودن را برایشان سخت می کند و زندگی را در کامشان زهر.
انتهای پیام/88003/ح40/ظ1004
