به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، عصر امروز در حاشیه برگزاری نمایشگاه کتاب در همدان مراسم نقد کتاب «لرزان و لغزان چون ژله» با حضور اسماعیل شفیعی سروستانی، نویسنده کتاب برگزار شد.
این محقق و پژوهشگر حوزه علوم انسانی و اسلامی اظهار داشت: نویسنده در هر اثر خود بعد از گذشت از فراز و نشیب‌های بسیار، رو به سوی هدف و مقصد مشخصی حرکت می‌کند.
وی با بیان اینکه خلاصه همه آثارش در کتاب «استراتژی انتظار» گنجانده شده است، ابراز داشت: بقیه آثار بنده در راستای تکمیل و تشریح این عنوان به نگارش درآمده است.
شفیعی سروستانی در خصوص کتاب «لرزان و لغزان چون ژله»، این کتاب را پیش‌درآمدی برای گفت‌وگو در زمینه سبک زندگی دانست و ادامه داد: مخاطب در مسیر مطالعه این کتاب با پرسش‌هایی مواجه می‌شود زیرا پرسش مقدمه رسیدن به جواب است.
وی با بیان اینکه بنده در این کتاب قصد پیچیدن نسخه را نداشتم، ابراز کرد: طرح سئوال در این کتاب، می‌تواند زمینه گرفتن پاسخ برای مخاطب را فراهم کند.
وی با انتقاد از اینکه در گرفتن پاسخ عجول و شتاب‌زده هستیم و این موضوع ما را به سوی هدف رهنمون نمی‌کند، ادامه داد: بخشی از مجموعه بحران‌های فرهنگی و تمدنی شرق اسلامی به این موضوع برمی‌گردد.
این محقق و پژوهشگر حوزه علوم انسانی و اسلامی افزود: عجله و شتاب از یک سو و پیچیدن نسخه فکری بدون طرح پرسش جدی باعث بروز مشکلاتی شده است.
وی ادامه داد: شتاب‌زدگی باعث ارائه نسخه فکری مقطعی، موضعی و نقطه‌ای می‌شود که فقط در کوتاه‌مدت پاسخگوی نیاز بوده و در بلندمدت اثرگذار نیست.
شفیعی سروستانی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه برای نحوه بودن و زیستن باید در ابتدا سئوال کرد، افزود: ما در هر عصری در سه ساحت زیست می‌کنیم که باید آن را به خوبی بشناسیم.
وی خاطرنشان کرد: عدم شناسایی و تفکیک این سه ساحت مشکلاتی را به بار می‌آورد که باید مد نظر باشد.
این محقق و پژوهشگر حوزه علوم انسانی و اسلامی عمومی‌ترین، آشکارترین و ملموس‌ترین ساحت را ساحت معاملات و مناظرات مادی و حوزه تمدنی دانست و ادامه داد: البته این حوزه تمدنی در هر جایی که باشد یک ساحت فرهنگی آن را حمایت می‌کند.
وی تأکید کرد: ساحت سوم نیز مربوط به نظام فکری است که بر روی دو ساحت دیگر اثرگذار است.
شفیعی سروستانی افزود: در گذشته در شرق اسلامی، مسجد به عنوان قطب شهر و نقطه مرکزی لحاظ می‌شد به این معنا که این مکان مقدس به عنوان ساحت فرهنگی معنادهنده شهر به عنوان ساحت تمدنی و مادی بود.
وی ابراز داشت: در آن زمان دیوارهای خانه‌ها بلند ساخته می‌شد تا خانه از دید بیگانگان در امان باشد.
این محقق و پژوهشگر حوزه علوم انسانی و اسلامی افزود: فضای جداسازی اندرونی و بیرونی خانه طوری بود که اهل خانه را از بیگانه مجزا می‌کرد.
وی تأکید کرد: این موضوعات بدان معناست که عناصر مادی به طوری چیده شده بود که عناصر فرهنگی بر آنها حاکم بود.
شفیعی سروستانی با بیان اینکه باید سه ساحت را با هم دید زیرا آنها در ظاهر از هم مجزا هستند اما در باطن به هم متصل‌اند، ابراز داشت: امروز ما در جغرافیای خاکی شرق اسلامی زندگی می‌کنیم اما در عمل در جغرافیای فرهنگی غرب در حال زندگی هستیم.
وی گذر سبک زندگی غربی را در گرو طرح سئوال جدی، شناخت شرایط تاریخی خود، احصای میزان درگیری با حوزه فرهنگ غربی و تلاش برای بازگشت به فرهنگ خودی دانست.
انتهای پیام/89002/ت40/ژ1001
