به گزارش خبرگزاری فارس از لنده، یکشنبه شب به همت صدا و سیمای مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد، شورای اداری، دفتر امام جمعه و تبلیغات اسلامی شهرستان لنده مراسم ایل سوگوار با حضور هیئت‌های عزاداری سرور و سالار شهیدان در لنده برگزار شد.
امشب مردم لنده آمده بودند تا در این شب از محرم دل‌های شیدایی خویش را روانه کربلا کنند تا درهای عشق را به سمت بهشت بگشایند.
مردم شهرستان لنده با یا ابوالفضل گفتن‌هایشان نشان از مرام عباس و حمایت از ولایت را تا آخرین قطره خون خود به اثبات رساند‌ند، مسلک حضرت عباس (ع) پیروی از امامت تا آخرین لحظه عمر بود.
تمام تلاشها و موضعگیریهای ایشان در مسیر ولایت قرار داشت؛ چون خط سیاسی حضرت عباس (ع) پیوسته بر اطاعت از امام و مخالفت رفتاری و گفتاری با دشمنان ایشان استوار بود.
ایشان این ویژگی را تا لحظه شهادت زنده نگه داشتند که بهترین گواه بر این سخن، تقاضای دشمن برای جدا شدن او از صف هواداران ولایت بود.
سلام بر تو ای پدر فضیلت، فضیلت دستان بریده‌ات، در راه اطاعت و حمایت از ولایت، هنوز بر شاخههای خاک، سنگینی می‌کنند و کودکان خیمه‌ها، شرمنده دست‌های بریده‌ات، لباس‌های سوخته‌شان را مدام بالا می‌گیرند تا دستهایت را نبینند. سلام بر تو ای ابوالفضل، ای الگوی ولایتمداری، قسم به نامت، ما عزاداران کربلایت، بر مرامت بوده‌ایم، هستیم و خواهیم بود.
سلام بر تو که گلویت، بوسهگاه پیامبر (ص) بود. ای خلاصه حضرت فاطمه (س) و حضرت علی (ع). بر ما بتاب که در تیرگی خاک، بیآفتاب یاد تو، پامال عبور روزهاییم و تنها عشق است که میتواند در تعریف تو، قد راست کند.
روزی که عطر تو در ایوان ملائک پیچید، ملائک، تبریکگوی پروردگار تو بودند، تا ذرات جهان، به سجود درآمدند و تو را ذکر گفتند؛ «یاحسین». خداوند تو را آفرید تا از رعد گریههای شبانه علی، باران رحمت خود را بر زمین ببارد و به ازای هر قطره اشک علی، دریایی به نام حسین را هدیه کند.
حسین، تنها واژهای است که وقتی زاده شد، برخاست؛ مثل عطر، وقتی که سر مظروف آن را جدا می‌کنند و سرازیر میشود. تکرار تو بر نوارهای سبز دیوارهای مسجد، یادمان داد که تو بیش از یک نفر بودی تو را باید آنقدر نوشت، تا محراب و جانماز و نقش اسلیمی طاقنماهای زمین، به ناتمامِی تو اقرار کنند و بگویند یا حسین.
خاک اگر فصل بهار را «یا حسین» نگوید، جانش گرم آفتاب نمیشود. دانه اگر آب را با «یا حسین» ننوشد، جوانه نمیدهد. سنگ اگر نام «حسین» نبرد، زیر سم اسبان و پای ستوران میشکند.
باران اگر عزادار «حسین» نباشد از تقدیر ابر رها نمیشود، رود اگر نیت سفر کربلا نکند، کوهها را نمیشکافد.
انتهای پیام/82013/ز40/ض1002
