به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، به محرم که می‌رسی، عاشورا را به یاد می‌آوری و حسین را... و به خود و سیاه‌پوشان حسین(ع) می‌گویی، به خود ببال که عاشق و شیفته حسینی و عشق به حسین(ع) خیمه همیشه افراشته در جان توست.
خیمه‌ای به وسعت همه هستی، خیمه‌ای به بلندای همه آسمان‌ها و کهکشان‌ها، با خوانی گسترده از عطش که تشنگی بشریت را پایان خواهد داد، هرگز مباد بی این عشق زندگی کنیم و بی این محبت بمیریم.
عشق به حسین بن علی(ع) پیر و جوان و کودک نمی‌شناسد، فرقی نمی‌کند تحصیل کرده باشی یا بی‌سواد، دارا باشی یا ندار، محرم که می‌رسد، نه وقتی که تو به محرم می‌رسی، همه فکر و ذکرت می‌شود ادای ارادت به فرزند رسول خدا...
در قاب نگاهت زنجیرها رو به آسمان می‌رود و بر پشت حسینیان که نه بر چشم یزیدیان فرود می‌آید.
اینجا فرقی ندارد که پیرو کدام مذهبی، شافعی‌های کردستان دلسوخته خاندان نبوت هستند و در گذر محرم هیئت‌های عزاداری اهل سنت قروه دوشادوش هیئت‌های عزاداری شیعه برای حسین فاطمه سوگواری می‌کنند.
خیمه عزای حسینی که برپا می‌شود هر کس به طریقی می‌خواهد در مجلس عزای مولای بی‌سر کربلا، سهمی داشته باشد یکی نوحه می‌خواند، آن دیگری طبل و سنج آماده می‌کند، دیگری کفش عزاداران را جفت می‌کند، آن دیگری...
و شاهو رحیمی دانشجوی ترم یک کارشناسی یکی از رشته‌های تحصیلی موسسه آموزش عالی ایرانمهر قروه دارد به راهی فکر می‌کند تا زیبنده استقامت 72 لاله به خون نشسته کربلا باشد.
اهل و ساکن دهگلان است، از روزها قبل از محرم زمانی که مسیر دهگلان تا قروه را طی می‌کرد در فکر بود که امسال چه کاری می‌تواند انجام دهد تا طریقت حسینی را آن گونه که باید بشناسد.
یک روز در طول مسیر متوجه نکته‌ای شد که می‌توانست ارادت خود را به کاروان کربلا با جان و دل ابراز کند، شاهو تصمیمش را گرفت مسیر رفت و برگشتش از دانشگاه تا خانه و بالعکس 72 کیلومتر بود، یعنی هر کیلومتر از این مسیر را می‌توانست به یاد یک شهید مظلوم کربلا بپیماید.
در دومین روز از محرم شاهو پیراهن مشکی خود را به تن کرد، پیراهنی که رویش نوشته بود 72 کیلومتر استقامت به یاد 72 شهید کربلا...
کیلومتر اول را با نام نامی مولا اباعبدالله الحسین(ع) آغاز کرد و راه شناس همیشه تاریخ را راهنمای مسیر خود قرار داد چون می‌دانست، این راهنمایی است که همه آزادگان جهان راه خود را با یک اشاره انگشت او می‌یابند.
انگشتی که ساربان آن را با قساوت تمام با انگشتری خاتم به یغما برد اکنون با یک اشاره گره‌ها از کار خلق وا می‌کند و چراغی پرنور برای هدایت شده است.
و در این مسیر شاهو به دنبال سرمشق‌هاست و به دنبال کسی است که هرگز تمام نشود، کهنه نگردد بلکه تری و تازگی و حقیقی بودنش هر روز روشن‌تر از دیروز نمایان شود و کربلا بهترین نمونه برای همیشه انسان و همه انسان‌هاست و حسین برترین اسوه و سرمشق.
چراکه او خود فرمود: «من برای شما بهترین سرمشق و نمونه‌ام» و مگر نه اینکه حسین(ع) آیینه تمام‌نمای پیامبر است و پیامبر بالاترین اسوه حسنه؟!
نمی‌دانم کیلومتر چندش را به نام نامی باب‌الحوایج کربلا، سرباز کوچک آقا امام حسین(ع) طی کرد، اما مطمئنم آنگاه که تشنه‌تر از تمام مسیر بود، دست نوازش آن طفل 6 ماهه بود که توانست ادامه مسیر را برایش هموار کند، هرچند این مسیر ناهمواری نداشت؛ چون امام صادق(ع) می‌فرماید: «هر کس خدا برایش خیر بخواهد محبت حسین و شوق زیارت او را در دلش می‌گذارد».
وقتی به شاهو گفتند که رئیس دانشگاه ایرانمهر تسهیلات ویژه‌ای را برای ادامه تحصیل وی در نظر گرفته است، با لبخند گفت: من برای تسهیلات این کار را انجام ندادم، حتی اگر کوچک‌ترین جبرانی هم در کار نبود من باز این راه را می‌رفتم، چون به امام حسین(ع) ارادت دارم.
و ارادت یک جوان تسنن چه زیبا معنا می‌یابد با استقامت در مسیری 72 کیلومتری به یاد 72 شهید کربلا.
انتهای پیام/79009/صا40/ف4004
