به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، همزمان با سالروز شهادت امام جواد (ع)، امام نهم شیعیان جهان، برنامههای عزاداری آن حضرت در مساجد زنجان برگزار میشود.
مردم زنجان همزمان با سالروز شهادت امام نهم شیعیان با حضور در مساجد و تکایا به عزاداری میپردازند.
مساجد استان زنجان از دیشب برنامههای مختلفی را آغاز کرده و امروز هم مراسم عزاداری در برخی مساجد زنجان برگزار میشود.
تکایا و حسینیههای استان زنجان نیز امروز برنامههای مختلفی را به همین منظور برگزار میکنند.
مردم استان زنجان با حضور در مراسم عزاداری این امام همام عشق و ارادت خود را به ائمه اطهار (ع) ابراز میکنند.
گفتنی است، در حال حاضر درب حرم مطهر این امام همام با کمکهای مردمی استان زنجان ساخته شده و به زودی در کاظمین نصب میشود.
عشق و ارادت مردم زنجان به ائمه اطهار تمام نداشته و مردم زنجان با برگزاری مراسمهای ختم صلوات و قرآن ارادت خود را به امام نهم شیعیان نشان میدهند.
امام نهم شیعیان حضرت جواد (ع) در سال 195 هجری در مدینه ولادت یافت، نام نامیاش محمد معروف به جواد و تقی است، القاب دیگری مانند رضی و متقی نیز به این امام همام نسبت میدهند ولی تقی از همه معروفتر است. مادر گرامیش سبیکه یا خیزران است که این دو نام در تاریخ زندگی آن حضرت ثبت است.
امام محمد تقی (ع) هنگام وفات پدر هشت ساله بود، پس از شهادت جانگداز حضرت رضا (ع) در اواخر ماه صفر سال 203 هجری مقام امامت به فرزند ارجمندش حضرت جوادالأئمه (ع) انتقال یافت، مأمون خلیفه عباسی که همچون سایر خلفای بنیعباس از پیشرفت معنوی و نفوذ باطنی امامان معصوم و گسترش فضایل آنها در بین مردم هراس داشت، سعی کرد ابنالرضا را تحت مراقبت خاص خویش قرار دهد، "از اینجا بود که مأمون نخستین کاری که کرد، دختر خویش امالفضل را به ازدواج حضرت امام جواد (ع) درآورد تا مراقبی دائمی و از درون خانه بر امام گمارده باشد.
رنجهای دائمی که امام جواد (ع) از ناحیه این مأمور خانگی برده در تاریخ معروف است، از روشهایی که مأمون در مورد حضرت رضا (ع) به کار میبست، تشکیل مجالس بحث و مناظره بود، مأمون و بعد معتصم عباسی میخواستند از این راه امام (ع) را در تنگنا قرار دهند، در مورد فرزندش حضرت جواد (ع) نیز چنین روشی را به کار بستند، به خصوص که در آغاز امامت هنوز سنی از عمر امام جواد (ع) نگذشته بود، مأمون نمیدانست که مقام ولایت و امامت که موهبتی است الهی که بستگی به کمی و زیادی سالهای عمر ندارد.
حضرت جواد (ع) با عمر کوتاه خود که همچون نوگل بهاران زودگذر بود و در دورهای که فرقههای مختلف اسلامی و غیر اسلامی در میدان رشد و نمو یافته بودند و دانشمندان بزرگی در این دوران، زندگی میکردند و علوم و فنون سایر ملتها پیشرفت نکرده و کتابهای زیادی به زبان عربی ترجمه و در دسترس قرار گرفته بود، با کمی سن وارد بحثهای علمی شد و با سرمایه خدایی امامت که از سرچشمه ولایت مطلقه و الهام ربانی مایه گرفته بود، احکام اسلامی را مانند پدران و اجداد بزرگوارش گسترش داد و به تعلیم و ارشاد پرداخت و به مسائل بسیاری پاسخ گفت.
امام جواد (ع) در مدت 17سال دوران امامت به نشر و تعلیم حقایق اسلام پرداخت و شاگردان و اصحاب برجستهای داشت که هر یک خود قلهای از قلههای فرهنگ و معارف اسلامی قرار داشتند.
این نوگل باغ ولایت و عصمت گرچه کوتاه عمر بود ولی رنگ و بویش مشام جانها را بهرهمند ساخت، آثار فکری و روایاتی که از آن حضرت نقل شده و مسائلی را که آن امام پاسخ گفته و کلماتی که از آن حضرت بر جای مانده، تا ابد زینتبخش صفحات تاریخ اسلام است.
دوران عمر آن امام بزرگوار 25سال و دوره امامتش 17 سال بود، معتصم عباسی از حضرت جواد (ع) دعوت کرد که از مدینه به بغداد بیاید، امام جواد در ماه محرم سال 220 هجری به بغداد وارد شد، معتصم که عموی امالفضل زوجه حضرت جواد بود، با جعفر پسر مأمون و امالفضل بر قتل آن حضرت همداستان شدند.
امام نهم ما در آخر ماه ذیالقعده سال 220 هجری، به سرای جاویدان شتافت، قبر مطهرش در کاظمیه یا کاظمین است، همچون قبر منور جدش حضرت موسیبنجعفر (ع) زیارتگاه شیعیان و دوستداران است.
انتهای پیام/73003/ن30/ف4004