به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از شبکه «راشاتودی»، چندین دهه قبل از افشاگریهای «ادوارد اسنودن» پیمانکار سابق آژانس امنیت ملی آمریکا، این نهاد امنیتی به صورت محرمانه ارتباطات آمریکاییهای برجستهای که مخالف جنگ ویتنام بودند، از جمله دو نفر از سناتورهای آمریکایی را به صورت محرمانه جاسوسی و تحت نظارت قرار داده بود.
این برنامه جاسوسی 6 ساله تحت عنوان «مناره» که از سال 1967 تا 1973 به طول انجامید، در دهه 1970 فاش شد اما هویت آنهایی دولت آمریکا از آنها جاسوسی کرده بود تا امروز نامشخص بود.
تاریخچه فاش شده در روزهای اخیر از آژانس امنیت ملی آمریکا که در مجله فارینپالسی به آن اشاره شده است، این جاسوسی را یک رسوایی میداند.
هیئت بینسازمانی درخواست طبقهبندیهای امنیتی که به تعیین آندسته از اسنادی که قابل خارج شدن از حالت محرمانه هستند کمک میکند، با درخواست آرشیو امنیت ملی دانشگاه «جرج واشنگتن» موافقت کرد که این اطلاعات آشکار شود.
طبق این اسناد فاش شده، «مارتین لوتر کینگ» رهبر جنبش مدنی سیاهپوستان آمریکا و «ویتنی یانگ» از رهبران حقوق مدنی آمریکا و همچنین «محمد علی کلی» افسانه بوکس جهان، «آرت بوچوالد» طنزنویس «واشنگتنپست» و «تام ویکر» خبرنگار نیویورکتایمز از اهداف برنامه جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا بودند.
شاید تعجببرانگیزترین افشاگری این باشد که آژانس امنیت ملی آمریکا مکالمات تلفنی «فرانک چرچ» و «هوآرد بیکر» از سناتورهای آمریکا را نیز تحت کنترل داشته است.
این افشاگری ظاهراً به این مسئله اشاره میکند که آژانس امنیت ملی آمریکا علیه دشمنان کاخ سفید، حتی اگر مقامات منتخب بودند، فعالیت میکردند.
این گزارش فاش شده به تاریخی که این افراد به لیست مناره افزوده شدند و همچنین دلیل اینکه چرا این افراد در این لیست جاسوسی قرار گرفتند، اشاره نکرد اما در مجموع یکهزار و 650 شهروند آمریکایی که اکثر آنها فعالان ضدجنگ بودند، در این لیست قرار گرفتند.
مارتین لوتر کینگ به دنبال سخنرانی تاریخی خود تحت عنوان «من یک آرزو دارم» در تابستان سال 1963، برای مدتها مورد هدف دفتر تحقیقات فدرال (اف بی آی) قرار داشت.
«ادگار هوور» رئیس اف بی آی، شخصاً با استناد به اینکه کینگ تحت کنترل کمونیست بود، اجازه جاسوسی از او را صادر کرد و احتمالاً این رهبر حقوق مدنی آمریکا را به لیست مناره افزوده است.
محمدعلی نیز که آشکارا اعلام کرده بود یکی از مخالفان جنگ ویتنام است و در سال 1966 بود که وی به از حضور در ارتش آمریکا برای جنگ ویتنام سر باز زد و اعلام کرد که هرگز به روی همنوعان ویتنامی خود آتش نمیگشاید، که همین مساله مدتها سر زبانها بود و پس از آن حتی از حضور در رقابتهای بوکس به مدت 5 سال محروم شد و گواهینامه بوکسش نیز به حالت تعلیق در آمد، البته مدتی بعد این محکومیت به 3 سال کاهش پیدا کرد.
انتهای پیام/ص