به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دکتر فیروزه استخری اظهار داشت: بی‌اشتهایی عصبی یا آنورکسیا زمانی است که فرد توجه بیش از اندازه‌ای به وزن و لاغری نشان دهد که این موجب بروز پیامدهای ناخوشایند و بیماری‌های ثانویه برای وی می‌شود.
وی افزود: امتناع از خوردن غذا موجب سوء تغذیه در این افراد می‌شود و به دلیل کمبود مواد حیاتی مانند ویتامین‌ها، مواد معدنی و اختلال در الکترولیت‌ها مشکلات ثانویه مانند افسردگی، پوکی استخوان، مشکلات قلبی و ... به وجود می‌آید.
این مسئول بیان داشت: بی‌اشتهایی عصبی خود به دو دسته تقسیم می‌شود که دسته اول شامل کسانی است که محدودیت در غذا خوردن برای خود ایجاد کرده و دسته دوم افرادی هستند که دچار پرخوری می‌شوند و برای جبران آن در خود ایجاد استفراغ می‌کنند که به این بیماری پرخوری عصبی یا بولیمیا گفته می‌شود.
وی اضافه کرد: این بیماران علاوه بر این ممکن است به استفاده نامناسب از برخی داروها مانند ملین‌ها و ادرار آورها روی آورند و یا مدت‌ها روزه‌داری کنند و چیزی نخورند که پس از آن دوباره دوره‌های پرخوری روی می‌دهد.
استخری گفت: احتمال می‌رود پرخوری عصبی با احساس نارضایتی شخص از شکل بدنش آغاز شود در صورتی که ممکن است حتی وزنی زیر وزن نرمال داشته باشد اما تصویری چاق‌تر از آنچه که در واقع هست از خود می‌بیند.
وی ادامه داد: رژیم‌های سخت و سوء استفاده از داروها و نیز ایجاد استفراغ می‌تواند عوارض سوئی را در بدن به جای بگذارند که از این عوارض می‌توان به اسیدی شدن محیط دهان و خراب شدن دندان‌ها به دنبال ایجاد استفراغ، اختلال در الکترولیت‌ها و در نتیجه بروز عوارض قلبی پس از استفاده طولانی‌مدت از دیورتیک‌ها و وابستگی روده به ملین‌ها و بروز یبوست به دنبال استفاده نامناسب از این داروها اشاره کرد.
این کارشناس در ادامه تصریح کرد: در رفتارهای بولیمیایی، مری و روده بزرگ بیشتر از دیگر اعضا در معرض خطر هستند و می‌توانند دچار زخم و یا پارگی شوند، همچنین ممکن است اختلالات قاعدگی، پارگی مویرگ‌های چشم و تورم غدد بزاقی نیز رخ دهد.
وی گفت: شواهدی وجود دارد که اظهار می‌دارد این‌گونه اختلالات ممکن است مربوط به میزان غیرطبیعی برخی واسطه‌های شیمیایی در مغز باشد.
استخری خاطرنشان کرد: ثبات روحی و روانی بیمار از اهداف نهایی درمان است که باید سلامت روحی و جسمی خود را به دست آورد و به این منظور علاوه بر روان درمانی، دارو درمانی نیز باید مدنظر قرار گرفته شود.
انتهای پیام/2448/ر/آ3004
