به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، هومان خاکپور امشب در سومین نشست تخصصی چالش‌ها و مباحث نوین در مدیریت شهری که در پژوهشگاه مهندسی بحران‌های طبیعی شاخص‌پژوه اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: در آموزه‌های محیط زیستی اصلی وجود دارد به نام «تأثیر پروانه» (Butterfly Effect) که می‌گوید: «جهانی که در آن زیست می‌کنیم، چنان کوچک و به هم وابسته است که اگر یک پروانه، بال‌های خود را در جنگل‌های آمازون به هم زند، ممکن است طوفان مهیبی در آن سوی کره زمین رخ دهد».
وی با اشاره به اینکه موضوعات محیط زیستی مرزهای سیاسی و اجتماعی نمی‌شناسند، تصریح کرد: امروزه ما شاهد هستیم که سدسازی بر روی رودخانه‌های دجله و فرات در ترکیه و سوریه منجر به خشکاندن تالاب بزرگ هورالعظیم در عراق و فروریختن ریزگردهای عربی بر سر مردمان ساکن در 20 استان ایران تا خطه شمالی ما در تنکابن می‌شود.
فعال منابع طبیعی و محیط زیست چهار محال و بختیاری، زاینده‌رود را نه تنها متعلق به مردمان دیار اصفهان و ایران زمین؛ بلکه میراثی جهانی و متعلق به تمام بشریت دانست و بیان کرد: مردمان دیار زنده‌رود در طول چند هزار سال گذشته، نشان داده‌اند که سزاوارانه استحقاق برخورداری از این رود زاینده و حیات بخش را در فلات مرکزی ایران دارند.
وی ادامه داد: بر همین بنیادها‌ست که انتظار می‌رود در فضایی عقلانی و به دور از برخوردهای احساسی و منطقه‌ای، از راه تعامل، هم‌اندیشی و هم‌افزایی با تمامی متخصصان و کارشناسان مرتبط محلی و کشوری، برای یافتن خردمندانه‌ترین راهکار پایداری این شاهرگ حیاتی ایران مرکزی و گاوخونی‌اش تلاش کنیم.
خاکپور متذکر شد: باید با شجاعت به جراحی و درمان بیماری مدیریتی حاکم بر آن سامانه همت گماریم و نشان دهیم که از شنیدن حرف حق نمی‌هراسیم.
وی افزود: در این سال‌ها به بهانه افزایش محصولات کشاورزی و باغی از سراب تا پایاب زاینده‌رود و همین‌طور به بهانه توسعه نامتناسب صنعتی در فلات مرکزی کشور آشکارا حق‌آبه‌ی زاینده‌رود و گاوخونی را در سکوتی فاجعه‌بار نادیده گرفته‌ایم.
این کارشناس محیط زیست اضافه کرد: زمانی که مجوز احداث تونل‌های شماره یک و دو و سه کوهرنگ صادر شد و به صورت عملی حجم سالانه آورد زاینده‌رود را به حدود دو برابر افزایش پیدا کرد، باور نداشتیم که باید بخشی از این آب‌های بادآورده به زایند‌رود و گاوخونی اختصاص پیدا کند.
وی تصریح کرد: باور کنید مشکل امروز ما کمبود آب شیرین در کشور نیست، بلکه هدررفت شگفت‌آور آن است و مشکل امروز ما این است که در کشوری که حدود 90 درصد آن بر کمربند خشک جهان استقرار یافته، با کوبیدن بر طبل کشاورزی سنتی و عقب‌مانده، کشور را به خودکفایی و امنیت غذایی برسانیم.
*عدم نظارت بر برداشت‌های مجاز و غیر مجاز در طول رودخانه زاینده‌رود
خاکپور اظهار کرد: بدون شک افزایش بی‌رویه سطح اراضی کشاورزی در حاشیه زاینده‌رود از سراب تا پایاب و استفاده از روش‌ها و شگردهای نادرست و پرمصرف هدایت و آبیاری و یا کشت‌هایی مانند برنج که متناسب با محدودیت‌های حاکم بر این منطقه نبوده و از مصادیق بارز صدور آب مجازی از منطقه و همچنین عدم نظارت لازم به برداشت‌های مجاز و غیرمجاز در تمامی طول رودخانه زاینده‌رود است.
فعال محیط زیست؛ سهم بخش کشاورزی از مجموع آب قابل استحصال را چیزی حدود 85 تا 90 درصد اعلام کرد و بیان داشت: براساس آمارهای منتشره در خوشبینانه‌ترین حالت، به ازای مصرف هر متر مکعب آب در بخش کشاورزی استان بین 700 تا 900 گرم ماده غذایی تولید شده است که به طور تقریب برابر با میانگین کشوری است، اما از استاندارهای جهانی (تولید 3 کیلوگرم محصول به ازای مصرف یک متر مکعب آب) فاصله بسیار دارد.
وی یادآور شد: نباید فراموش کنیم که رشد جمعیت و توسعه فضاهای سبز چمنی شهر اصفهان و هدر رفت آب در شبکه‌های فرسوده شهری و طرح‌های انتقال آب به شهرها و استان‌های مجاور هم در شمار متهمان فاجعه زاینده‌رود و گاوخونی هستند.
خاکپور اضافه کرد: در نظر بگیرید که به موازات افزایش راندمان آبیاری و کاهش ضایعات در بخش کشاورزی، مدیریت استان با مرمت سامانه لوله‌کشی شهری از پرت آب جلوگیری کند و صنایع پرمصرف آب در استان استاندارهای خود را بهبود بخشیده و سرانجام نظارت جدی‌تری بر برداشت آب از سراب تا پایاب زاینده‌رود از طریق نصب کنتور بر موتور‌پمپ‌ها اعمال شود؛ آنگاه دیار زنده‌رود چه دوران بهشت‌گونه‌ای را تجربه می‌کند.
وی در پایان تأکید کرد: حق نداریم هیچ بخشی از رودخانه‌ها را به بهانه تولید محصولات کشاورزی و باغی و یا احداث کارخانه‌های صنعتی و یا طرح‌های انتقال آب برای مصارف کشاورزی و صنعتی، از حیض انتفاع خارج کرده و آن را نابود کنیم.
این فعال محیط زیست ادامه داد: رودخانه‌ها به صورت طبیعی دارای حرمت هستند و باید همواره جریان داشته باشند، چراکه جریان آنها نشانه شادابی و نشاط یک سرزمین است و کسی حق ندارد به بهانه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مانع از جریان آنها شود.
انتهای پیام/63007/ذ40/ژ1001
