به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، بر اساس نتایج این نظرسنجی که در کانون فرهنگی هنری صبا انجام شده، کلاس‌های آموزش نی، کمانچه و تنبک با حداقل تعداد هنرجو و متقاضی در آموزشگاه‌های موسیقی مواجه است و در مقابل اشتیاق برای فراگیری سازهایی مانند گیتار به شدت افزایش یافته است.
این نظرسنجی که بر روی 200 نمونه آماری و مراجعه کنندگان به این آموزشگاه موسیقی انجام شده نشان می‌دهد که در بین این افراد در سال جاری گیتار با 29 درصد مراجعه کننده در جایگاه نخست قرار دارد و رتبه‌‌های دوم و سوم در اختیار متقاضیان سنتور با 12 درصد و پیانو با 6.2 درصد است.
کمترین متقاضیان نیز مربوط به آموزش نی و تنبور هر کدام با یک درصد و کمانچه با نیم درصد است.
در بین آموزش آوازها نیز تقاضا برای آموزش پاپ سه درصد و تقاضا برای آواز سنتی یک درصد بوده است.
همین نظرسنجی برای سال 1370 در این آموزشگاه نشانگر آن است که در آن سال 87.5 درصد از مراجعه کنندگان به تعلیم سازهای سنتی و 12.5 درصد به آموزش سازهای پاپ و غیر ایرانی تمایل داشته‌اند، در حالی که این آمار برای سال جاری به صورت 35 درصد سنتی و 65 درصد پاپ و سازهای غیر ایرانی تغییر یافته است.
نتایج این نظرسنجی نشان می‌دهد که سازهای سنتی در عمل در اقلیت قرار گرفته و برخی سازها در مرز نابودی هستند در حالی که گیتار بیشتر درصد مراجعان را در ساز پاپ با 29 درصد به خود اختصاص داده، ساز کمانچه با یک نفر متقاضی و با نیم درصد حداقل متقاضی را در بین سازها داشته است.
سعید نیاکوثری پژوهشگر، آهنگساز و موسیقی‌دان شیرازی در این باره گفت: موسیقی نیاز مردم جامعه ما است، ترویج و بازشناسی عناصر ملی موسیقی ایران که به طور عمده آمیخته با اندیشه‌های زلال عرفان اسلامی بوده و از مجرای ادبیات غنی فارسی و در آثار جاویدان ادبی تجلی یافته از ضرورت‌های امروز جامعه به شمار می‌رود و کوتاهی از این امر مهم، میدان به بیگانه سپردن است.
این موسیقی‌دان شیرازی ابراز داشت: امروز کلاس‌های نی، کمانچه و تنبک با حداقل تعداد هنرجو و متقاضی در آموزشگاه‌های موسیقی مواجه است، اما اکثر آموزشگاه‌ها حتی با اختیار کردن 10 مربی گیتار هنوز نمی‌توانند پاسخگوی مراجعان به فراگیری این ساز باشند.
وی اضافه کرد: در سه دهه گذشته تمام کلاس‌های موسیقی با آموزش سازهای ملی مانند سنتور، کمانچه، تنبک، نی، تار و سه‌تار برگزار می‌شد.
نیاکوثری گفت: جوان امروز ایرانی به دلیل مهجوریت با فرهنگ ملی خود به دام دل‌فریبای ضرب‌آهنگ‌های پوشالی غرب گرفتار آمده است بی‌آنکه به اسارت خود و در دام‌ماندگی آن واقف باشد، این اسارت را عین رهایی می‌داند.
این موسیقی‌دان شیرازی عنوان کرد: حصر و قبض‌های موسیقی ملی و محدودیت‌های رسانه‌ای در بازشناسی موسیقی ایران جز هموار کردن راه ورود موسیقی‌های مبتذل غرب و تحکیم نفوذ آن در اندیشه‌های مردم ندارد.
برگزیده موسیقی ملی تصریح کرد: زمانی مردم به جای اتصال به فرهنگ ملی، تشنه فرهنگ بیگانه شوند و به جای انس گرفتن با موسیقی ملی ایران روح‌شان با آهنگ‌های غربی الفت گیرد، دیگر غرب با این چنین موج تقاضا و این تشنگی روزافزون چه نگرانی دارد.
دارنده پرچم افتخار از دانشگاه شیراز و برنده مدال برنز مسابقات جهانی ولز انگلستان اذعنا داشت: دم‌خوری با چنین موسیقی‌هایی که هم از لحاظ محتوای ادبی و هم از نظر دامنه تفکری بسیار بی‌مغز هستند و در لابه‌لای آن به شدت اندیشه‌های ماتریالیستی جاسازی شده، مسئولیت ما را در قبال نسل حاضر و آتی بیشتر می‌کند و باید مسئولان با درک این ضرورت، دین خود را به جامعه ادا کنند و زمینه احیای موسیقی ملی با بهره‌گیری از ادبیات غنی ایرانی را فراهم سازند.
انتهای پیام/2448/ن30/گ1003
