به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، عاشورا نمونه بارز دفاع از دین بود جایی که بصیرت بیش از چیزهای دیگر برای انسان لازم است و بی‌بصیرت‌ها بدون اینکه بدانند فریب می‌خورند و در جبهه باطل قرار می‌گیرند چنانکه در جبهه ابن زیاد کسانی بودند که فساق و فجار نبودند ولی از بی‌بصیرت‌ها بودند و خدا جزای کار وحشیانه آنها را داد.
باید بدانیم که اینها درس‌های عاشورا است البته همین کافی است که متن عاشورا یک ملت را از ذلت به عزت برساند، همین درس‌ها می‌تواند به تنهایی جبهه کفر و استکبار را شکست بدهد چرا که این درس‌ها آینده جهانیان را تضمین کرد.
عاشورا سوای اینکه یک خودآموز برای بشر است به جزء درس یک صحنه عبرت است.
اولین عبرتی که ما را متوجه خود می‌کند این است که بدانیم چه اتفاقی افتاد که 50 سال بعد از وفات پیامبر عظیم‌الشأن اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) جامعه اسلامی به حدی رسید که تنها دردانه رسول خدا ناچار شد برای نجات امت جدش اینچنین فداکاری کند؟
اینکه حسین ابن علی (ع) در مرکز اسلام، در مدینه و مکه با وضعیتی مواجه شود بطوری که هر چه نگاه کند ببیند چاره‌ای جزء ازخودگذشتگی نیست آن هم اینچنین فداکاری خونین و با عظمتی که بشر به خود ندیده است ، مگر چه وضعی پیش آمده بود امام حسین (ع) احساس کرد که اسلام با فداکاری او زنده می‌ماند و الا از دست می‌رود، عبرت اینجا است چرا که ما باید بدانیم و نگاه کنیم که چه شد فردی مثل یزید شراب‌خوار بر جامعه اسلامی حاکم شد و باید ببینیم آن جامعه اسلامی چه آفتی پیدا کرد که کارش به یزد لعنت‌الله علیه رسید؟
و این را بدانیم که چه اتفاقی افتاد که 20 سال بعد از شهادت امیرمؤمنان حضرت علی (ع) در همان شهری که ایشان حکومت می‌کرد سرهای پسران بزرگوارش و دردانه‌هایش را بر نیزه کنند و در آن شهر گرداندند.
نبود دو عامل در شکل‌گیری حادثه عاشورا نقش داشت که یکی انحراف عمومی و دور شدن از ذکر خدا بود که یعنی فراموش کردن خدا و معنویت و جدا کردن حساب معنویت از زندگی و فراموش کردن توجه و ذکر خدا و توسل و طلب توفیق از خدای متعال و توکل بر او از عواملی بود که حادثه عظیم عاشورا شکل گرفت و همه ساله در اربعین حسینی برای تجدید بیعت با نوه رسول خدا عهد می‌کنیم ولی به راستی لیاقت یک بنده شایسته و مطیع حسینی را داریم که خود را جزء مریدان آن بزرگوار بدانیم مسئله و سئوال این است آیا این حسین حسین‌هایی که هر ساله در عزاداری‌ها به گوش می رسد در همان زمانی که حسین تنها بود و ندای کیست مرا یاری کند سر می‌داد به گوش می‌رسید؟
ولی حالا چگونه می‌خواهد کسی جواب تو را دهد در حالی که رگ‌های گردنت قطع شد و بین سر و بدنت جدائی افتاد به راستی شهادت می‌دهم که تو فرزند خیرالنبیین و پسر امیر عرب بهترین خلق خدایی و تا ابد جاودان می‌مانی که تو حسین‌ابن علی (ع) هستی و مادرت زهرای اطهر است.
.........................................
یادداشت مصطفی رحیمی
انتهای پیام/70002/ر20/د1000
