به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، خشکی رودخانه زایندهرود که خشک شدن متوالی هفت ساله آن در تاریخ جاری این رود بیسابقه است، نه تنها در روح و طراوت شهر اصفهان در این سالها آثار سوء بسیاری بر جای گذاشته است بلکه در بعد اقتصادی نیز اصفهان را در برخی از بخشها مانند صنعت و جذب سرمایهگذاری خارجی با رکود مواجه کرده است.
همزمان با بخش صنعت که محوریترین شاخه آن در بخش فولاد استان اصفهان بوده است، بخش کشاورزی استان اصفهان نیز با چالشهای عمده بسیاری دست و پنجه نرم کرد؛ چالشهایی که در وهله نخست گریبانگیر کشاورزانی بود که با خشک شدن زایندهرود، حالا باید علاوه بر باز پس گرفتن حقآبه چند ساله خود که مغفول مانده است، به فکر تأمین حداقل آب مورد نیاز برای کشتهای فصلی خود باشند.
علاوه بر دستاندازهایی که در راه کشاورزی اصفهان در سالهای اخیر در داخل استان و برای دستاندرکاران داخلی این عرصه به وجود آمده است، سرمایهگذاران خارجی نیز با خشک شدن زایندهرود علاوه بر کاهش سرمایهگذاریهای خود در بخش صنعت، رغبت خود به تزریق نقدینگی به کشاورزی اصفهان را نیز کاهش دادهاند تا جایی که بنا بر آمار رسمی میزان سرمایهگذاری خارجی در کشاورزی اصفهان در ماههای گذشته از سال جاری صفر بوده است.
از آنجایی که ابتداییترین انگیزه برای ورود سرمایهگذار خارجی به کشاورزی استان اصفهان تأمین آب مورد نیاز برای این منظور است، اصفهان هفت سال است که به دلیل کم تدبیری گره خورده مدیران با خشکسالی، از این فرصت محروم مانده است و نتوانسته این امکان را در شرایطی که کشاورزی اصفهان نیاز به سرمایهها و تکنولوژیهای وارداتی برای افزایش راندمان دارد، محروم شده است.
گرچه خسارتی که از این خلأ سرمایهگذاری در بخش کشاورزی به استان اصفهان وارد میآید تاکنون مشخص نشده است، اما به گفته ناصر مقدسپور، معاون اقتصادی سازمان اقتصاد و دارایی استان اصفهان، از کل سرمایهگذاریهای مصوب امسال در استان اصفهان که 5 هزار دلار بوده است، به علت کمبود تأمین منابع آب در استان، تاکنون هیچ نوع سرمایهگذاری خارجی در بخش کشاورزی وجود نداشته و هیچ گونه فعالیتی هم در این زمینه اجرایی نشده است.
وی به فعالیت 30 شرکت سرمایهگذاری خارجی دارای مجوز در استان اصفهان اشاره کرد و گفت: بیشترین سرمایهگذاری این شرکتها در استان اصفهان در زمینه صنعت، گردشگری و مخابرات در بخش سرمایهگذاریهای خارجی بوده است.
اگر خشک شدن زایندهرود را در متن چالشهای فراروی ورود سرمایههای خارجی به استان اصفهان بدانیم، در حاشیههای این خلأ میتوان به یکپارچه نبودن، زمینهای کشاورزی در استان اصفهان و در واقع سنتی عمل کردن کشاورزان در این بخش اشاره کرد؛ مشکلی که علاوه بر ایجاد مانع برای اضافه شدن سرمایههای خارجی به کشاورزی اصفهان، قیمت تمام شده محصولات کشاورزی و غذایی را نیز در استان اصفهان افزایش داده است.
نوسانات نرخ ارز در ماههای گذشته گرچه توانست حیاتی دوباره به صادرات استان بخشد و بسیاری از عرصهها از جمله کشاورزی از این فرصت بهره جسته و به صادرات محصولات کشاورزی از استان افزودند، اما این فاکتور پر نوسان یکی از آسیبهای ورود سرمایهگذاری خارجی به کشاورزی استان اصفهان به شمار میرود که اگر روند به همین منوال در آینده اقتصاد کشور رقم بخورد در کنار زایندهرود خشکیده، دیگر نمیتوان چشم به راه ارزهای خارجی برای ایفای نقش در اقتصاد و افزایش سهم اصفهان در جذب سرمایهگذاری خارجی در زمینهای کشاورزی بود.
انتهای پیام/6301/صا/ژ1001