امیر شیخ‌جبلی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار کرد: تئاتر درمانی شاخه‌ای از هنردرمانی محسوب می‌شود و تکنیک‌های به کار رفته در آن نیز به طور کامل مبنای علمی دارد.
وی با بیان اینکه نام علمی این روش سایکودرام است، افزود: در این نوع تئاتر جنبه‌های روانشناسی بر توانایی‌های هنری اثر ارجحیت دارد و فرصتی برای به اشتراک‌گذاری انگیزه‌ها، تحلیل‌ها و فرافکنی تعارضات و هیجانات سرکوب شده است.
این کارگردان نمایش با بیان اینکه این روش تاکنون در میان معلولان ذهنی جسمی مؤسسه آسوده ماوا با موفقیت همراه بوده است، تأکید کرد: به غیر از معلولان که به دلیل مضیقه‌هایی گاه دچار افسردگی و خود کم بینی می‌شوند این روش برای افراد معمولی که با تعارضات روحی مانند گوشه‌نشینی، انزوا و بیش‌فعالی روبه‌رو هستند، نیز بسیار مؤثر است.
وی با بیان اینکه از تئاتردرمانی برای افزایش خلاقیت کودکان و نوجوانان نیز می‌توان استفاده کرد، گفت: تکنیک‌های تئاتر درمانی خاص بوده و از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است و لازم است این تکنیک‌ها توسط روانشناسان ارزیابی شود.
شیخ‌جبلی ادامه داد: علاوه بر اینکه کارگردانان این نوع تئاتر نیز به دلیل کار خود با این مقوله‌ها آشنایی کافی دارند، رواشناسان و جامعه‌شناسان نیز راهنمایی و جهات‌دهی‌های لازم را برای برگزاری جلسات گروهی و کارگاهی تئاتر درمانی به کارگردانان ارائه می‌دهند.
وی تصریح کرد: هم‌اکنون جلسات تئاتر درمانی با همکاری روانشناسان در مؤسسه آموزشی نگار سبز برگزار می‌شود و روانشناسان مربوطه کودکان و نوجوانان دچار آسیبب‌های روانی را به این مؤسسه ارجاع می‌دهند.
این کارگردان نمایش اضافه کرد: در این روش شرایطی برای مخاطب ایجاد می‌شود که وی ناگفته‌ها و نیازهای خود را بیان می‌کند و ضمن اینکه با به اشتراک گذاشتن دغدغه‌های خود با دیگران روحش پالایش و تخلیه می‌شود، راهکارهایی نیز در این مسیر دریافت می‌کند.
انتهای پیام/2301/صا/ژ1001
